Darkest Hate Warfornt kritiğinde Brezilya’nın aslında pek de çiçekli böcekli bir ülke olmadığından dem vurmuş, oraya sadece Rio Karnavalı ve harikulade kalçalar görmek için gidilmemesi gerektiği noktasında sizleri uyarmıştım.Yok yok uyarmadım bu konuda, bunu şimdi uydurdum. Peki, koskoca Disgorge kritiğine bu şekilde saçma sapan girmemin nedeni ne olabilir? Elbette grubun, manyaklık ve psikopatlık konusunda Brezilya ile yarışabilecek bir ülke hatta belki de yegâne ülke olan Meksika’dan ekranlarınıza ve kulaklarınıza ziyarete geldiğini belirtmek için.
Brutal death metali çoook başka boyutlara taşıyan gruplar arasına girip üstüne, goregrind işlerine de meraklı kitleyi uzun zamanlardır pek bir cezbeden Disgorge, ne akla hizmet yaptıklarını hiçbir zaman anlamadığım ve bu kafayla muhtemelen de hiçbir zaman anlamayacağım albümlerinden şimdilik sonuncusu olan “Gore Blessed to the Worms” ile akıl vermeye değil akılları almaya geldi 2006 yılında. Grubun çokça tanınan ve şarkılarının yanı sıra son derece rezil, manyak, sapık kapağı ile de bilinen ve sevilen (!) Forensick’in yolundan giden albüm, grubu tanıyanların yakından bilip takdir ettikleri, bilmeyenlerin ise “Bu ne amk yaa!” deyip genellikle bir dinleyişte pek de bir şey anlaşılmayan yapıdaki eserleriyle tıka basa dolu. Tabi Meksikalı kardeşlerimin hakkını yemeyeyim, zira Forensick’e kıyasla bu albüm, çok daha anlaşılabilir ve gaz riflere de sahip pek çok noktada.
Eni konu bu türe aşina müzikseverlerin bile “Davulcu sallama mı çalıyor, karambol mu gidiyor hacı?” demesine ortam hazırlayan ucube davul part’ları ve nerede başlayıp nerede bittiği ilk dinlemelerde tövbe billah kestirilemeyen bodoslama kazımalar, anormal çiğlikteki ride ziller ve tam anlamıyla kafa ütüleyen trampetler yetmezmiş gibi raw black metal gruplarının pek çoğuna rahmet okutacak yapıdaki gitar tonları; albümün, ekmeği, suyu ve hatta oksijeni gibi. Onlar olmazsa, Disgorge cümle aleme bu psikopatlığını nasıl gösterecek, değil mi ama?
Psikopatlık demişken, vokallerden bahsetmiş miydim? Çift vokalin ekmeğini yiyen albüm, brutalliğe ayrı bir yorum getirip gutturallıktan gutturallık beğendirirken, aralara serpiştirilen scream soslu vokaller bu adamların insanlıktan ne kadar da az nasiplendiklerini kanıtlıyor.
Başından sonuna tam bir karmaşa ve kaos olan albüm, dinleyicinin kulaklarıyla adeta cima etmesi için tasarlanıp piyasa çıkarılmış. Düşük tempolu anların bile boğucu ve yıpratıcı etkiye sahip olduğu yapım, “Dur hafif nefesleneyim” diye beklentiye giren bünyelere koca bir nah çekiyor mütemadiyen. Büyük terbiyesizlik, büyük ahlaksızlık.
Albümü dinlerken durup kendi kendinize düşünmenize ve “Ben neden bunu dinliyorum?”, “Bu dinlediğim tam olarak nedir?” gibi sayısız soruyu sıralamanıza neden olan “Gore Blessed to the Worms”, birkaç dinlemeden sonra müptelası olunabilecek kalibrede bir eser. Disgorge’un en iyisi mi, elbette değil. Ancak hani, denizden babam çıksa yerim sözü var ya, onu Disgorge’a rahatlıkla uyarlayabilirim. Ama terbiyem müsaade etmediği için uyarlamadım.
