Haftalık tartışma konusu köşemizin son zamanlardaki hızından başınızın döndüğünün farkındayız. Bu mevsimin tartışma konusu “en kısa anlatımla, komik anılarımız“. Bir iki cümleyi geçmeyen, eğlenceli ve absürd anılarınızı bekliyoruz. Sevgiyle kalın.
Çocukken maç yaparken bir arkadaşın cebine doldurduğu torpiller, bacağına gelen sert bir şutla arkadaşın cebinde patlamıştı, bacağı yanan arkadaş yerde kıvranıp ağlarken babası gelip bir güzel dövmüştü.
2 hafta boyunca ayakkabı deodorantı sanarak ayakkabılarımın içine siyah ayakkabı boyası sıkmıştım. ellerimin ve ayakkabının içi simsiyah olsa da sorunu kendimde değil, üründe aramıştım.
Doksanların başında Fame City’deki top havuzuna atlayan kardeşimin gözlüğü top havuzunda kaybolmuştu, babam top havuzuna girip binlerce top arasından kayıp gözlüğü ararken ben de havuza atlamıştım benim gözlük de kaybolmuştu (iki gözlük de bulundu).
Yine doksanların başında çok uzun boylu ve zayıf bir arkadaş ayağında rollerblade ile beton zeminde futbol maçı yapıyordu, çektiği bir şut sonrası dengesi bozuldu ve yaklaşık 10 saniye kadar düşemedi, o düşmeme çabasını izlemek o ana dek hayatımda gördüğüm en komik şeydi, gülmekten başım ağrımıştı.
5. Siniftayken bir gün ögretmenimiz okula gelmedi biz de okulda kactik dört arkadaş birinin evi okula yakindi evde kimse yok diye onun evine gittik iceri girdigimizde bizim öğretmen salonda oturuyordu
@Ahmet Saraçoğlu, elimizde cipslerle siritarak salona girdigimizde hocayla göz göze geldim o an yaşadığım his eraserhead de mutant oğlunu gören babanın hissiyle aynı :)
Sene 2008, yer küçükçiftlik park. Dt konseri. herkesin beklediği o malum parça pull me under geldi fakat ben dahil kitle az ingilizceyle nakarattaki pull me under kısmında aşırı coşarcasına eşlik ederken diğer sözlerle havaya bakıyordu. İşte o zaman ingilizce öğrenmeye karar verdim ve bugün şarkıya hakkıyla eşlik edebiliyorum.
lisede uzun eşek oynarken pantolonum boxer ile beraber yırtılmış hayalarım görünmesin diye montumu kollarından bacaklarıma çapraz bağladım. şubat ayı olduğudan her yer kar kıyamet. yanımda üstüme giyecek başka birşey olmadığından(normalde ceket olması ama lise yılları çok asiyiz falan gömlekler dışarda tabi) eve donarak dönmek zorunda kaldım.
@rbarac, bi de otobüste herkes atkı bere eldiven giyerken ben belimde montla sadece üstte gömlek görünce “paket paket içmiş tineri” edasıyla bana baktılar :(
Üniversite’ye yeni gelmişken tatlı kültürüm sıfır küsürdü, yemek kültürüm de vasattı ve arkadaşla tatlıcıya gittik: “Abi bize iki beyti” dedim, adam da cool ve muzip bi şekilde “biz satmıyoruz ama çok istediysen yandan söyleyeyim.” dedi. Duyar duymaz beytinin yemek olduğunu hatırlayıp heyecanlandım ve bu sefer de “Ah pardon kahkül diyecektim.” dedim ve o an utançla karışık kendime gülme durumu yaşadım, hatırlayıp “keşkül” olarak düzelttikten sonra arkadaşım ve tatlıcı utanmadan gülebildiler.
Kanada’da bir Lübnan restoranında ayran alıp çalkalamaya başladım, arkadaşla muhabbet ederken uzun uzun çalkaladım. Meğer gazlı ayranmış… Garson tavandan ayran sildi öyle diyeyim.
