“Power”.

Bu kelimenin klavye üzerinde en hızlı yazılabilecek 5 harfli kelime olduğunu biliyor muydunuz? Sol elinizdeki üç parmağı W, E ve R’ye, sağ elinizdeki iki parmağı ise P ve O’ya koyun ve deneyin. Çok hızlı oldu değil mi? Tüm kelime bir anda yazılıverdi.

Güç metalinin köklü isimlerinden HAMMERFALL’la birlikteyiz bugün. 23 yıldır müzik yapmakta olan grup, özellikle ilk üç albümü “Glory to the Brave”, “Legacy of Kings” ve “Renegade” ile power metal adına önemli işlere imza atmış ve büyük bir hayran kitlesi yaratmayı başarmıştı.

Zaman içinde yenilikçi yönlere kayıp daha primitif hâllerini bile yeni bir şeymiş gibi sunabilecek düzeye gelen pek çok metal türünün aksine, power metalin özüne hep sadık kalması ve kendini yenileme konusunda pek bir çaba sarf etmemesi, türün miadını doldurduğuna dair tartışmaları beraberinde getirse de, özellikle Avrupa’da çok güçlü bir power metal kitlesi olduğu da ortada. HAMMERFALL türün demirbaşlarından biri durumunda ve her ne kadar son albümlerinde dinleyicilerini tam anlamıyla tatmin edemese de, yaptığı işin hakkını veren bir grup.

Bundan önceki üç albümü dinlerken ufak çaplı buhranlar geçiren bir insan olarak, grubun 4 Kasım’da çıkacak albümünün promosu elime ulaşır ulaşmaz yazayım dedim. Hem promo geciktirmeyi sevmediğim ve internete düşmeden yazmak istediğimden, hem de son dönemde hep daha sert türlerden grupların promolarının gelmesinden ötürü, bir değişiklik olması adına.

“Built to Last” her hâliyle, kemiksiz, saf bir HAMMERFALL albümü. Power metal adına yapılması gereken pek çok şeyi yapan, baştan sonra dıgıdıgı at koşturmaya gitmeyen ve klasik heavy metal olarak tanımlamanın daha doğru olacağı kimlikte bir albüm. Elbette ki baştan söylenmesi gereken şey; eğer power metalle aranız yoksa bu albümün size hiç ama hiçbir şey vermeyeceği. Sürpizler, sofistike bir şeyler bekliyorsanız bunların %1′ini bile bulamayacaksınız. Ancak aradığınız şey sözlerinden kapağına, sound’undan bestelerine tam bir heavy/power albümüyse, “Built to Last”ta seveceğiniz bir şeyler çıkacaktır.

Albüme eğildiğimde, açıkçası gruba dair zayıf noktalardan biri olarak gördüğüm şeyle, vokallerin standartlığıyla karşılaşıyorum. Joacim Cans’ın elbette yeterli bir sesi olsa da, ses renginin bence aşırı düzeyde kimliksiz oluşundan dolayı HAMMERFALL’a ait bir vokal karakteri bulmak pek de olası olmuyor. Şu şarkıları söyleyip albümü de grubu da çok daha yükseklere taşıyacak pek çok vokalist var, ancak Cans’ın 20 yıldır grupta olduğu düşünüldüğünde, bu konuda yapılacak pek de bir şey yok. Şarkılara baktığımda karşımızda her şeyleriyle power metal diye bağıran şarkı sözleri ve konular olduğunu görüyoruz. Ötekileştirici şekilde baktığınız takdirde gerçekten de BERBAT sözler var. Aşırı formülize kafiyeler, aynı kelime kalıpları, benzer tasvirler vb. şeyler sizi albümün dışına itebilir. Lâkin bu şekilde bakarsanız power metali genel anlamda yok saymış olursunuz. Bu açıdan her şeyi olduğu gibi kabul etmek en mantıklısı.

Şarkı yapılarının standartlığından ötürü çok da derinine inerek incelemeyi çok da gerekli bulmuyorum. Söylenmesi gereken temel şey, HAMMERFALL’un ilk albümlerindeki karaktere ve yapılara yakın şeyler sunduğu ve yaptıkları işi benimsemiş oldukları. Bu açıdan bakınca, 23 yıldır ortalarda olan bir grup her türlü saygıyı hak ediyordur diye düşünüyorum. “Built to Last”i bundan sonra bir daha açıp dinler miyim, sanmıyorum. Ancak hayatta en sevdiği gruplardan biri bir power metal grubu olan, hayatta en sevdiği 10 albümden biri bir power metal albümü olan, hayatta en sevdiği 3 vokalistten biri bir power metal vokalisti olan, kısacası türe karşı önyargısı olmayan biri olarak, keşke şu grupta, albümde daha karakteristik bir vokal yorumu, ses rengi olsaydı. O zaman benim için de, eminim pek çokları için de daha uzun ömürlü ve keyifli olurdu.

Son olarak, promo dosyasına grubun ve kapağın 7000x… bir dolu fotoğrafını koyan ve bu sayede dosyayı 400 MB olarak yollayan Napalm Records’a “siz hayırdır?”larımı gönderiyorum.