Şu an bu cümleyi okuyorsanız, ağırlıklı şekilde dinlediğiniz müzik türü çok büyük ihtimalle metaldir ve metal dinleyen herkes bilir ki, H. P. Lovecraft metalcilerin en büyük dostlarından biridir. Yarattığı ortamlar, yaratıklar, psikolojik veya hayal ürünü temalarla Lovecraft, bahsedecek kötücül konu arayan metalcilerin bir numaralı edebi dayanaklarından biridir. METALLICA’dan CELTIC FROST’a, CRADLE OF FILTH’ten ELECTRIC WIZARD’a, ENTOMBED’dan SEPTICFLESH’e, MEKONG DELTA’ya, MERCIFUL FATE’e, NILE’a, MORBID ANGEL, OBITUARY, SENTENCED, SAMAEL, THERION, VADER ve saymakla bitmeyecek bir dolu grup, Lovecraft’ın kötülüklerinden faydalandı, faydalanıyor, faydalanacak.

Alman death metal grubu SULPHUR AEON da bu düsturu devam ettiren, hatta olayı tüm konseptine taşıyan bir grup. Albüm kapaklarından sözel temalarına kadar, olayı Lovecraft referansının çok ötesine götürüp, direkt Lovecraft konseptini benimsemiş bir üçlü.

SULPHUR AEON’un üç kişi oluşu, grubu BEHEMOTH ve NILE ile olan benzerliklerinden en az öne çıkanı diyerek başlayalım (tamam NILE artık dört kişi ve BEHEMOTH’un Seth’e yaptığı da ayıbın daniskası). Müzikal anlayış olarak SULPHUR AEON, tıpkı adını andığım bu iki death metal devi gibi MORBID ANGEL okulunu takdirnameyle bitirmiş, oktavlı rifleri nefes alır gibi kullanan, genel karakter olarak da bu mitoloji destekli gruplara benzer, yoğun, katmanlı ve Mezopotamya ortamlarını çağrıştıran bir yapıda ilerliyor.

Lâkin “Gateway to the Antisphere” bunun çok daha fazlasını içeriyor. Her bir enstrümanın ve vokallerin hayvan gibi yardırdığı albümde, konsepte uyacak şekilde uğursuz, gergin bir hava hakim ve bu hava albümün tamamına yayılmış durumda. Sadece uyumsuz notalar basmak suretiyle zaman zaman hissedilen mikro bir gerginlik değil, “Gateway to the Antisphere”ın tümünü örten makro bir uğursuzluk var. Albüm her ne kadar geniş anlamda death metal olsa da, black metale kayan pek çok özellik de cömert şekilde kullanılmış. Bu açıdan bakınca, albüm BEHEMOTH, IMMOLATION, WATAIN gibi grupların en iyi özelliklerinin SULPHUR AEON adı altında eritilmesi şeklinde de özetlenebilir.

Yaptırım gücü yüksek vokaller, muazzam bir davulculuk ve eşşek gibi iyi bir şarkı yazımı içeren albümdeki diğer bir önemli konu ise, “Gateway to the Antisphere”ın yaptığı gövde gösterisinin farkında oluşu ve hiçbir konuda çekimser ya da çekingen kalmayışı. SULPHUR AEON, albümdeki her bir rifte, her bir geçişte, melodide, davul atağında, haykırışta, bize açlığını hissetiriyor ve kudretini kafamıza iyice sokmanız konusunda bizi tahrik ediyor. Bu açıdan da grubun hep daha iyisini yapabilecek bir potansiyele sahip olduğunu görüyor ve tehditkârlığını özümsüyoruz.

Olağanüstü güzellikte bir kapağı olan ve sırf bu özelliğiyle bile dikkat çeken “Gateway to the Antisphere”, 2015′te çıkan en iyi death metal albümlerinden biri. Her anlamda zengin, yoğun ve görkemli. Her ne kadar Nisan ayında çıkan bu albümü siteye katmakta geciktiysek de, geç olsun güç olmasın diyerek PA’nın uçsuz bucaksız albüm kritikleri bölümüne böyle güzel bir ekleme yapmaktan dolayı da mutluyuz.