Oğuz Sel
Yaşadıklarınızın zaman zaman kontrol dışı gerçekleştiğine şahit olmuşsunuzdur. Okumayı erteleyip yıllarca kitaplığınızda beklettiğiniz bir kitabı, elinize alıp okumaya başladığınızda, tam da o dönemde ihtiyacınız olabilecek ya da hayatın karmaşası içerisinde size yol gösterecek yazılara, o kitapta denk gelebilirsiniz.Çoğu zaman altıncı his deyip kestirip attığınız ve saliseler öncesinde hissettiğiniz telefon veya kapı çalmalarını saymıyorum bile.Geçen yıl bu aylarda yaşadığım ise daha garip bir yönlendirme…
“Şöyle doya doya dinleyebileceğim, enteresan bir şeyler olsa da dinlesem,” dediğim günlerden birinde, popüler bir sözlükte dolanırken She Past Away başlığına gözüm çarptı ve tıkladım.“Bu da neyin nesiymiş,” derken, kendimi “Sanrı”klibini döngü olarak izler halde buldum. Grubun yaptığı müzik, benim pek de dinlemediğim, hadi yalan olmasın hiç dinlemediğim bir tarzdı ama gitardan çıkan tınılar, bas gitarın şarkı boyunca dinleyiciye adeta bir şeyler anlatmaya çalışması, aradığım kanın bu olduğuna kanaat etmemi sağladı.Türkçe olan şarkı sözlerini, müziğin kendisiyle büyülenmem neticesinde başlarda pek anlamasam da dinledikçe çözümledim ve yaratılan o kasvetli havayla sözlerin ne kadar da uyumlu olduğunu gördüm.
Türkiye’nin ilk doom/death metal gruplarından biri olan Tears of Beggar’ın gitaristlerinden Volkan Caner’in önderliğinde kurulan gotik/darkwave-post/punk grubu She Past Away, yolu bir şekilde karanlık ve depresif içerikli alternatif müziklere düşmüş hemen herkesin anında benimseyebileceği yapıda şarkılara imza atıyor. 80’ler synth popu tarzındaki tempo yapısı, elektrogitar, bas gitar ve minimal düzeyde klavye etkileriyle şekillendirilen parçalar, genellikle tekdüze tempolarına rağmen barındırdıkları başarılı ve akılda kalıcı gitar / bas bölümleri sayesinde keyifle dinlenebiliyor.
Depresif ve iç sıkan atmosfer yaratma hayli uzman olan grup, bazı şarkılarındaki dinamik yapısını rif ve gidişat bakımından öyle hallere sokuyor ki kendinizi çıkışı olmayan dehlizlerde gibi hissetmenizi sağlıyor. Tabi bunda parçalarda yer verilen nota aralıkları ve klavye için seçilen seslerin de büyük etkisi var.
Böylesine karanlık ve bunalımlı bir müzik için gayet uygun derin vokal tonu belirleyen grup, türün atalarından aldıkları ilhamla hareket ediyor ve normal şarkılarda olduğu gibi bol vokal kullanmak yerine,enstrüman ağırlıklı şarkı yazımına giderek müzikal açıdan doyurucu olmayı başarıyor.Kendi yazdıkları şarkılara ek olarak albümde bir de cover’a yer veren grup, Replikas’ın “Kemir Beni” parçasını da albümün genel havasına uygun şekilde tasarlayarak Replikas’a sağlam bir selam çakmayı da ihmal etmiyor.
Ülkemizden daha çok yabancı memleketlerde tanınan She Past Away, yaptığı müziklerle bunalımı ve karanlığı hiç ara vermeden sürdürüyor. Elektronik müziklere karşı önyargılı değilseniz, depresif ve kasvetli müzikleri içiniz sıkılsa da dinleyebiliyorsanız “Belirdi Gece” albümüne mutlaka şans verin.
(9.18/10, Toplam oy: 61)
Loading ...
Bizden de böyle işlerin çıkması gurur verici.Gerçekten çok başarılı tebrikler.
geçenlerde yutupda post punk playlisti ararken görmüştüm bu grubu. hatırı sayılır bir izlenme vardı hangi şarkıydı hatırlamıyorum bursalı olduklarını şu an öğrendim.