Üniversitede aşırı sarhoşken sabaha karşı 3-4 gibi bardan evime tek başıma yürürken önümde telaşlı bi dede farkettim, ve biraz eğlenmek için adımlarımı gürültülü bi şekilde atarak adama yavaş yavaş yaklaştım, dede de tam benim evin olduğu sokağa, ve ara sokağa sapınca iş iyice eğlenceli bir hale geldi, neyse uzatmayayım aynı apartmanda oturuyormuşuz ve adam zaten elinden geldiğince hızlanmıştı ve benim apartmanın koridoruna da sapınca adama 1 adım kadar yaklaştım ve adam zili telaşla çalamaya yeltenirken anahtarımı çıkartıp “Ben açarım” dedim, dede de müthiş rahatlamış bir ifadeyle “siz de mi bu apartmanda oturuyordunuğğğz” deyip derin bi nefes aldı. Ben de gülümseyip evet deyip kapıyı açtım. Hoş bir anıydı.
bundan 6 sene önce kuzenle ortak iddaa yapıyoruz, bültende PSV – Feyenord maçını gördük ve derin analizler sonucu: “bunlar denk takımlar. kontrollü oynarlar. maç kısır geçer, alt yazalım.” dedik. maçı 10-0 PSV kazandı.
Geçen sene Girne’de dolaşırken, gün içinde 3-4 defa yabancı sanılmam ve İngilizce konuşarak bozuntuya vermememin ardından en son adamın birine “yeter amk, Türk’üm” diye patlamam.
Arkadaş ortamındayken yanımıza çocuklardan birinin işten arkadaşı geldi ve bizimkiler adamın saf olduğunu bildiği için beni Norveçli diye tanıttılar. Adamda artık nasıl safsa bunu yuttu ve üzerinden 2 yıl geçmesine rağmen yaz aylarında arkadaşımı beklerken beni yolda gördü ve elinden geldiği kadar ingilizce konuşmaya çalışarak “Azerbaycana tekrar hoşgeldin” dedi. Herif bunu söylediği anda ise arkadaşım arkadan “Raşit kusura bakma geciktim” tarzı bir şey söyledi. Adamın yüzündeki o dumur olma bakışını hiçbir zaman unutmayacağım.(Herife Azerbaycanca öğrendiğimi, Raşitin göbek adımı olduğunu söyledim ve yine safım inandı bana. Adamın hayallerini yıkmak istemedim)
Atari salonunda abim mortal kombat’ta birkaç çocuğu üst üste yenince bunlar abimi çıkışta yakalayıp tartaklamıştı. Ben kaçmıştım, aklıma geldikçe hala gülüyorum
Öğrenci evinde çılgınlık seviyesinde açken lahmacun söyledik.Arkadaş açlıktan ürünler gelene kadar 2,5 litrelik kolanın yarısını içti.Kurye çocuğun üzerinde para yokmuş,ben gideyim dükkandan paranın üstünü getireyim derken bizim arkadaş koridorda inanılmaz yüksek bir sesle “LAHMACUN” diye geğirdi. Çocuk bir daha gelmedi. Biz sonra dükkana gidip ödedik.
Arkadaştan habersiz telefonunun zil sesini In Flames’in Behind Space şarkısını yapmıştık. O şarkıyı bilen bilir Stanne’nin “böööeeaaaaağğğ” diye böğürmesiyle başlar. Neyse işte metrodayız. Bayada kalabalık her yer sıkış tepiş. Arkadaşta ayakta yarı baygın duruyor yorgun bir okul gününün ardından. Sonra telefonu çalmaya başladı. Hemde yüksek sesle. Stanne’nin bööeeaaaağğğğ demesiyle çevredeki herkes tuhaf tuhaf bize baktı. Yaşlı teyzenin biri “bismillahirahmanirrahim o ne ya” demesiyle baya güldük
Gece 1 sularında Antalya Hava Limanına indim. Çıkış kapısından çıkıp bir kaç adım atmıştım ki omzuma kocaman bir ağustos böceği kondu ve cırlamaya başladı. Saniyenin onda biri bir zamanda elimin tersiyle hayvanı yere indirdim. Daha hayvan ne olduğunu anlamadan nerden çıktı görmedim bir kedi geldi ve ağustos böceğini kaptı. Kedi yavaş adımlarla benden uzaklaşırken ağustos böceği hala kedinin azında cırlıyordu. Böyle bir tatil başlangıcım oldu. Hiç unutamadım.
