Bir yandan albümü dinlerken yazdığım bu yazı sırasında lazım olacak.
BETHLEHEM…
Grubu yakından bilen herkesin katılacağını tahmin ettiğim üzere, BETHLEHEM her açıdan zor bir gruptur. Müziğini bestelemesi zordur; dinlemesi, hele ki alışık değilseniz, zordur; içine girmesi, içselleştirmesi, kabul etmesi zordur.
Ama grup bir kanınıza işledi mi de, bunların hepsi tepetaklak olur. İşte o zaman BETHLEHEM’e karşı koyması zordur, vazgeçmesizordur, içselleştirmemek, ızdırabını paylaşmamak zordur. Çok zordur.
BETHLEHEM çok ama çok özel bir grup. Metal dünyası içinde, belki de yaşadıklarının gerçekliğinin korkunçluğunu böylesine saf ve direkt yansıtan başka bir grup olmayabilir. Jürgen Bartsch’ın korkunç çocukluğu ve bir o kadar perişan ilk gençliği, bir insanın başına gelebilecek en berbat şeyleri yaşamış olması ve bundan kurtuluş yolu olmadığını anlaması; onu tüm bu perişanlığı BETHLEHEM formunda yansıtmaya itti. “Dark Metal”, “Dictius Te Necare” ve (bir kereliğine uzun yazıyorum) “Sardonischer Untergang im Zeichen irreligiöser Darbietung” ile çekilmedik kan bırakmayan BETHLEHEM, suicidal black metalin kitabını yazdığı ilk 5-6 yıllık döneminin ardından farklı yönlere sapmış, en basit ifadeyle canı neyi isterse onu yapmıştı.
Bu üç albümle bir tür yarattığını söyleyebileceğimiz BETHLEHEM, o sıralarda benzer şeyler yapmakta olan STRID gibi kimi Kuzeyli grupların aksine, düşe kalka da olsa hep devam etmeyi başardı. Kadroda bir dolu değişiklik de olsa, gruba dair her şey olumsuzluk çerçevesinde de dönse, Bartsch’ın içine yıllar önce yerleşen acıların büyüklüğü ve gerçekliği, BETHLEHEM’in bir şekilde hep nefes alacağının da göstergesiydi.
Yarattıklarıyla acısını ve ızdırabını notalara döken BETHLEHEM, psikoloji bozan yolculuğuna nokta koyduğunu açıkladığı 2015 Mayıs’ının ardından, kuruluşundan bu yana içinde büyüttüğü tüm acısını bizden çıkarırcasına bir albümle geri döndü
Lafı dolaştırmadan söyleyeyim: “Bethlehem”, “S.I.Z.U.I.D.”den bu yana çıkan -bence- tartışmasız en iyi BETHLEHEM albümü. Promosu 3 gün önce gelen “Bethlehem”i gelir gelmez değil de 3 gün gecikmeli yazmamın sebeplerine gelince;
1) Son 3 gündür aşırı yoğundum.
2) Hayatı seviyorum.
3) 2. maddenin aynen devam etmesini istiyorum.
Şimdi; yazının buradan sonrasını duygularıma bırakmak ve böylesi bir müziği teknik detaylarıyla açıklamaktansa, BETHLEHEM hayranı kimliğimle yazarak devam etmek istiyorum.
Arkadaş bu nasıl bir şeydir… Gerçekten de bu nasıl bir şeydir. Kollarımdaki tüylerin ürpermesinden klavye hakimiyetimi kaybedeceğim neredeyse. BETHLEHEM hep böyle albümler çıkaracaksa her sene dağılsın.
“Bethlehem”de gruba dair iyi olan ne varsa hepsini görüyoruz. Hem de nefis bir prodüksiyon, şerefsizlikten ölen besteler ve hepsinin üstüne kan kusan MUAZZAM bir vokal performansıyla. Gruba bu albümde katılan Oneilar adlı hanımefendi (DARKENED NOCTURN SLAUGHTERCULT), çok net şekilde Bartsch’ın BETHLEHEM kariyerinde verdiği en yerinde kararlardan biri olmuş.
