Bu yıl çıkan bir diğer çok iyi ilk albümden daha merhaba. VIRVUM bizi Zürih’ten selamlıyor. Teknik/progresif death metal yapan grup, tarzların steril yönünü sevmeyen kitle için çok çekici gelmeyebilir, zira ortada FALLUJAH, THE FACELESS, THE ZENITH PASSAGE, DECREPIT BIRTH muadili, Unique Leader’ın son dönemdeki Sumerian öykünmeleri sonucu kataloğuna kattığı daha cicili temiz prog/tech death grupları karakterinde bir müzik var (sözüm sana yeni INANIMATE EXISTENCE albümü…). Ancak hemen sayfayı kapatmayın, zira albüme dair okuduğum pek çok dinleyici yorumunda, teknik death metalin bu temiz, steril tarafını sevmeyen yahut uzun süredir bu tarz gruplardan uzak duranların dahi VIRVUM’la birlikte tekrar bu tarza döndüklerini okudum. Kısacası, karşımızda biraz istisnai bir grup var.

VIRVUM’un çözdüğü mesele; türü icra eden benzer grupların düştüğü steril/aşırı kusursuz/suni havanın aksine gayet içine girilebilir, size megabaytları, klasörleri, dosya uzantılarını, preset’leri hatırlatmayan son derece organik atmosfer. Tıpkı nefes alan ve aldıran kapağı gibi, “Illuminance”taki enstrümantasyon, şarkı trafikleri, bestelerin akıcılığı, hepsi de son derece kolay ısınılır bir bütüne hizmet ediyor.

Gergin anların yanında gayet gülümser, aydınlık, sevilesi tatlara da bulaşan grup; melodileri ve sololarıyla bu durumu gerçekten de kimliğinin en üst sıralarına yazdırıyor. Grubun adı Endonezyalı bir brutal death metal grubu dinleyeceğinizi düşündürtse de, duyacağınız şeyin çok yönlülüğü eminim hoşunuza gidecektir.

VIRVUM, son yıllarda tişörtünün giymenin ve dinlemenin pek bir moda olduğu FALLUJAH’nın yapmaya çalıştığı şeyi onlardan çok daha iyi yapan; yer yer son derece sert, yer yer aşırı uzaysal, gerektiğinde de pamuk gibi ruhani havalar estirebilen bir grup. İlk albümleri olmasına rağmen şaşırtıcı bir ustalık, deneyim, zeka barındıran “Illuminance”, bu açıdan türün parlayan genç yıldızlarından biri olmaya aday. Özellikle 9 dakikalık Illuminance (7:15′te giren klavye gibi enfes fikirler barındırıyor) ve aynı müthişlikteki Ad Rigorem’i mutlaka dinleyin, tür adına bu sene dinlediğim en keyifli şarkılardan ikisi.

Olumsuzluk demesem de, bana sorsalar (niye sorsunlar?) önereceğim ufak bir detay, ilk şarkının sonundaki çok dur kalklı bölümün biraz daha değişik kullanılmasını tavsiye edebilirdim. Bu bölüm kimilerine daha ilk andan VIRVUM’un deathcore karakterli bir grup olduğu izlenimini verip biraz tedirgin edebilir. Bence o çıplak stacatto kısım 2. bir gitarla zenginleştirilip albümün nasıl bir şey olacağı konusunda daha merak ettirici hâle getirilebilirdi. Yine de her ne olursa olsun, her ne türe dâhil edilirse edilsin, bu yıl içerisinde dinlediğim çok iyi teknik/progresif death metal albümlerinden biri olan “Illuminance”ı türü ve yukarıda adını andığım grupları seven herkese düşünmeden öneriyorum.

VIRVUM benim adıma bu senenin kazançlarından biri oldu. Umarım adlarını duyurmakta sıkıntı çekmezler.