Meksikalı Disgorge olan bu grubu çok seviyorum. Riflerdeki notalar ve bazen şarkı aralarındaki küçük melodik şeyler dozunda ve zevkli bir karanlık veriyor. Vokalleri de gayet karakterli ve güzel. Bazen tadında böğürmeli, bazen bağırmalı, bazen tıslamalı, bazen zırtlamalı, çeşitli ve şarkılara çok güzel uyan vahşi bir vokal tarzına sahip. Birde şarkılar adamı coşturuyor. Rifleri, insana metal dinlediğini hissettiriyor. Diskografilerindeki Forensic albümlerinin soundları daha düzgün olsa daha çok kişi sevebilirdi bu grubu. Ama şarkılarını çok sevdiğim için o sound bile kendini dinletiyor.
Neyse en sevdiğim brutal death metal gruplarından.
Adana organize sanayide bir işim olduğundan dolayı yaklaşık üç hafta önce dolmuşla oralara doğru bi gidip geldim. Oralarda etrafı alabildiğine bomboş, aynı tip binalardan oluşan, oldukça ıssız bir yerleşim yeri var. Dönüşte dolmuş ordan geçerken dolmuşa muhtemelen sevgili olan bir çift bindi. Ben en arka köşede oturmuş, kulaklıkla brutal death metal gruplarını dinlerken onlar da gelip en arka diğer köşeye oturdular. Bayanın yüzünde kocaman bir güneş gözlüğü vardı ve kolları tamamen jilet izleriyle doluydu. Hatta yeni izler de vardı. Erkek de çok normal durmuyordu. Samimi söylüyorum etrafa çok kötü bir enerji yayıyorlardı. Dolmuş biraz devam ettikten sonra bir çift daha bindi. Bunlar da çok normal durmuyordu. Yine bayanın kolları hep jilet izleriyle doluydu. Kucağında da bir çocuk vardı. Öncekilerle selamlaştılar. Neyse dolmuş devam ederken yolcular sırasıyla inmeye başladı. İkinci binen çift de yolda indi. Giderken bindiğim yere yakın son durağa yaklaşırken sadece ilk binen çift ve ben kaldık. Garip hareketler yapıyorlardı. Ben oralı olmamaya çalıştım. Ama merak ettim. Etrafa bakarken göz ucuyla bir bakayım dedim. Bayan gözlüğünü çıkarmıştı. Yüzünde öyle bir makyaj vardı ki gerçekten ilk gördüğünüz anda şok etkisi yapıp korkutuyordu. Makyajı abartılı değildi ama normal de değildi. Etrafa yaydıkları kötü enerji ile o görüntü birleşince olumsuz manada çok etkiledi. Zaten durağa gelmiştik. Ben müsait biryerde deyip indim. Dolmuş o duraktan sonra ara sokaklardan devam edip gidiyor. Onlar şoförle konuşup dolmuşla birlikte devam ettiler. Ben indim ama bayanın görüntüsü aklımdan hiç çıkmadı. Yol boyunca onlara bukadar yakın oturduğumdan dolayı benim de içine girdiğim atmosfer sebebiyle gün boyu içim karardı. Bunlar nasıl insanlardı diye düşünüp durdum. Kulağımda müzik dinlemeye devam ederken bunlar satanist miydi acaba diye aklıma geldi. Sadece bir tahmindi ama olabilirdi de. Metal dinliyorlar mıydı bilmiyorum. Belki de arabesk dinliyorlardı. Ama enteresan bir karanlık ve birsürü olumsuz şey etrafa yayıyorlardı. Benim ruh halim ise anca bir sonraki gün normale döndü.
Evet. Bu Meksikalı Disgorge ise bana o yolculukta hissettiğim karanlık havayı ve atmosferi(kısmen de olsa), death metal hayvanlığı ile birlikte veren bir grup. Hem coşkulu, hem kütür kütür, hem pis, hem de karanlık. Çok seviyorum bu grubu.
Loading ...
Beğenmedim.
15.08.2016
@Cattle Bilmemne, gerçek disgorge bu değil.