Sıfır yapmacıklık, aşırı gerçek bir ızdırap, gaza getiren düzeyde darbeli bir mahvoluş… Oneilar gerçekten de kusursuz bir performans sergiliyor ve son derece yüksek deneyim gerektiren, hatta bir vokalistten fazlası olmayı gerektiren bu tür içerisinde, destansı bir işe imza atıyor. Çığlıkları, ağlayışları, haykırışları, kırılganlıkları, kadınsılığının çekiciliği ve gücü eline aldığı anlardaki kükreyişleri albümü baştan sona nefes kesici bir gerçekliğe, karanlığa bürüyor. Şu şarkının şurası diye örnek veremiyorum; burada sadece vokal yapmak yok; yaşamak, hissetmek, tükenmek, içinden bir şeylerin kopup gitmesi var.
Böyle anlatınca albümün sürüm sürüm süründüren bir kimliği olduğu düşünülebilir; lakin “Bethlehem” son derece tempolu, ağlaklıktan çok uzak, depresiflikten ziyade manyaklığa, psikopatlığa doğru uzanan bir albüm. Yer yer 7, hatta yanılmıyorsam 8 telli gitardan da faydalanan nefis rifler, süründürmese de iç burkmayı başaran melodiler ve albümün geneline yayılmış bir bütünlük var. Son birkaç albümün aksine, “Bethlehem”i iyi yapan da bu. Ne bir kopukluk, ne bir “bir de şunu deneyelim” havası, ne bir eğretilik…
Grevenbroich’teki rezalet çocukluk ve ergenlik yıllarında hayatta kalmayı başaran, sonrasında alkolden kokaine, intiharlardan aldatılmalara, ölüme her türlü kötülüğü tatmış olan Jürgen Bartsch ve ekibi cidden öyle bir şey yaratmışlar ki; ortaya konan şeyin heybetinden, tüm bu acıların yaşanmış olduğuna bile inanmak zor. Öylesine güçlü, öylesine ayakları yere basan bir BETHLEHEM var “Bethlehem”de.
Son sözlere gelince, “S.U.I.Z.I.D.” sonrasında çıkan BETHLEHEM albümlerinin tümünden daha derli toplu, bütünlüklü bir şey var burada. Black metal ile SDBM’nin gitgellerine sahne olan ve son derece dinamik, değişken, fikirlerle dolu bir BETHLEHEM var. Yılın bitmesine 1 ay kala, yılın albümlerinden biri var.
İyi ki kolay depresifleşen, morali bozulan, kötümserleşen biri değilim. Öyle olsaydım, hem de şu dönemde olsaydım, “Bethlehem”le birlikte cidden fena sıçmıştım. Çok acayip sıçmıştım.
Kadro Jürgen Bartsch: Bas, klavye, elektronikler, gitar
Wolz: Davul
Karzov Gitar
Onielar: Vokal
Şarkılar 01. Fickselbomber Panzerplauze
02. Kalt' Ritt in leicht faltiger Leere
03. Kynokephale Freuden im Sumpfleben
04. Die Dunkelheit darbt
05. Gängel Gängel Gang
06. Arg tot frohlockt kein Kind
07. Verderbnisheilung in sterbend' Mahr
08. Wahn schmiedet Sarg
09. Verdammnis straft gezügeltes Aas
10. Kein Mampf mit Kutzenzangen
Grubu hiç dinlemedim ama kapaktaki rezil şey çocukken oynadığım Manhunt oyununun en sapıkça karakterlerinden piggsy’e benziyo. Bethlehem demek Beytüllahim demekmiş vay. :O
Başlığı görünce yaşadığım mutluluk kelimelerle anlatılmaz kötü bi günün ardından çok iyi geldi dinleyince mutluluk arttı tabi cidden bu nasıl bir şeydir abi…
@emptyfields, Pasifagresif bir basın organı olduğu için pek çok albüm yayınlanmadan önce şirketler/bazen de gruplar tarafından bize gönderiliyor. Bu yıl içinde çıkan albümlerden en az 100 tanesini piyasaya çıkmadan, internete düşmeden önce yazıp yayınladık.
