Oryantal ezgilerin metale entegre edilmesi fikrini uzun süre benimseyememiş bir insanım. Muhtemelen yaşadığımız coğrafyadan dolayı aşina olduğumuz bu tarz müziklerin metal içine yedirilme çabaları bana ya sıradan, ya yüzeysel, ya da metale atfettiğim genel karaktere ters gelmiştir. Bu düşüncelerimin değişmesi 2004 yılına, ORPHANED LAND’in “Mabool“u çıkarmasına ve benim aklımı kaçırmama tekabül eder.

Dinlediğim en iyi albümlerden biri olan “Mabool”u yaratan insanlardan biri olan Yossi Sassi, ORPHANED LAND’den ayrılmasıyla birlikte özgürlüğünü ilan etmiş ve yapmak istediği her şeyi yapabildiği solo kariyerini gazlamaya başlamıştı. Şu an bahsetmekte olduğum “Roots and Roads” Sassi’nin üçüncü ve bence en iyi solo albümü.

Gitar albümü kavramının zaman zaman ve iyi yapılmadığında ne denli tatsız olabildiği hepimizin malumu. Neyse ki Yossi’nin bu konuda bir sıkıntısı yok. “Roots and Roads”, tıpkı Sassi’nin önceki albümleri gibi, bir gitarist albümünün çok ötesinde. Bunun sebebi de, Yossi’nin bir gitaristin ötesinde gerçek bir müzisyen oluşunda yatıyor.

ORPHANED LAND’in konseptini müziğinin ötesine taşımaya başladığı ve mesaj kaygısının müzikalitesini örter gibi olduğu dönemlerde, Sassi’nin olayın müzik kısmına abanarak müzik yapması bence iyi bir şey. ORPHANED LAND’e de saygım var elbet, ancak grubun din ve müzik işlerinin birbirinden ayrılmasına biraz daha dikkat etmesi gerektiğini düşünüyorum. “Roots and Roads” size müzik dinlediğinizi hissettiren ve bu tarz “gelin bir olalım, sonuçta tepemizde aynı babuş var, ona varalım” türevi hareketlere girmeyen bir çalışma.

Pek çok konuk barındıran albümde son derece iyi tutturulmuş bir metal/rock ve etniklik dozajı var. Etnik enstrümanların rock alt yapısıyla olan birlikteliği son derece iyi, zaten bu iyi olmasaydı ortada Yossi Sassi olmazdı. Yossi’nin yanı sıra grup da son derece doyurucu bir performansa imza atmış. Özellikle zevk sahibi davul yazımı albümün parlayan taraflarından.

Çok çeşitli etkilenimler, ilhamlar, tatlar, renkler barındıran albüm her ne kadar sırtını Orta Doğu’ya yaslamış olsa da, Uzak Doğu’dan Latin ezgilerine kadar çok geniş bir skalada müzikal dokunuşlar bulmak mümkün. Yossi birkaç gamla sizi coğrafyadan coğrafyaya taşıyor; MYRATH’tan Zaher Zorgati’nin vokalleriyle coşan The Religion of Music ile Kuzey Afrika’ya giderken, Winter’daki üflemelilerle bizim buralara, Laço Tayfa tatlarına bürünüyoruz.

Albüm bittiğinde, gerçekten de çok zengin bir şey dinlediğinizi hissetmeden edemiyorsunuz. Kendisiyle yaptığımız röportajda da dediği gibi, Yossi kendini müzik yoluyla insanlara ulaşma görevi verilmiş bir insan olarak görüyor ve bu konuda kendi payına düşeni yaptığına gerçekten de şüphe yok.

“Roots and Roads” baştan sona pozitif, baştan sona tebessümlü, sadece ve sadece müzik için yaşayan güzel bir insanın zihninden çıktığını belli eden, son derece zengin bir albüm.