Mart 2017′de düzenlenecek %100 Metal Fest Headbangers’ Weekend’in en acımasız konuklarından biri olan VADER’ın yeni albümünden merhaba. Nuclear Blast’ten gelen promoyu mail’imde gördüğüm anda aklımdan geçen ilk şey “metal adına muazzam bir yıl oluyor, VADER da geride kalmasın” oldu.

Elbet VADER her zaman için belli bir kalitenin üstünde işler çıkaran ve özellikle doksanlarda birden fazla death metal başyapıtı sunmayı başarmış bir grup. 1983′ten beri ortalarda olan ve Avrupa’daki ekstrem metalin filizlenmesinde önemli rol oynamış, sadece Polonya’nın ve Avrupa’nın değil, tüm death metal tarihinin adı anılası oluşumlarından biri.

1997′de çıkan “Back to the Blind” zamanında beri haberdar olduğum, o albüm çıktığı yıl Akmar’daki Atlantis’te albümü elime alıp kapağına baktığım ancak bir sebepten satın almayıp 2000′deki “Litany” ile ilk kez tanıştığım VADER, o zamandan beri; kafaya kakmalı davulları, Peter’ın karakteristik vokalleri ve death metalin çeşitli kimliklerindeki müzikleriyle her anlamda tehditkâr olmayı başarmış bir grup. Bir önceki albümleri “Tibi et Igni” ile gayet iyi bir iş çıkardığını düşündüğüm VADER, yarın piyasada olacak “The Empire” ile bakalım ne yapmış.

En baştan söylenmesi gereken şey, “The Empire”ın VADER’ın bugüne dek çıkardığı en thrash metal albüm olduğu. Hatta şöyle diyeyim; “The Empire”, büyük oranda, death metal etkilenimleri de barındıran çok sert bir thrash metal albümü. VADER’ın ilk günden beri sahip olduğu SLAYER etkilenimlerinin yanına SODOM’vari çirkinlikleri de katan ve hepsini VADER death metalinin atarlı tarafıyla şekillendiren, %25′, death metal, %75′i thrash metal bir albüm.

İkisinin de hayranı olmadığım Game of Thrones ve Star Wars’u bir potada eriten kapağıyla bizi karşılayan “The Empire”, adından hissettirdiği Star Wars karakterini müziğine de taşımadan edemiyor. İsminde bile Star Wars göndermesi olan Genocidius, The Imperial March’tan alıntılanan dokunuşlarıyla VADER’ın karanlık tarafa daveti şeklinde göze çarpıyor. 4 dakikayı aşan iki şarkı dışında, albümdeki 10 şarkının 8′i 2:20-3:30 arasında seyrediyor. Bu şekilde gayet direkt bir hâl alan 33 dakikalık “The Empire”; sofistikelikten özenle kaçınan yapısı sayesinde epey vuruşkan, ısırgan ve sivri uçlu bir konuma geliyor.

Bu iyi bir şey mi, yoksa VADER bundan çok daha görkemli olmasından mütevellit böylesine lineer olmaya çalışmalı mı, tartışılır. AC/DC’vari blues gamlı rifler; “ekstrem MOTÖRHEAD” denebilecek, iyi anlamda bir “düzlük”; genel olarak da tehditkâr olmak yerine kısmen eğlenceli ve gaz olmayı seçen bir VADER var burada. Iron Reign gibi şarkıların nakaratlarında hissedilen bariz bir eski usül heavy metal, hatta eşlik edilirlik çabası var. Bu sebepten, “The Empire”ın VADER’ın yeni death metal albümü olmasından ziyade, grubun sevdiği az bilinen thrash metal gruplarının şarkılarını cover’ladığı bir toplama olduğunu dahi hissedebilirsiniz.

Tüm bunlar Peter’ın 50 yaşını geçmesiyle ilgili mi diyeceğim ama o da değil; adam kariyerinin en hızlı albümlerinden birini yazmış. Bu durumda varabildiğim tek sonuç, VADER’ın son birkaç albümdeki daha ezici death metalden sıkılıp kuduz gibi yardırmayı seçmiş olması. Bu seçim albümü biraz tek yönlü ve benzer karakterli yapmış, zira death metalin çeşitli zenginliklerinden asgari ölçüde yararlanılınca, “The Empire” thrash metalin güvenli ve sınırları nispeten belli kollarına teslim edilmiş. James Stewart adlı hayvanın davul setini drum machine’e dönüştürdüğü manyak performansı ve her elemanın üzerine düşeni yapması bir kenara, albümün yaratıcılık ve özgünlük namına çok da etkileyici bir müzik sunduğunu düşünmüyorum. No Gravity’nin blast beat’li yardırmalarıları geldiğinde “oh be dünya varmış” diye düşünmüş olmam da bunun bir göstergesi sanırım.

Genel bakıldığında; “The Empire”ın bir VADER albümü olduğu su götürmez bir gerçek. Peter’ın vokal yorumu ve tarama gitarları; makineli tüfek davulları ve agresif tavrıyla “The Empire” elbette ki grubun sevenlerinin bir şeyler bulabileceği bir albüm. Lâkin VADER’dan daha beyne vurmalı bir death metal bekleyenlerin (ben) hevesi biraz kursaklarında kalabilir. Grubu daha önce canlı izlemiş biri olarak Mart’taki konser her türlü mükemmel olacaktır, buna hiç şüphem yok. Ancak keşke grup 2016′nın en iyileri listem için değerlendirmeye almayı birkaç saniye dahi olsa düşüneceğim bir işle gelseydi. “The Empire” kötü bir albüm değil, ancak VADER’a yönelik beklentilerim düşünüldüğünde biraz fazla tek boyutlu ve düz bir çalışma.