Kritikte de dedim zaten: “Promosu 3 gün önce gelen “Bethlehem”i…” diye.
Albüm hakkındaki tespitim doğru çıktı. 2 parça yayınladıklarında suizid ve dictius kırması demiştim, albüm komple bu karışımın formülü ile yapılmış. Sonuç ne peki derseniz? Muh te şem…başka bir tanımlama olamaz benim açımdan.
Bethlehem bu albüm için çok geç kaldı esasinda. İlk albümdeki korkunç hava, 2. Albümdeki depresiflik, 3. albümdeki deneysel-karanlık derken işin bokunu çıkararak birçok takipçisini üzmüştü. Tüm bunlara ragmen hıyarforth destekli ep ‘Stönkfitzchen’ ile aha eski bethlehem geri dönüyor derken, ‘hexahdkshsndksbsueh’ ile ters köşe yapıp anan zaaa dedirtmişlerdi. Birde üstüne grubun noktalandigi haberi benim gjbi hayranlarini fazlası ile dumur etmişti. Neyse…böyle albüm yapacaksanız her yıl dağılın hakkaten.
Dictius vari anlar albümde daha ağır basarken yer yer lifelover tadı aldığımı söyleyebilirim. Lifelover manyağı bir adam olarak son derece memnunum. Sene sonu listemde ilk 5 i zorlayacak ondan hiç şüphem yok. Özellikle kapanış parçası ile uzun zamandir hissetmedigim tüm duyguları 6 dakikaya sığdırmışlar ya pes doğrusu. Gerçekten ağzım yüzüm kaydi dinlerken…daha ne diyebilirim ki…inanılmaz bir sene oldu, oluyor…
Albüm cidden içine girmesi zor bir albüm. Şarkıların tam bir hızı yok. Tam gaz hızla başlayan şarkı bir anda hüzünleniyor ve yine bir anda cevallenip, ateş püskürüyor. Oneliar’ın vokallerini hep sevmişimdir ama bir türlü kendi grubu olan Darkened Nocturn Slaughtercult’a alışamamıştım. Bethlehem’de ise tam anlamıyla yerini buldu. Vokal seçiminde nokta atışı yapmış Jürgen. Ayrıca Jürgen klavyede şahane işler yapmış. Her şarkıda fazla öne çıkmayan ama şarkının altyapısını güçlendiren şirin mi şirin eklemeler yapmış. Son olaraksa o son şarkıya(Kein Mampf Mit Kutzenzangen) değinmek istiyorum. O nedir allahsızlar?! Zaten son bir kaç aydır pekte iyi bir ruh halinde değilim, bu şarkıda yaramı deşti adeta. Benim diyen DSBM grubu böyle hüzünlü şarkı yapamaz. Albüm zaten hüzün, nefretle kaplı ama o son şarkı bildiğin insanın kafasına kafasına vuruyor.
@Rashid, Bu arada albümün “Höllenfahrt – Skärselden” kısmında Kein Mampf Mit Kutzenzangen şarkısının 2014 yılına yapılmış demo versiyonu var ki, albümdeki versiyondan geri kalır yanı yok, özellikle vokalsiz olması farklı bir hava katmış şarkıya.
Bu albümü dinlemeden önce bir daha düşünün, içerik istenmeyen durumlara yol açabilir…yazısı olmalı albüm kapağında! Sadece Bethlehem’in yaptığı müzik türü içerisinde değil, tüm müzik türleri içerisinde bu denli yıkıcı…az müzik yapılmıştır.
