İçerik açısından olmasa da icra namına daha kolay olan türler, özellikle de tek kişilik projeler söz konusu olduğunda daha rahat şekilde gerçeğe dönüşüyorlar. BURZUM’un doksanların ilk yarınsında söndürdüğü ışığı takip eden sayısız grubun gelişen teknolojiyle birlikte günümüze yansıttıkları; bize büyük oranda depresif, büyük oranda ızdıraplı ürünler olarak geri dönüyor. ALCEST’in yaktığı blackgaze meşalesinin de devreye girmesiyle, karşımıza geniş sound’lu, bol duygulu, hem olumlu hem olumsuz hisler yansıtan ve genelde ikinci dalga black metalden etkilenen pastoral niteliği ön planda oluşumlar çıkıyor.

Avustralyalı grup AUSTERE’den tanıdığımız ve 20′ye yakın grupta çalan ya da çalmışlığı olan Yunan asıllı müzisyen Tim Yatras’ın solo projesi olan GERM, 2012′de başladığı kariyerindeki 3. albümünü bu senenin Nisan ayında çıkardı. “Escape” adlı bu albüm, GERM’in ilk albümü “Wish”te daha yoğun şekilde görülen elektronik unsurların neredeyse ortadan kalktığı, ikinci albüm “Grief”te sergilenen varyasyonlu yapıların kendilerini daha direkt bir post-black metal/blackgaze’e bıraktığı bir çalışma.

GERM’in bize sunduğu şeye gelirsek, Yatras’ın ses duvarları örme konusunda belirgin bir isteği olduğu açık. İç içe geçmiş, adeta şarkılara bitmek bilmeyen siyah perdeler çeken akorlar ve bu akorları destekleyen taramalar yahut arpejler, “Escape”in %80′ini falan oluşturuyorlar. Uzun süre tekrarlayan bu bölümler kimileri için duygulara kapılma aracı olarak kullanılabilirse de, bazıları tarafından da sıkıcı ya da en azından monoton bulunabilirler. Bu cömertçe sunulan pasajlar genelde klavyeyle destekleniyor, ancak müzik çok büyük oranda gitar ve davul üzerinden ilerliyor ve klavye arkada dolgu malzemesi olarak kullanılıyor. Vokallerin çoğu yerde sadece çığlıksı haykırışlarla yer bulduğu “Escape”te, clean vokal kullanımlı dramatizasyonlar da yer yer karşımıza çıkıyor.

Müziğin umutlu, parlak akorlar bastığı anlarda elbette ki ALCEST’vari durumlar var; zaten bu tarz müzik yapıyorsanız bundan kaçınmanız da mümkün değil. Melodiler anlamında da blackgaze’in mutlak kralı olan Neige’den alınan ilhamlar olduğu ortada. Ama yine de grubun ALCEST’in yarattığı rüzgârdan ekmek yemek gibi bir amacı yok. Ortak ilhamlar var, ancak GERM kendi işini yapmaya çalışıyor.

“Escape”i dinlerken atmosferin içine girmek istediğiniz takdirde belli ölçüde bir kederlenme elbet olacaktır. Hiçbir şeyden olmasa, tekrarlı uzun akor pasajları sizi bunaltıp düşüncelere götürecektir. Ancak bu hislere kapılmaya hazır değilseniz, özellikle de neşeli bir anınızdaysanız, “Escape”ten de GERM’den de zerre zevk almama ihtimaliniz de var. Ben bu noktada ortanın az üstü bir noktada duruyorum. Yapılan işe katılan özen ve fikirler takdiri hak etse de, “Escape”in kendi içinde yaşadığı hüznü ve umudu dinleyiciye aynı oranda veremediğine inanıyorum. Halbuki bunu yapan gruplar da var. Siz neşeliyken bile sizi üzen yahut siz tatsızken size güneş ışıklarını taşıyan benzer grupların olduğu bir ortamda, GERM henüz duygularınıza yön verecek kademeye gelebilmiş değil.

Yine de “Escape” dolu ve türü takip edenlerce dinlenmesi gereken bir albüm. Belki benim bulduklarımı siz bulamayabilirsiniz, belki de benim bulamadıklarımı siz bulursunuz.