İskandinav ülkelerinden çıkan grupların özgün tınılarının ve kimliklerinin oluşmasında, yaşadıkları coğrafyanın büyük öneminin olduğu hepimizin malumu. Benzer bir kimliği, diğer bir Kuzey olan Kanada’daki muadillerde de görüyoruz elbet. Bugün o gruplardan birini, “Buz Büyücüsü” anlamına gelen 20 yıllık black metal grubu SORCIER DES GLACES’i konuk edeceğiz.
1997′de kurulan SORCIER DES GLACES iki kişiden oluşuyor ve “North”la birlikte bugüne dek 6 albüme imza attılar. Şu anda okumakta olduğunuz kritikte konu edilen albümün pek çok yerde yılın en iyi black metal albümü adayı ya da en azından adaylarından biri olarak gösterilmiş olduğunu ifade ederek başlayalım.
“North”; atmosferik black metali hakkıyla yapan SORCIER DES GLACES’in bugüne kadarki en melodik albümü olarak niteleyebileceğimiz, adı gibi serin rüzgârlar estiren bir sound’a sahip, sanatsallığı ile çiğliği bir arada sunan gayet iyi bir albüm. 2016 her hâliyle metal adına müthiş bir yıl olduğundan, herhangi bir albümün “yılın en iyisi” olarak nitelenebileceğini sanmıyorum, lâkin albümün çok iyi olduğu da su götürmez bir gerçek. Peki bu durumu yaratanlar neler?
Bir kere albümün kış, buz, kuzey temalarına son derece uygun bir sound’u var. Haşin olmayan, tertemiz de olmayan, sterile yakın tonlara sahip olan albümde, SORCIER DES GLACES’in şarkılar arasındaki karakterleri iyi dengelediğini, şarkıların birbirlerinden ayrıştırılabilmeleri adına akıllıca işler yaptığını görüyoruz. 2010 ile 2015 arasında kaydedilen “North”, belki de bu yüzden üzerinde çok uğraşıldığını, detaylara dikkat edildiğini hissettiriyor.
Genel agresifliğini yansıtmayan ağır tempolu Passage au-delà des glaciers noirs ile açılan “North”, 4 dakikaya yaklaşan açılış şarkısını saymazsak, ortalama 7 dakikalık şarkı sürelerine sahip, olabildiğine epik bir albüm. Bunu sağlayan başlıca unsur ise SORCIER DES GLACES’in albümde bir şey anlattığını dinleyiciye hissettirmeyi başarması. İç içe geçen melodiler, klavye ile yaratılan esrarengiz hava ve her şeyin üzerni örten soğuk karakter; “North”un gayet dramatik, konsept hissi veren altı dolu bir karaktere bürünmesini sağlıyor.
Saf bir black metal vokali, gayet yarman bir davul performansı, duyuşabilir etkin bir bas gitar ve albüme adını veren şarkıda olduğu gibi ara ara giren clean gitarlarla “North”; pastoral black metal adına yapılması gereken pek çok şeyin yapıldığı, dediğim gibi “en iyi” olduğu tartışılır ama çok çok iyi olduğu tartışılmaz bir albüm.
Yılın sonuna yaklaşıyoruz. Yıl sonu listelerinizi yapmadan önce, Şubat sonunda çıkan ve epey geç yazdığımız bu albümü de es geçmemenizi tavsiye ederim. Bakarsınız şimdiden oluşturmaya başladığınız yıl sonu listenizde sürpriz oynamalar olur.
Coğrafi koşulların müzik üretimine doğrudan etkisi konusuna kesinlikle katılıyorum. Ve Karadeniz’in herhangi bir bölgesinden nasil doom ya da black tarzında gruplar, albümler çıkmaz aklım almıyor.
20.10.2016
@mysh, ”Ve Karadeniz’in herhangi bir bölgesinden nasil doom ya da black tarzında gruplar, albümler çıkmaz aklım almıyor.”
Kahkaha attım.
21.10.2016
@deadhouse, Karadenizli misin?
21.10.2016
@mysh, usta yanlış hatırlamıyorsam ve troll değilse yarduk diye bi black metal grubu vardı karadenizli, albüm ismi de hamsinin diabolik gözleriydi :D
21.10.2016
@Mehmet Ali Özcan, yaklaşık 10 yıl önceydi myspace de dinlemiştim ve baya sağlam şarkıları vardı :D ben hamsinin diabolic göz yaşları diye hatırlıyorum ama emin de değilim :)
2016 tinin hizina yetismek mumkun degil hakkaten. Moonrise albumleri cidden cok cok iyidir. Bu albumde yaptiklarin isini hakkini vermislerdir kesin. Hafta sonu icerken dondureyim. Gerci bekleyen o kadar cok album var ki neyi dinliceemi sapittim aq.
bir kaç hafta önce önermiştim bu grubu,gerçekten hissederk şarkı yapıyor,bu albümleri de muhteşem ama bence en iyi albümleri Ritual of the End,hele hele Under the Moonlight şarkısı başyapıt