6-7 yıl önce 3-4 arkadaşla, arkadaşlardan birinin tanıdığı birisinin kullandığı bir arabayla Balıkesir’den Ayvalık tarafına gidiyorduk. Bir ara bizim şoför kornaya bastı, bir anda durduk, aynı anda karşı şeritten gelen bir araba da durdu. Topluca yolun karşısına geçtik. Arabadan Sinan Bengier çıktı (bizim şoförü tanıyormuş). Hepimizle tokalaştı, sonra hep birlikte otoyol kenarında kola içip 3-5 dakika muhabbet ettikten sonra arabaya geri dönüp yola devam ettik.
bugün ufak ufak yıl sonu listesi yazmaya başlayayım dedim, önce aklımdaki grupların sadece isimlerini yazdım. daha sonra yanlarına albüm isimlerini yazdım, daha doğrusu kopyaladım. üniversite yıllarından kalma bir alışkanlık, 3-5 harfli şeyleri bile yazmak yerine kopyala-yapıştır yaparım hep. neyse sonra PC’yi kapattım gittim. az önce PC başına yeniden oturdum listeye devam edeyim dedim ve şunla karşılaştım:
yarım saattir aralıksız gülüyorum hahahaha. her şeyi copy-paste yapmanın ve aynı anda onlarca alakasız şeyle uğraşmanın sonucu böyle olabiliyor maalesef. neyse iyi güldüm ya.
Yıllar önce bir halı saha maçında topa çok şekilsiz biçimde kafa atmıştım, gözümdeki lensler çıkmıştı.
Çocukken maç yaparken bir arkadaşın cebine doldurduğu torpiller, bacağına gelen sert bir şutla arkadaşın cebinde patlamıştı, bacağı yanan arkadaş yerde kıvranıp ağlarken babası gelip bir güzel dövmüştü.
2 hafta boyunca ayakkabı deodorantı sanarak ayakkabılarımın içine siyah ayakkabı boyası sıkmıştım. ellerimin ve ayakkabının içi simsiyah olsa da sorunu kendimde değil, üründe aramıştım.
Doksanların başında Fame City’deki top havuzuna atlayan kardeşimin gözlüğü top havuzunda kaybolmuştu, babam top havuzuna girip binlerce top arasından kayıp gözlüğü ararken ben de havuza atlamıştım benim gözlük de kaybolmuştu (iki gözlük de bulundu).
Yine doksanların başında çok uzun boylu ve zayıf bir arkadaş ayağında rollerblade ile beton zeminde futbol maçı yapıyordu, çektiği bir şut sonrası dengesi bozuldu ve yaklaşık 10 saniye kadar düşemedi, o düşmeme çabasını izlemek o ana dek hayatımda gördüğüm en komik şeydi, gülmekten başım ağrımıştı.
5. Siniftayken bir gün ögretmenimiz okula gelmedi biz de okulda kactik dört arkadaş birinin evi okula yakindi evde kimse yok diye onun evine gittik iceri girdigimizde bizim öğretmen salonda oturuyordu
07.10.2016
@Buhtunnasr, ahaha o ne be David Lynch filmi gibi.
07.10.2016
@Ahmet Saraçoğlu, elimizde cipslerle siritarak salona girdigimizde hocayla göz göze geldim o an yaşadığım his eraserhead de mutant oğlunu gören babanın hissiyle aynı :)
07.10.2016
@Buhtunnasr, teşvik olmaz ise konuyu brazzersa bildirmek isterim. tesisatçıdan sonra güzel bir kategori olabilir.