Meksikalı Disgorge olan bu grubu çok seviyorum. Riflerdeki notalar ve bazen şarkı aralarındaki küçük melodik şeyler dozunda ve zevkli bir karanlık veriyor. Vokalleri de gayet karakterli ve güzel. Bazen tadında böğürmeli, bazen bağırmalı, bazen tıslamalı, bazen zırtlamalı, çeşitli ve şarkılara çok güzel uyan vahşi bir vokal tarzına sahip. Birde şarkılar adamı coşturuyor. Rifleri, insana metal dinlediğini hissettiriyor. Diskografilerindeki Forensic albümlerinin soundları daha düzgün olsa daha çok kişi sevebilirdi bu grubu. Ama şarkılarını çok sevdiğim için o sound bile kendini dinletiyor.
Neyse en sevdiğim brutal death metal gruplarından.
@SA, unutmuşum. Bütün albümlerini seviyorum. Hepsi güzel gerçekten. Bu durum benim için ekstra bir artı sağlıyor.
Adana organize sanayide bir işim olduğundan dolayı yaklaşık üç hafta önce dolmuşla oralara doğru bi gidip geldim. Oralarda etrafı alabildiğine bomboş, aynı tip binalardan oluşan, oldukça ıssız bir yerleşim yeri var. Dönüşte dolmuş ordan geçerken dolmuşa muhtemelen sevgili olan bir çift bindi. Ben en arka köşede oturmuş, kulaklıkla brutal death metal gruplarını dinlerken onlar da gelip en arka diğer köşeye oturdular. Bayanın yüzünde kocaman bir güneş gözlüğü vardı ve kolları tamamen jilet izleriyle doluydu. Hatta yeni izler de vardı. Erkek de çok normal durmuyordu. Samimi söylüyorum etrafa çok kötü bir enerji yayıyorlardı. Dolmuş biraz devam ettikten sonra bir çift daha bindi. Bunlar da çok normal durmuyordu. Yine bayanın kolları hep jilet izleriyle doluydu. Kucağında da bir çocuk vardı. Öncekilerle selamlaştılar. Neyse dolmuş devam ederken yolcular sırasıyla inmeye başladı. İkinci binen çift de yolda indi. Giderken bindiğim yere yakın son durağa yaklaşırken sadece ilk binen çift ve ben kaldık. Garip hareketler yapıyorlardı. Ben oralı olmamaya çalıştım. Ama merak ettim. Etrafa bakarken göz ucuyla bir bakayım dedim. Bayan gözlüğünü çıkarmıştı. Yüzünde öyle bir makyaj vardı ki gerçekten ilk gördüğünüz anda şok etkisi yapıp korkutuyordu. Makyajı abartılı değildi ama normal de değildi. Etrafa yaydıkları kötü enerji ile o görüntü birleşince olumsuz manada çok etkiledi. Zaten durağa gelmiştik. Ben müsait biryerde deyip indim. Dolmuş o duraktan sonra ara sokaklardan devam edip gidiyor. Onlar şoförle konuşup dolmuşla birlikte devam ettiler. Ben indim ama bayanın görüntüsü aklımdan hiç çıkmadı. Yol boyunca onlara bukadar yakın oturduğumdan dolayı benim de içine girdiğim atmosfer sebebiyle gün boyu içim karardı. Bunlar nasıl insanlardı diye düşünüp durdum. Kulağımda müzik dinlemeye devam ederken bunlar satanist miydi acaba diye aklıma geldi. Sadece bir tahmindi ama olabilirdi de. Metal dinliyorlar mıydı bilmiyorum. Belki de arabesk dinliyorlardı. Ama enteresan bir karanlık ve birsürü olumsuz şey etrafa yayıyorlardı. Benim ruh halim ise anca bir sonraki gün normale döndü.
Evet. Bu Meksikalı Disgorge ise bana o yolculukta hissettiğim karanlık havayı ve atmosferi(kısmen de olsa), death metal hayvanlığı ile birlikte veren bir grup. Hem coşkulu, hem kütür kütür, hem pis, hem de karanlık. Çok seviyorum bu grubu.
17.04.2022
@SA, PA tarihinin en tuhaf yorumlarından biri olmuş. İnsan okurken enteresan bir tekinsizlik hissediyor.
17.04.2022
@SA, kurukahveci mehmet efendi 150. yıl reklam filmi gibi yorum