Bugünkü konuğumuz, THE FACELESS’a geçen yıl katılan gitarist Justin McKinney’yi de kadrosunda barındıran ve bu katılımın sebebini son derece açık ve net şekilde gözümüze sokan yepyeni ve ilk THE ZENITH PASSAGE albümü “Solipsist”.

Bugün piyasaya sürülen albümün yorumuna geçmeden önce, THE FACELESS sevmeyenler için “Solipsist”in pek bir şey ifade etmeyeceğini şimdiden söyleyeyim. Bir grubun diğer bir gruba benzemesi anlamında, THE ZENITH PASSAGE’ın THE FACELESS’a benzemesinden daha net bir benzerliği, 25 yılı geçen müzik dinleyiciliğim dâhilinde sanırım duymadım.

THE FACELESS’ın “Planetary Duality” ile modern teknik death metal sahnesinde yaptığı etki hepimizin malumu. Uzaysal gamlar, Holdsworth etkili sololar, varyasyonlu kazımalar gibi sayısız elementle kendine özgü bir sound yaratmayı başaran Michael Keene, daha 3 albümle “THE FACELESS worship” yaratmayı başaracak kadar etkin bir gitarist ve besteci.

THE ZENITH PASSAGE’ı bu minvalde değerlendirmekten başka çare, neredeyse yok. Grup “Planetary Duality” dönemi THE FACELESS’ını muazzam bir şekilde taklit ediyor. Dahası, müziğin çeşitlendiği anlarda “Akeldama” ve “Autotheism” dönemlerine de bulaşmadan edemiyor. THE ZENITH PASSAGE alelade bir grup olsaydı bu durum “oha oha bu kadar da olmaz :DDD” hâline bürünebilirdi, lâkin grubun gitaristlerinden birinin THE FACELESS’a alınmış olması dolayısıyla iki grubun arasında organik bir bağdan söz edebiliriz ve bu da tüm bunları makul kılmaya yetebilir. Misal AIRBOURNE da AC/DC’yi kopyalıyor, ancak THE FACELESS’ın sahip olduğu aşırı karakteristik sayısız elementin bire bir kullanılması buradaki olayı daha ilginç kılıyor. Sadece gitar tonundan veya solo tarzındaki benzerlikten bahsetmiyorum; THE ZENITH PASSAGE aralarda CYNIC benzeri vocoder kullanımlarına dahi giriyor!

Bir şeyi daha ne kadar THE FACELESS yapabilirsiniz ben bilmiyorum…

AMA!

Tüm bunlar ortaya konan işin değerini azaltmıyor. THE ZENITH PASSAGE, mükemmel bir müzisyenlik ortaya koyduğunu, son derece yaratıcı ve kafası çalışan adamlardan kurulu olduğunu size her an hissettiriyor. THE FACELESS referanslarının yarattığı tebessümler deryası içinde, yer yer -mesela giriş şarkısı- NECROPHAGIST (alttaki videoda 00:36), bazen çok net SOREPTION (aşağıda 360 derecelik şarkı sözü videosu bulunan Deus Deceptor’da net şekilde duyuluyor… videoyu hareket ettirmeyi de unutmayın), ara ara aşırı yardırmalı ARCHSPIRE veya daha öküz DEEDS OF FLESH tatları almak gayet mümkün.

Albümün prodüksiyonu konusunda THE ZENITH PASSAGE’a tabii ki yardım eden Michael Keene’in, grupla birlikte çalıştığı günlerde stüdyoda “Olm harbiden süper oldu elinize sağlık” falan diye konuşup gece yattığında “Lan biz yeni THE FACELESS albümünü çıkarmadan bunlar çıkardı” diye düşünmüş olabileceğini tahmin ediyorum.

Tüm bunların ışığında, ortaya konan işin görkemi ve kalitesinin de gölgede kalması haksızlık olur. Zira THE FACELESS’ın yarattığı sound öyle kolayca kopyalanır bir şey değil ve bu denli yoğun ve üst düzey bir işi de sadece “THE FACELESS klonu” diyerek değersizleştirmek, ancak THE FACELESS’ı sevmeyen kitle tarafından yapılabilecek bir şey. Klon mu? Evet. Peki ortaya konan iş etkileyici mi? O da evet.

Bugüne dek hiç THE FACELESS dinlemediyseniz, burada duyacağınız şey sizi çok şaşırtabilir.
THE FACELESS’ı çok iyi biliyorsanız da burada duyacağınız şey sizi çok şaşırtabilir.