Dört yıl önce çıkardıkları ilk albümleri “The Writing of Gods in the Sand” ile adlarını belli bir oranda duyuran ve sonraki EP’lerle birlikte bugün konuşmakta olduğumuz albümün yolunu yapan WILDERNESSKING, bizleri Güney Afrika’dan selamlayan bir progresif, atmosferik black metal grubu. Black metalin hırpani tarafıyla pek de alakası olmayan grup, duygu yoğunluğu yüksek ve ne yaptığını bilir bir müzik icra ediyor.

Önceki albümde ve hatta daha öncesinde (HEATHENS dönemi) net bir ENSLAVED etkilenimine sahip olan WILDERNESSKING’i, “Mystical Future” ile birlikte bu etkilerden büyük ölçüde sıyrılmış ve daha geniş bir sound’a kavuşmuş olarak görüyoruz. Grubu tanımayanlar için bu albüm özelinde yaptıkları müziği tanımlarsak; karşımızda epik, yer yer damar, her an hisli, gerginlikten hep uzak, sofistike bir black metal var. ALCEST gibi ruhani dalgalanmalar ve ENSLAVED’vari progresif anlayış, WILDERNESSKING’in içi dolu müziğini tarif ederken başvurabileceğimiz örnekler.

WILDERNESSKING ile ilgili en temel konu, grubun Güney Afrika gibi metal dünyasına epey uzak bir ülkeden çıkmış olmasına rağmen, başkalarına benzememek adına kendi kültürlerini müziklerine katmıyor oluşları. İskandinav, Orta Doğulu, Uzak Doğulu, Güney Amerikalı, vb. sayısız grup kendi yerel tatlarını müziklerine katarak fark yaratmaya çalışırken, WILDERNESSKING’in müziğinde Afrika’ya ilişkin en ufak bir ayrıntı sezilmiyor. Dahası, “black metal yapıyoruz, Kuzeyli müzik yapıyoruz” diyerek türün ta en başından beri kullanılan klişelerinin ve İskandinav ülkelerinin alametifarikalarının arkasına sığınma gibi bir durumları da yok. WILDERNESSKING, müziğini gerçekten de hissederek yapıyor olacak ki, ortada genel anlamda yersiz yurtsuz, zamansız mekânsız bir müzik var.

Bu durum ortaya konan işin karakterliliği adına kafalarda soru işaretleri doğurabilecekse de, geniş perspektifte bakınca WILDERNESSKING’in özgünlüğe ve karakter kazanmaya yönelik bir yolculukta olduğu düşünülebilir. İki albüm arasındaki bariz farklar, bu anlamda kanıt niteliği taşıyor.

“Mystical Future”, grubun atmosferik yanı gereği, adı üstünde atmosferik bir albüm. Ama bunun gerçekleşme sebebi klavye pasajları, uzun introlar falan değil. WILDERNESSKING, şu anda yaptığı işi zamanında yapmış, hatta bu işleri keşfetmiş grupları iyi özümsemiş, dersine iyi çalışmış. İki gitarı -ki bu gitarlardan biri, grubun ilk dönem sound’unu tamamen bırakıp daha progresif bir anlayışa bürünmesini sağlayan üye- gayet uyumlu ve yoğunluk yaratacak şekilde kullanan grup, yırtıcı vokalleriyle de tüylerinizi diken diken etmeyi biliyor. Her ne kadar ortada , misal bir AGALLOCH – Our Fortress is Burning… II – Bloodbirds’vari iç parçalayıcılıklar yoksa da, yoğunluğunu samimi şekilde veren WILDERNESSKING’in yaptığı şeyi bildiğini anlamak için de müzik alimi olmak gerekmiyor.

Üzerinde durmak istediğim diğer bir konu, “Mystical Future”ın bu tarz bir müzik söz konusu olduğunda ders gibi yazılmış bir davul kullanımına sahip oluşu. Davulcu Jason Jardim harbiden iyi davulcu ve müzisyenlik adına albümün net şekilde en çok öne çıkan parçası.

42 dakikalık süresini yalnızca 5 şarkı ile oluşturan “Mystical Future”da, bence en dikkat çeken şarkı ikinci sıradaki I Will Go To Your Tomb. Özellikle girişi itibarıyla bana nedense tatlı bir “Belus” hissi veren bu müthiş şarkı, WILDERNESSKING’in ne olduğunu görmek adına gerçek bir numunelik. Bahsettiğim ENSLAVED etkilerini de yine bu şarkının 3. dakikasından itibaren net şekilde duyabilirsiniz.

Her şarkının birbirinden çok farklı olduğu “Mystical Future”, baştan sona inanarak yapıldığını fark ettiren havasıyla yıl sonu listelerinde kendine yer bulursa şaşırmayacağım albümlerden biri. I Will Go To Your Tomb’u dinleyin, muhtemelen daha fazlasını da isteyeceksiniz.