Sene 2008, yer küçükçiftlik park. Dt konseri. herkesin beklediği o malum parça pull me under geldi fakat ben dahil kitle az ingilizceyle nakarattaki pull me under kısmında aşırı coşarcasına eşlik ederken diğer sözlerle havaya bakıyordu. İşte o zaman ingilizce öğrenmeye karar verdim ve bugün şarkıya hakkıyla eşlik edebiliyorum.
lisede uzun eşek oynarken pantolonum boxer ile beraber yırtılmış hayalarım görünmesin diye montumu kollarından bacaklarıma çapraz bağladım. şubat ayı olduğudan her yer kar kıyamet. yanımda üstüme giyecek başka birşey olmadığından(normalde ceket olması ama lise yılları çok asiyiz falan gömlekler dışarda tabi) eve donarak dönmek zorunda kaldım.
07.10.2016
@rbarac, bi de otobüste herkes atkı bere eldiven giyerken ben belimde montla sadece üstte gömlek görünce “paket paket içmiş tineri” edasıyla bana baktılar :(
Üniversite’ye yeni gelmişken tatlı kültürüm sıfır küsürdü, yemek kültürüm de vasattı ve arkadaşla tatlıcıya gittik: “Abi bize iki beyti” dedim, adam da cool ve muzip bi şekilde “biz satmıyoruz ama çok istediysen yandan söyleyeyim.” dedi. Duyar duymaz beytinin yemek olduğunu hatırlayıp heyecanlandım ve bu sefer de “Ah pardon kahkül diyecektim.” dedim ve o an utançla karışık kendime gülme durumu yaşadım, hatırlayıp “keşkül” olarak düzelttikten sonra arkadaşım ve tatlıcı utanmadan gülebildiler.
Kanada’da bir Lübnan restoranında ayran alıp çalkalamaya başladım, arkadaşla muhabbet ederken uzun uzun çalkaladım. Meğer gazlı ayranmış… Garson tavandan ayran sildi öyle diyeyim.
Üniversitede aşırı sarhoşken sabaha karşı 3-4 gibi bardan evime tek başıma yürürken önümde telaşlı bi dede farkettim, ve biraz eğlenmek için adımlarımı gürültülü bi şekilde atarak adama yavaş yavaş yaklaştım, dede de tam benim evin olduğu sokağa, ve ara sokağa sapınca iş iyice eğlenceli bir hale geldi, neyse uzatmayayım aynı apartmanda oturuyormuşuz ve adam zaten elinden geldiğince hızlanmıştı ve benim apartmanın koridoruna da sapınca adama 1 adım kadar yaklaştım ve adam zili telaşla çalamaya yeltenirken anahtarımı çıkartıp “Ben açarım” dedim, dede de müthiş rahatlamış bir ifadeyle “siz de mi bu apartmanda oturuyordunuğğğz” deyip derin bi nefes aldı. Ben de gülümseyip evet deyip kapıyı açtım. Hoş bir anıydı.
bundan 6 sene önce kuzenle ortak iddaa yapıyoruz, bültende PSV – Feyenord maçını gördük ve derin analizler sonucu: “bunlar denk takımlar. kontrollü oynarlar. maç kısır geçer, alt yazalım.” dedik. maçı 10-0 PSV kazandı.
07.10.2016
@ismail vilehand, ahahah
08.10.2016
@ismail vilehand, Abi bide KG VAR oynadığını düşün.
Geçen sene Girne’de dolaşırken, gün içinde 3-4 defa yabancı sanılmam ve İngilizce konuşarak bozuntuya vermememin ardından en son adamın birine “yeter amk, Türk’üm” diye patlamam.
08.10.2016
@ÖNCÜL, Üniversite toyluk zamanlarımda beğendiğim bir kızla aramda geçen konuşma:
Kız: Küçük İskender’i biliyor musun ?
Ben: (olanca ukalalığımla) Tabiki, tarihle ilgilisin demek.
Kız: Ahahah alemsin.
Aynı gün akşam evde, bilgisayar başında:
- Ananski, adam şairmiş.
