Türün alt türlere, alt türlerinin de alt türlere ayrılması, yalnızca biyolojik olarak değil müzikal anlamda da pekâlâ gerçekleşebilir. Black metal olarak ortaya çıkan alt metal türünün Viking, Pagan vs. gibi alt türlere ayrılması örneklerinde de görüldüğü gibi… Celtic müzikleri bir yerlerde duyduğumda tüylerimin ürpermesi hissiyatını, en sık dinlediğim müzik türünde de gerçekleştiren birilerine rastladığımdaysa acayip sevinmiştim ve bu durum, In Extremo ile tanıştığım ilk zamanlara uzanır. Aes Dana başta olmak üzere Folk – Pagan – Viking işlerine kafa yoran gruplar da bu yüzden ilgi alanım dâhilinde oldu hep. Avusturya menşeli Bifröst, dördüncü stüdyo albümlerinde, temsil ettikleri türü biraz daha ileriye taşımak için gayret etmişler ve bunda ziyadesiyle başarılı olmuşlar.
Klasik Pagan – Folk ögelerini oluşturdukları atmosfere yediren grup, ilk dinlemede bile çarpılabileceğiniz melodileri gerek gitarlarla gerek gayda aracılığıyla gerekse gitar-gayda unisonlarıyla başarıyla yansıtıyor. Bilhassa gayda partları için oluşturulan melodilerin, dinleyeni alıp götüren cinsten olduğunu belirtmem gerekiyor. Bazı gruplarda “Çok da metal gibi değil ya!” diyebileceğiniz olumsuz etmenleri ise herhangi bir şekilde barındıramayan Mana Ewah; gayet sıkı, gayet sert ve yer yer blast beat ataklarıyla da tavizsiz olduğunu gösteriyor.
Vokal tarafında ise minimal düzeyde brutal, genel olaraksa scream yapı tercih eden grup, türün köklerine bağlı olduğunu da bu şekilde gösteriyor. Şarkı sözlerinin Almanca olması da bana göre bir artı, hem riflerle hem de oluşturulan atmosferle vokalin şarkı söyleme tarzı büyük uyum sağlıyor böylelikle. Albüm boyunca kimi parçalarda karanlık öğeler yer alırken kimi parçalar, savaş sırasında arka planda çalsa adrenalin seviyesini birkaç katına rahat rahat çıkaracak zenginlikte melodiler içeriyor. Bu bağlamda albüm, dinlediği şarkılarda bol melodi arayan kitle için tatmin edici olmayı başarıyor.
Güzel bir müzisyenlik örneği gösteren grup, yerel enstrümanların kullanımı dengeli ve yerinde kullanması sayesinde şarkıların rahat dinlenmesine ortam hazırlamış ve oluşturulan melodilere dinleyicinin yer yer eşlik edebileceği sahalar yaratmış. “Ne kadar leş prodüksiyon, o kadar karizma…” meselesini bir kenara bırakıldığı albüm son derece temiz ve her enstrümanın rahatlıkla duyulabilecek biçimde yaratılmış. Özellikle davul ve zil tonlarına bayıldığımı söylemeliyim.
Metal ansiklopedisine göre grup şu an aktivitelerini durdurmuş durumda. Böylesine kaliteli işlere imza atan adamların bir şekilde çalışmalarını sürdürmesini çok istiyorum. Kendi içinde tutarlı bir albüm olan Mana Ewah, zengin içeriği ve kaliteli sunumuyla dinlenmeyi hak ediyor.
In Extremo’nun adının geçmesinde dolayı çok mutluyum :)
20.06.2016
@Le Creepingdeath, Hazır sitede yokken bir In Extremo kritiği patlatayım o halde. :)