Dinlediğim en iç karartan şarkı Kein Mampf mit Kutzenzangen. Ötesi yok aq bu nasıl bir şeydir… Seneler boyu ışık almayan bir odada kimseyle sohbet etmeden yaşamak gibi bir şarkı.
Loading ...
Grubu hiç dinlemedim ama kapaktaki rezil şey çocukken oynadığım Manhunt oyununun en sapıkça karakterlerinden piggsy’e benziyo. Bethlehem demek Beytüllahim demekmiş vay. :O
Gerçekten çok saglam isler yapmaya basladilar
Dinlemek için sabırsızlanıyorum. Kritik daha da iştahımı kabarttı.
Daha çok kafa ütüleyen bir albüm olmuş
Başlığı görünce yaşadığım mutluluk kelimelerle anlatılmaz kötü bi günün ardından çok iyi geldi dinleyince mutluluk arttı tabi cidden bu nasıl bir şeydir abi…
Wahn schmiedet Sarg tüyleri diken diken etmeye yeterli.
Albüm 2 aralıkta çıkıyor biliyorum.
Nasıl edindiniz albümü şimdiden,
benim mi yanlışım var?
29.11.2016
@emptyfields, Pasifagresif bir basın organı olduğu için pek çok albüm yayınlanmadan önce şirketler/bazen de gruplar tarafından bize gönderiliyor. Bu yıl içinde çıkan albümlerden en az 100 tanesini piyasaya çıkmadan, internete düşmeden önce yazıp yayınladık.
Kritikte de dedim zaten: “Promosu 3 gün önce gelen “Bethlehem”i…” diye.
29.11.2016
@Ahmet Saraçoğlu, Thugh Metal Life.
Güzel bi kritik olmuş. Elinize sağlık.
29.11.2016
@Yonca Çetin, teşekkürler.
Bu nasıl albümdür ya? Belamızı sikmek için mi var oluyorsunuz? Daha ilk dinlemede pert oldum.
Yapacaginiz kapanisi sikeyim orospu cocuklari, elimden ayagimdan can gitti lan…bu nedir ya!!!!!!
Albüm hakkındaki tespitim doğru çıktı. 2 parça yayınladıklarında suizid ve dictius kırması demiştim, albüm komple bu karışımın formülü ile yapılmış. Sonuç ne peki derseniz? Muh te şem…başka bir tanımlama olamaz benim açımdan.
Bethlehem bu albüm için çok geç kaldı esasinda. İlk albümdeki korkunç hava, 2. Albümdeki depresiflik, 3. albümdeki deneysel-karanlık derken işin bokunu çıkararak birçok takipçisini üzmüştü. Tüm bunlara ragmen hıyarforth destekli ep ‘Stönkfitzchen’ ile aha eski bethlehem geri dönüyor derken, ‘hexahdkshsndksbsueh’ ile ters köşe yapıp anan zaaa dedirtmişlerdi. Birde üstüne grubun noktalandigi haberi benim gjbi hayranlarini fazlası ile dumur etmişti. Neyse…böyle albüm yapacaksanız her yıl dağılın hakkaten.
