Ashes of the Wake

Grunge sevmeyenlerin bile sevdiği bir grup Alice in Chains. Metal dinleyicilerinin diğer grunge gruplarına nazaran Alice in Chains’i çok sevmesinin en büyük sebebi, grubun büyük oranda heavy metal etkili bir müzik yapması.

1987 yılında Jerry Cantrell tarafından kurulan grup, “Alice N’ Chains” ismini alarak glam metal yapmaya başladı. Glam metal yaptığı dönemlerde çok popüler olmayan grup, imajlarını ve tarzlarını değiştirdi. Nirvana’nın “Bleach” albümüyle yavaş yavaş parlamaya başlayan, Seattle’la özdeşleşen grunge türünü yapmaya başladılar. Yeni ismi “Alice in Chains” olan grup “Facelift” albümünü çıkarır. Grup bu albümle ABD’de 2 milyon kopya satar. İlk albümü “Facelift” ile harika bir başlangıç yapan grup, bu albümden sonra “Sap” isimli bir EP çıkardı. Takvimler 29 Eylül 1992′yi gösterdiğindeyse başyapıt olan ve çoğu kişiye göre en iyi Alice in Chains albümü olan “Dirt” çıktı. “Facelift”ten daha karanlık ve daha sert bir albüm olan “Dirt” dünya çapında 5 milyon kopya sattı. Grubun en popüler beş şarkısından dördü bu albümde yer alıyor ve albümdeki şarkıların konuları da aşk, savaş, uyuşturucu sorunları ve ölümle ilgili.

Albüm Them Bones gibi hayvani bir parçayla açılıyor. Kısa bir parça olmasına rağmen etkisi büyük olan ve insanı bağımlısı yapan Them Bones, grubun en popüler ve aynı zamanda en sert şarkılarından biri. Albüm Dam That River gibi bir başka harika parçayla devam ediyor ve bu şarkıdan sonra karanlık bir parça olan Rain When I Die karşımıza çıkıyor.

Albümü her dinlediğimde Layne Staley’e olan hayranlığım artıyor. Bence kendisi gelmiş geçmiş en iyi vokalistlerden biri. Şarkıları hissederek söylemesi, sesindeki acı çeker hâli insanı kendisine hayran bırakıyor. Tabii Layne’i övdük ama Jerry Cantrell’i de unutmamak lâzım. Grubun beyni olan ve şarkıların sözlerini yazan Jerry Cantrell gerçekten harika bir gitarist ve söz yazarı. Bununla da kalmayıp taş gibi söylüyor, Layne’e şarkılarda eşlik ediyor. “Dirt”; Layne Staley gibi uyuşturucu yüzünden aramızdan ayrılan Mike Starr’ın ise bulunduğu son albüm.

Albümdeki şarkıları yorumlamaya devam edersek, ‘Down In A Hole bir Nutshell olmasa da harika bir balad. Ardından gelen Sickman’in ise grubun en hakkı verilmeyen şarkıları arasında yer aldığını düşünüyorum. Her ne kadar albümün en popüler şarkıları Them Bones, Would ve Rooster olsa da, Sickman’in bu şarkılardan hiçbir eksiği yok. Rooster grubun en popüler iki şarkısından biri olsa da, bence Alice in Chains’in çok daha iyi şarkıları var. Junkhead ve Dirt ise albümün karanlık havasını yansıtan şarkılar. Bu ikisinin ardından gelen God Smack de gerçekten çok iyi bir şarkı. Iron Gland de Tom Araya’nın sesini duyuyoruz, Angry Chair ise en sevdiğim Alice in Chains şarkısı.

Albümün son şarkısı olan Would? ise çoğumuzun ilk dinlediği Alice in Chains şarkılarından biri.

Alice in Chains’in Layne yaşarken yayınladığı son iki stüdyo albümünden biri olan “Dirt” gerçekten de muazzam bir albüm. Grunge sevmiyorsanız, daha önce hiç Alice in Chains dinlemediyseniz, bu albümle dinlemeye başlayabilirsiniz.

Huzur içinde yat Layne.