Arkadaş ortamındayken yanımıza çocuklardan birinin işten arkadaşı geldi ve bizimkiler adamın saf olduğunu bildiği için beni Norveçli diye tanıttılar. Adamda artık nasıl safsa bunu yuttu ve üzerinden 2 yıl geçmesine rağmen yaz aylarında arkadaşımı beklerken beni yolda gördü ve elinden geldiği kadar ingilizce konuşmaya çalışarak “Azerbaycana tekrar hoşgeldin” dedi. Herif bunu söylediği anda ise arkadaşım arkadan “Raşit kusura bakma geciktim” tarzı bir şey söyledi. Adamın yüzündeki o dumur olma bakışını hiçbir zaman unutmayacağım.(Herife Azerbaycanca öğrendiğimi, Raşitin göbek adımı olduğunu söyledim ve yine safım inandı bana. Adamın hayallerini yıkmak istemedim)
Atari salonunda abim mortal kombat’ta birkaç çocuğu üst üste yenince bunlar abimi çıkışta yakalayıp tartaklamıştı. Ben kaçmıştım, aklıma geldikçe hala gülüyorum
Öğrenci evinde çılgınlık seviyesinde açken lahmacun söyledik.Arkadaş açlıktan ürünler gelene kadar 2,5 litrelik kolanın yarısını içti.Kurye çocuğun üzerinde para yokmuş,ben gideyim dükkandan paranın üstünü getireyim derken bizim arkadaş koridorda inanılmaz yüksek bir sesle “LAHMACUN” diye geğirdi. Çocuk bir daha gelmedi. Biz sonra dükkana gidip ödedik.
Arkadaştan habersiz telefonunun zil sesini In Flames’in Behind Space şarkısını yapmıştık. O şarkıyı bilen bilir Stanne’nin “böööeeaaaaağğğ” diye böğürmesiyle başlar. Neyse işte metrodayız. Bayada kalabalık her yer sıkış tepiş. Arkadaşta ayakta yarı baygın duruyor yorgun bir okul gününün ardından. Sonra telefonu çalmaya başladı. Hemde yüksek sesle. Stanne’nin bööeeaaaağğğğ demesiyle çevredeki herkes tuhaf tuhaf bize baktı. Yaşlı teyzenin biri “bismillahirahmanirrahim o ne ya” demesiyle baya güldük
Gece 1 sularında Antalya Hava Limanına indim. Çıkış kapısından çıkıp bir kaç adım atmıştım ki omzuma kocaman bir ağustos böceği kondu ve cırlamaya başladı. Saniyenin onda biri bir zamanda elimin tersiyle hayvanı yere indirdim. Daha hayvan ne olduğunu anlamadan nerden çıktı görmedim bir kedi geldi ve ağustos böceğini kaptı. Kedi yavaş adımlarla benden uzaklaşırken ağustos böceği hala kedinin azında cırlıyordu. Böyle bir tatil başlangıcım oldu. Hiç unutamadım.
6-7 yıl önce 3-4 arkadaşla, arkadaşlardan birinin tanıdığı birisinin kullandığı bir arabayla Balıkesir’den Ayvalık tarafına gidiyorduk. Bir ara bizim şoför kornaya bastı, bir anda durduk, aynı anda karşı şeritten gelen bir araba da durdu. Topluca yolun karşısına geçtik. Arabadan Sinan Bengier çıktı (bizim şoförü tanıyormuş). Hepimizle tokalaştı, sonra hep birlikte otoyol kenarında kola içip 3-5 dakika muhabbet ettikten sonra arabaya geri dönüp yola devam ettik.
bugün ufak ufak yıl sonu listesi yazmaya başlayayım dedim, önce aklımdaki grupların sadece isimlerini yazdım. daha sonra yanlarına albüm isimlerini yazdım, daha doğrusu kopyaladım. üniversite yıllarından kalma bir alışkanlık, 3-5 harfli şeyleri bile yazmak yerine kopyala-yapıştır yaparım hep. neyse sonra PC’yi kapattım gittim. az önce PC başına yeniden oturdum listeye devam edeyim dedim ve şunla karşılaştım:
http://hizliresim.com/WgEo02
yarım saattir aralıksız gülüyorum hahahaha. her şeyi copy-paste yapmanın ve aynı anda onlarca alakasız şeyle uğraşmanın sonucu böyle olabiliyor maalesef. neyse iyi güldüm ya.
06.12.2016
@ismail vilehand, ahahahahahah müthiş