Deathcore’un kimliğini belirleyen başlıca grupların sound değişimine gitmek zorunda olduklarını fark ettikleri ve türe epey katkı yapan grupların dahi biraz tazelenme ihtiyacı duydukları bir zamandayız. Son albümünde bahsettiğim bu yaklaşımı benimseyen WHITECHAPEL’ın ardından, türün bir diğer güçlü ismi olan CARNIFEX de türün formülleri içinden çıkıp bir nefes alma ihtiyacı duymuş gibi gözüküyor.

“Die Without Hope“da hissettirilen kimi unsurların daha baskın şekilde kullanıldığı “Slow Death”; CARNIFEX’in en sert, en ağır ve bir o kadar da oturaklı albümü olabilir. Önceki albümde karşımıza çıkan kimi elektronik ögelerin yoğun şekilde kullanıldığı ve albümü tarif ederken bahsetmemesi imkânsız olan atmosfere baya bir katkı yaptığı albümde; CARNIFEX’in deathcore’un sınırlarıyla sınırlı kalmamaya kararlı olduğunu görebiliyoruz.

Breakdown’lar, deathcore’un olması olmazı oyunlar yine var, zaten olmalı da. Bunların dışında, sadece sert olma amacı gütmeyen ve akıllıca planlanmış bir tansiyon, sertlik ve varyasyon da albümde bizi bekleyen diğer unsurlar. Sololardan tutun da, gayet minimal bir anlayışla yazılan kimi riflere dek; “Slow Death”in bir karakter yaratma amacında olduğu açık şekilde görülebiliyor. Genel karanlık ve senfonik dokunuşlarla desteklenen lanetli hava; CARNIFEX’in “Die Without Hope”ta da gösterdiği black metal etkilenimleri ile başarılı şekilde yaratılıyor.

Albümdeki tempo değişikliklerinin gayet yerinde olduğunu düşünsem ve “Slow Death”in gücünü orta tempo ağırlığından aldığına inansam da, deathcore’un daha dayaklı yırtıcı tarafını sevenlerin albümü biraz fazla orta tempo bulması da olası. Bunu zevk meselesi olarak görüp yola devam etmek lazım. Albümde deathcore’un sıkışmış gibi gözüktüğü rif yaratıcılığı namına da gayet olumlu hareketler var. Pek çok şarkı bu sayede karakter kazanıyor ve sadece bu bile CARNIFEX’in olgunlaşması adına dile getirilebilecek bir işaret.

“Slow Death”in prodüksiyonundan sorumlu olan kişiyi anmadan albümün neden iyi olduğunu tam anlamıyla vurgulayamayabiliriz. “Slow Death”i ANAAL NATHRAKH’tan Mike Kinney’e emanet eden grup, hem cillop gibi bir sound’a, hem de karanlık namına altı dolu bir karaktere kavuşmuş. “Slow Death”in etkileyici ve yaptırımsal tavrının oluşmasında prodüksiyonun etkisi de yadsınamaz.

“Slow Death”, akıllı bir deathcore albümü. Türle yetinmeyen, ancak bunu türü kesip biçerek değil de, kullanılabilecek pek çok güçlü unsuru olaya dâhil ederek yapan ve bu sayede CARNIFEX’in en iyi işlerinden biri olarak kayda geçen bir çalışma. Yazılarımı okuyanlar dünyanın en büyük deathcore hayranı olmadığımı bilirler. “Slow Death”e ben bu puanı veriyorsam, türe hasta olanların albüme dair düşüncelerinin daha da iyi olacağını düşünerek değerlendirin derim.