şöyle bir göz attım parçalarına post punk dı işte yapalım demişler yapmışlar ben beğendim çünkü post punk ve böyle farklı bir şey görmekten dolayı mutlu oldum ve sevindim.
80′ler kafasından çıkamamış babam sağ olsun küçüklüğümde arabada dinlediklerim dışında türle yakından uzaktan kenarından köşesinden zerre kadar alakam olmamasına rağmen o kadar büyük bir sevgi besliyorum ki bu albüme kendim bile anlamlandıramıyorum bazen. Muhteşem bir atmosfer. Clean gitar tınıları çok farklı boyutlarda gerçekten, yavaş yavaş damara giriyor. Albümün ilk 4 şarkısı bence o kadar iyi ki geri kalanını zora sokuyor, sözlere hala alışmış değilim fakat her şeye rağmen kesinlikle 9′u dibine kadar hak eden bir albüm.
Gayet güzel grubu tebrik etmek lazım, zor bir kulvar alternatif işlerde denemeler yapmak. Bana neoplast ı hatırlattı
Benim de tarzla hemen hemen hiç alakam olmamasına rağmen beğendiğim bi albüm. Bir diğer artısı da rock’la metalle alakası olmayan kız arkadaşlar için potansiyel bir “gateway” albümü olması. Ben dinlettim çok beğendi, ardından Type O Negative dinlettim onu da fena bulmadı. Ufak bir hesaplamayla ortalama 8 yıla Cannibal Corpse’ta karşılıklı tekme savuracağımızı düşünüyorum.
09.09.2016
@Berca B., 2023′e yetiştir hocam :)
05.01.2022
@Berca B., son durum nedir hocam gerçi daha 6 yıl geçmiş ama başladınız mı death metale :d
06.01.2022
@arple, hahahaha böyle yıllar sonra gelen yorumlar insanı çok fena zaman tüneline sokuyor cidden. Burada bahsi geçen “kız arkadaşım”la 2.5 yıldır evliyiz, zaman buldukça birlikte şarkılar kaydedip hoşça vakitler geçiriyoruz ama maalesef death metal’e yönelik bir alışkanlık yaratamadım. Ha, bu zaman diliminde kendisini Watain konserine götürdüm, evde her türlü pis müziğe karşı bir aşinalık geliştirdim, yani elim armut toplamadı ama Cannibal Corpse hayalini evlatlarımıza yönelik olarak güncelledim.
O kadar çok döndürüyorum ki artık bütün şarkıların her saniyesi beynimde. Benden de bi 9 çalışır.
Grubun Kesmeşeker’den ‘gerçekten özleyince’ cover’ı da ayrı bir güzellik.
Baktım ben bu albümü harbili seviyorum, benzer türlerden ordan oraya zıplayarak The Cure – Disintegration albümünü dinlerken buldum kendimi. Tamamen tesadüf eseri, klasik bir eser olduğundan bi’haber attım spotify listeme ve başladım yolculuğa. Neler kaçırıyormuşum haberim yokmuş meğer. Albüm bittiğinde büyülenmiş gibi oturduğum yerden kalkamadım resmen, hala da etkisinden çıkmış değilim. Benzer önerileri olanlara şimdiden çok teşekkür ederim. Yeni sulara yelken açalım bakalım
son albümlerini de tavsiye ederim, mükemmel,yurt dışında hayvan gibi çok konser veren gavurların ayılıp bayıldığı, milletin last fm de filan daşşağınızı yerim modunda övdüğü bir grup
ayrıca imajları da çok iyi, tim börtınvari giyinip ağlak bir müzik yapmak türkiye ortamında kolay değil,fotolarda filan gayet coollar,sanki adamlar 15 dakika sonra eve gidip eşofman altlarını çekip tarhana çorbası içecek gibi durmuyorlar, o gotik havayı verrmişler baya
Narin yalnızlık isimli şarkılarında inanılmaz bir Burzum ‘stemmen fra taarnet’ etkileşimi seziyorum
https://www.youtube.com/watch?v=c5uUsJo4Pdk
bu da Burzum
https://www.youtube.com/watch?v=jhRvjAv-H6k
şarkının ortasında güzel bir Robert Smith tarzı clean gitar solo var,sonra yine başa dönüyor.joy division,the cure ve mercy. bunun yanı sıra bir sürü metal etkileşimi de buldum albümlerinde.