Sepultura’dan Max ayrıldıktan sonra zaten gayet sakat olan death/thrash bağlantım iyiden iyiye koptu gitti. Gerçi yıllar içinde müzikal anlamda farklılıklar aramamın da bunda etkisi yok değil. Ancak internetin nimeti olarak mı adlandırırsınız, tesadüf mü ya da tevafuk mu dersiniz, işte o nedenlerden biri veya birkaçı sayesinde bir şekilde Rigor Mortis ile tanıştım bundan beş yıl önce.Grupla tanışmama vesile olan sitedeki hemen herkes “Freaks”i öve öve bitiremiyordu. Çok tavsiye edilen şey genelde popüler kültür malzemesidir diye düşünürüm genelde ve bu tür sanatsal içeriklere mümkün olduğunca mesafeli yaklaşırım. Bu EP’ye de mesafeli yaklaştım ama EP bana usulca yaklaşıp sağlam bir şamar attı.
Müzikal açıdan inanılmaz düzeyde zengin geçen 1980’li yılların son yılı içerisinde bulunduklarının farkındalığı ve 1980’lerin şanına yaraşır bir iş yapma niyetiyle yola çıkan grup, kendi isimlerini taşıyan ilk albümlerinin ardından vokal bazında kadro değişikliğine gitti. “Artık yeni biz, buyuz!” dercesine albüm sonrasında yarattıkları materyalleri kaydedip 1932 yılı yapımı fantastik korku filmi “Freaks”e gönderme dolu kapağı ve açılış şarkısı ile death/thrash aleminin canına okumaya geldiklerini ilan ettiler resmen.Gayet beğenilen önceki albümün hafif amatör yapısını bir kenara koyup yeni vokalin de ekibe kattığı güçle adımlarını daha sağlam atan Rigor Mortis, inanılmaz keskin riflere ve adrenalin patlaması yaşatacak yapıdaki parçalara hayat verdi.
EP’nin kayıt temizliğinden tutun da şarkıların kompozisyonlarına kadar pek çok şey, “Nasıl daha gaz ve etkileyici müzik yapılabilir?” düşüncesinden yola çıkıldığını gösteriyor. Değişken yapılı parçalar, vokalin uzun süre dahil olmadığı yoğun enstrümantal kısımlar, süresi gayet uzun olmasına rağmen kendini defaatle bıktırmadan dinleten parçalar ve tabii ki EP’nin başından sonuna kadar Viagra almış dede misali çılgın atan davulcu, “Freaks”i bana göre eşsiz kılan noktalar arasında yer alıyor. Ayrıca bu kadar hengâmenin oluşmasının baş sorumlusu olan ve 2012 yılında ani bir kalp krizi neticesinde aramızdan ayrılan Mike Scaccia’yı es geçmek yakışmaz;zira usta riften rife zıplamış, o solo da benim bu solo da benim demiş yapım boyunca.
Şarkılarda yer alan rifler kadar sert ve keskin olan liriklerin de, modern death metal cengâverlerine ışık tutabilecek pislikte olduğu da su götürmez bir gerçek. 25 dakikada aklı başında her metalciyi kan ter içerisinde bırakabilecek nitelikteki yapım, Rigor Mortis ile güzel bir tanışma nedeni olabilir.
Not: Eklemekte fayda var; grup bundan sonraki faaliyetlerini Wizards of Gore altında sürdürecekler.