Dictius vari anlar albümde daha ağır basarken yer yer lifelover tadı aldığımı söyleyebilirim. Lifelover manyağı bir adam olarak son derece memnunum. Sene sonu listemde ilk 5 i zorlayacak ondan hiç şüphem yok. Özellikle kapanış parçası ile uzun zamandir hissetmedigim tüm duyguları 6 dakikaya sığdırmışlar ya pes doğrusu. Gerçekten ağzım yüzüm kaydi dinlerken…daha ne diyebilirim ki…inanılmaz bir sene oldu, oluyor…
Albüm cidden içine girmesi zor bir albüm. Şarkıların tam bir hızı yok. Tam gaz hızla başlayan şarkı bir anda hüzünleniyor ve yine bir anda cevallenip, ateş püskürüyor. Oneliar’ın vokallerini hep sevmişimdir ama bir türlü kendi grubu olan Darkened Nocturn Slaughtercult’a alışamamıştım. Bethlehem’de ise tam anlamıyla yerini buldu. Vokal seçiminde nokta atışı yapmış Jürgen. Ayrıca Jürgen klavyede şahane işler yapmış. Her şarkıda fazla öne çıkmayan ama şarkının altyapısını güçlendiren şirin mi şirin eklemeler yapmış. Son olaraksa o son şarkıya(Kein Mampf Mit Kutzenzangen) değinmek istiyorum. O nedir allahsızlar?! Zaten son bir kaç aydır pekte iyi bir ruh halinde değilim, bu şarkıda yaramı deşti adeta. Benim diyen DSBM grubu böyle hüzünlü şarkı yapamaz. Albüm zaten hüzün, nefretle kaplı ama o son şarkı bildiğin insanın kafasına kafasına vuruyor.
23.12.2016
@Rashid, Bu arada albümün “Höllenfahrt – Skärselden” kısmında Kein Mampf Mit Kutzenzangen şarkısının 2014 yılına yapılmış demo versiyonu var ki, albümdeki versiyondan geri kalır yanı yok, özellikle vokalsiz olması farklı bir hava katmış şarkıya.
Bu albümü dinlemeden önce bir daha düşünün, içerik istenmeyen durumlara yol açabilir…yazısı olmalı albüm kapağında! Sadece Bethlehem’in yaptığı müzik türü içerisinde değil, tüm müzik türleri içerisinde bu denli yıkıcı…az müzik yapılmıştır.
Orospu çocuğusun bethlehem…
25.12.2016
@P L A G U E, ayrıca kullandığın klavye götüne girsin jürgen…
26.12.2016
@P L A G U E, Wahn schmiedet Sarg 3:02′de başlayan bölüm :(
26.12.2016
@deadhouse, hahaha benide 3:36 bitirio…
10.02.2017
@P L A G U E, asıl 05. Gangel Gangel Gang şarkısı nedir amq,gece gece korkudan osuruğum düğümlendi,manyak parça
Kezzap atarak aq… Kein Mampf mit Kutzenzangen…boyle bir orospu cocukluunun sebebi nedir ???
Kein Mampf mit Kutzenzangen
İyi günler tabii öyle bir şey mümkünse…
Dinlediğim en iç karartan şarkı Kein Mampf mit Kutzenzangen. Ötesi yok aq bu nasıl bir şeydir… Seneler boyu ışık almayan bir odada kimseyle sohbet etmeden yaşamak gibi bir şarkı.
Aşırı underrated albüm. Metal müzik tarihine adını altın harflerle yazdırmıştır bu albüm.
Benim için Silencer 1 bu albümdeki Bethlehem 2.
Wahn schmiedet Sarg nasıl bir şey.
Korkunç.
Lifelover, Shining albümleri çocuk ninnisi kalıyor bu albümün yanında.
Ruh hastaları.
12.01.2023
@deadhouse, Dictius te Necare mi bu albüm mü karar veremiyorum
12.01.2023
@Yiğit, Bence bu.
Bu albüm aşırı gerçekçi, samimi ve hastalıklı.
Bu albümü dinlerken bu hayattaki travmalarım, üzüntülerim, pişmanlıklarım, acılarım gözlerimin önünden geçiyor.
Bu albümde iyiye dair bir şey yok.
İblis bu albümü dinlese cehennemde hoparlörü son ses açardı.
Gece gece ruhum karardı. Arkadaş o Wahn schmiedet Sarg’ın kapanış riffi nedir öyle AKLIMI YİTİRECEĞİM AZ KALDI ŞAKA MISINIZ SİZ?
Son dönemlerde hiç iyi değilim. Hiç.
:)