Kataloğunda çok sayıda iyi grup barındıran Profound Lore’un bir muzipliği olarak karşımıza çıkan ve kadrosunda AGALLOCH, YOB ve HAMMERS OF MISFORTUNE gruplarından elemanlar barındıran VHÖL, 2013′te çıkan “Vhöl”ün ardından geçen sene de “Deeper Than Sky”ı ortama saldı ve pek çok yayın organı tarafından yıl sonu listelerine dâhil edildi.

Geçtiğimiz sonbaharda çıkan “Deeper Than Sky”, grup elemanlarının kendi gruplarında yaptıkları şeylerin büyük kısmına kontrast olacak şekilde, çok şenlikli, çiğ, direkt bir müziğe hayat veriyor. Black metal, thrash metal, crust, heavy metal, power metal kırması şeklinde özetlenebilecek olan VHÖL müziği, bu türlerin hepsinin bir potada eridiği ve ortaya çok canlı, dinamik bir karışımın çıktığı bir profile sahip.

VHÖL’ün bir şekilde sıra dışı ve yeni keşifler yapmamasına rağmen özgün olmasının sebebi; 1) grubun ne yaptıklarını çok iyi bilen müzisyenlerden oluşması ve aralarında çok nefis bir kimya olması, 2) eskinin büyüklerine atıflar yapıp bunu taze bir yaklaşımla sergileyebilmesi.

Birinci madde zaten ortada; VHÖL elemanları önemli gruplarda çalan önemli müzisyenler. Bundan daha ötesi, kafası farklı çalışan ve parlak müzikal fikirler bulmada sıkıntı çekmeyen insanlar.

Asıl önemli nokta ikinci madde. VHÖL’ün sound’unun temellerini bundan 30 yıl önce atan gruplar, VHÖL içerisinde öylesine iç içe geçmişler ki, ayrıştırılsalar bile sırıtmıyorlar. CELTIC FROST referanslarını da, DARKTHRONE’vari thrash/heavy/black metal tatlarını da “Deeper Than Sky”da sık sık duyuyoruz. İcrasal olarak değil, anlayış olarak progresif bir müzik içeren albüm, gerek prodüksiyonu, gerek de başarılı deneyler ve türlü zenginliklerle dolu vurdumduymazlığıyla çok net bir “taş gibi albüm” profili çizmeyi başarıyor.

Bu vurdumduymazlık, başına buyrukluk VHÖL’ü karakterize eden ve yaptıkları müziği ifade eden en önemli unsur diye düşünüyorum. Bu sıfatlar aklınıza leş, bodoslama dalan, dan dun çalınan bir müzik izlenimi vermesin; VHÖL sahip olduğu her şeyi tadında bir çekicilikte ve zevkle dinlenecek bir formatta sunuyor. Black metal/crust evliliğinin ağırlığını hissettirdiği anlarda kararan, thrash metalin paçozluğu öne çıkınca buna göre bıçkınlaşan müzik; varyasyonlu vokallerin yarattığı keyif ve grubun son derece özgür bir şarkı yazım süreci olduğunu hissettiren çekiciliğiyle, hiç sıkmayacakmışçasına akıp gidiyor.

Ortada son derece saf ve ne olduğu belli bir müzik olduğundan fazla da kurcalama gereği duymuyorum. Eskilerin pek çok güzelliğini yaratıcı yeni fikirlerle birleştiren ve akıllı insanlarca yaratılmış çok iyi bir metal albümü dinlemek istiyorsanız, “Deeper Than Sky”ı mutlaka dinleyin. Pişman olursanız, kadrodaki bu gül gibi müzisyenlere çok ayıp olur vallahi.