2003 yılında Almanya’da kurulan black/thrash metal grubu KETZER’ın yeni albümü “Starless”tan merhaba. KETZER, 2009 ve 2012′de çıkardığı iki albümde black metal ile thrash metalin sağlam örneklerini veren bir grupken, yeni albümünde başka oyunlar oynamaya karar vermiş diyerek kritiğimize başlayalım.

“Starless”, çok bariz düzeyde yeni model TRIBULATION severlere hitap edebilecek türde, “The Children of the Night” albümü çok dikkatle dinlenerek yapılmış bir albüm. Çakma demek yersiz olur, çünkü TRIBULATION’ın yaptığı müzik de sıfırdan yaratılmış bir şey değil. Ancak KETZER elemanlarının yeni TRIBULATION’ın karanlık ama kabul edilir havasından çok etkilendikleri ortada.

“Starless”ın tam bir TRIBULATION kopyası olmasını engelleyen asıl etmen, yer yer artan coşkuyla birlikte, belli bir oranda KVELERTAK’ımsı bir havaya bürünmesi. Bunu derken, KVELERTAK’ın eşsiz neşesinden, gazından, yerimizde duramamamızı sağlayan o enfes enerjisinden bahsetmiyorum. Black n roll tarzı, groove’lu ve temponun arttığı kimi kısımlar, ortaya TRIBULATION ve KVELERTAK birlikteliği gibi tuhaf bir şey çıkarabiliyorlar. Bunu görmek için az aşağıdaki şarkıyı dinlemeniz yeterli olacaktır.

Karanlık olma çabası güden, ama bunu korkutucu ve yırtıcı olmaktan ziyade okült rifler üzerinden ilerleten albüm, büyük oranda ağır tempoda devam ediyor ve şarkılar nadiren tempo değiştiriyor. Bu noktada da “Starless”ın en temel sıkıntısı ortaya çıkıyor. Albümün dinlenirliğini azaltmayan ve çok da can sıkıcı olmayan bu durum, şarkıların büyük oranda fazla tahmin edilebilir çizgilerde ilerlemeleri. Bu kötü bir şey mi? Kompleks olma iddiası olmayan bir müzik için elbette ki hayır. Ancak kimi fikirlerin çok göze sokularak verilmesi biraz “meh…” dedirtebiliyor.

Misal “Count to Ten” adlı şarkıda, iki kez tekrarlanmak üzere birden ona kadar tek tek sayılması, yılbaşı kutlamalarında bile ondan sıfıra kadar sayılmasına dayanamayan beni ziyadesiyle tatsızlaştırdı. Birden ona kadar saymanın harsh vokallerle yapılıyor olması da olayın tuhaflığını daha iyi gösteriyor diye düşünüyorum.

Starless ve Godface’i baya beğendiğim albüm, verdiğim nottan da anlaşılacağı üzere ortanın üstü bir çalışma. Güzel olan kısım, KETZER bu yoldan devam ederse fikirlerini daha netleştirerek şu yaptığı şeyin daha iyisini net şekilde yapabilir. Can sıkıcı olan kısım ise, bu yoldan devam edip terinin son damlasına kadar uğraşsa bile, bu anlayışın dışına çıkmadığı sürece “The Children of the Night“ı geçmeleri ne yazık ki zor gözüküyor.

DISSECTION okulundan mezun gruplardan WATAIN ve TRIBULATION, DISSECTION’ı doğru kullanarak olayın hem vahşi, hem de okült yönünü başarıyla yansıtan gruplar. Bu ikisinin sularında yüzmek istediğiniz zaman, ister istemez bunlardan birine benziyorsunuz, çünkü eldeki DISSECTION bu kadarına müsaade ediyor.