Hayatımda dinlediğim en iyi 10 küsür albümden biri olan “Empiricism“i yapmış olan BORKNAGAR benim için çok önemli bir grup. Sayısız mekân ve zamana arka plan olmuş çok fazla şarkısı, albümü, hatta melodisi, nakaratı, şarkı sözü var. “Empiricism”den bu yana çıkardıkları her şeyi aşırı beğenmesem de, sound olarak bana aşırı hitap eden ve yarattıkları havayı da, fikirlerini de çok sevdiğim bir grup.
“Urd” gibi nefis bir albümün ardından çıkacak albümün “Universal” seviyesine düşmemesi için adaklar adarken, nihayet günler, aylar, yıllar geçti ve “Winter Thrice” kulaklarımıza, zihinlerimize doldu.
BORKNAGAR, tartışmasız şekilde metal dünyasının en fazla sayıda üstün vokalist barındıran grubu. ICS Vortex, Vintersorg, Lazare gibi muazzam ses renklerine ve yorum güçlerine sahip bu devasa üçlü, şöyle bir düşününce sanki verilecek her şarkıyı göklere çıkaracak düzeyde epik bir gövde gösterisi meydana getiriyor. Üstelik bu yetmezmiş gibi, bu albümde onlara eski vokalistleri, ULVER’in süper insanı Garm ve Vintersorg konser vermediği için BORKNAGAR’ın konser vokalisti olan eskinin SUSPERIA, şimdinin CHROME DIVISION vokalisti Athera da eşlik ediyor. Bu beş manyak, “Winter Thrice”ın epiklikten kırılmasına yol açıyorlar, çok da iyi ediyorlar. Grubun demirbaşları Ryland ve Brun’un gitar işçilikleri, yeni katılan süper davulcu Baard Kolstad’la da birleşince, yetenek olarak yanına yaklaşılmaz gruplardan biri olup çıkıyor BORKNAGAR.
Grubun Kuzey müziğinin tanımı olan epikliği, Lazare’ın klavyeleri, gitarların katman katman eklenip adeta sinematografik bir müzik ortaya koymaları, BORKNAGAR’ı çok güçlü yapan etmenlerden sadece birkaçı. Peki “Winter Thrice”ta durum ne?
“Winter Thrice”, daha şimdiden yılın albümü adaylarımdan biri diyerek düşüncemi baştan ortaya koyayım. Albümdeki sekiz şarkı da, BORKNAGAR’ın nasıl bir gücü olduğunu, nelere kadir olduğunu gösteren numunelikler olarak karşımıza çıkıyor. Grubun özellikle vokal konusunda o kadar dev bir fikir ve yapabilirlik havuzu var ki, sadece vokallerin planlanması bile bir albüm yazım süreci kadar meşakkatli olabilir. Grup buna rağmen aklını kaçırıp da tüm albümü üst üste binen vokaller kakafonisine döndürmeyerek iyi bir iş yapmış. Son derece eşlik edilesi, damarsa damar, epikse epik melodiler, “Winter Thrice”ı baştan sona sarmış.
Gitaristlerin özellikle sololar ve gruptan çok alışık olmadığımız tarzda aralara soktukları taze fikirler konusunda çok iyi bir iş çıkardıklarını düşünüyorum. Klavyeyle şahlanan müzik üzerinde, ne cızır cızır dikkat dağıtan, ne de arka planda soğuk akor döşeyen bir yaklaşımları var. Bunun yerine çok etkin, işlevsel ve belli ki şarkı yazımı konusunda epey kafa patlatılarak ortaya konmuş bir müzisyenlik var.
LEPROUS’tan tanıdığımız üstün yetenek Baard Kolstad’ın gelişi de gruba epey yaramış. Her ne kadar Asgeir Mickelson her zaman için gerçek BORKNAGAR davulcusu olsa da, Kolstad’ın da albüme çok şey kattığı ortada.
Söz konusu deneyimli müzisyenlerden oluşan, çok uzun soluklu Norveçli bir grupsa, epik olmak, Kuzeyli olmak gibi kavramlar zaten içi kolayca doldurulabilecek şeyler. Önemli olan bunu layıkıyla ve formüllere sığınmadan yapmak ve BORKNAGAR da bunu hakkını vererek yapan, hatta bazı açılardan yanına yaklaşabilen kimse olmadığını düşündüğüm bir grup. “Winter Thrice”, bir önceki “Urd”un izinden giden, ancak bence “Urd”dan daha oturaklı, daha atmosferli bir albüm. BORKNAGAR iyi ki var, çünkü Kuzey’i aynı anda hem bu denli soğuk hem de bu denli sıcak yansıtmak her grubun harcı değil.
Kadro Øystein Garnes Brun: Gitar
Jens F. Ryland: Gitar
ICS Vortex: Bas, vokal
Lazare: Klavye, vokal
Vintersorg Vokal
Baard Kolstad: Davul
Konuk:
Garm: Vokal (2, 8)
Athera: Vokal (6)
Şarkılar 1. The Rhymes of the Mountain
2. Winter Thrice
3. Cold Runs the River
4. Panorama
5. When Chaos Calls
6. Erodent
7. Noctilucent
8. Terminus
9. Dominant Winds (bonus)
Urd’nin büyük bir hayranı olarak, yılın albümünden çok yılın hayal kırıklığıymış gibi geldi bana. Kritikle bu denli taban tabana zıt olacağımı düşünmezdim ama itiraf etmek gerekirse dinlerken sıkıldım. Benim için Urd’nin yanından dahi geçemeyecek bir albüm. Sadece Winter Thrice’ı sevdim. (tövbe gerektiren konuşmalar bunlar, çarpılmam umarım.)
@ÖNCÜL, Şu yorumun aynısı benim için de geçerli. Kritikte belirtilen “Grup buna rağmen aklını kaçırıp da tüm albümü üst üste binen vokaller kakafonisine döndürmeyerek iyi bir iş yapmış.” ifadesine malesef hiç katılmıyorum. Urd da tam dozunda kullanılmıştı fakat bu albümde dozu fazla kaçmış gibi (tabi kişisel görüşüm) Tam bir hayal kırıklığı benim içinde umarım bu durum değişir. Neyse gidip Urd dinleyeyim ben en iyisi :D
Ilk bir-iki dinleyisimden sonra Urd’un yanindan dahi gecemiyor diye dusunurken, daha fazla dinledikce sanirim fikrim degismeye basladi. Simdilik ozellikle Erodent ve Terminus’un agir hastasi durumdayim, bakalim onumuzdeki maclar neler gosterecek.
Urd’ub başarılı bir albüm olduğunu kabul etmekle birlikte pek sevmiyorum. Bu albümü şimdiden daha çok sevdim ben, ama ileride ne yönde ilerler bilemicem.
Küçük not: Universal kelimesinin geçtiği bir şarkı var yine.
Urd’a ulaşabilir mi diye dinleyip duruyorum ama,olmuyor galiba. Bir earthling bir roots tadı bekliyorum sanırım. Yine de Borknagar bu,dinlerken verdiği dünya dışı his için bile dinlenir.
Bu Borknagar ne zaman progresif mrogresif işlere bulaştı ortaya karmakarışık, ruhsuz bir sound ortaya çıktı. Sırf bu yüzden Empiricism’den sonraki hiçbir albümlerine katlanamıyorum. Halbuki Borknagar, Olden Domain, Archaic Course falan ne güzel sade Black/Folk tarzında şeker gibi pamuk gibi albümlerdi. Şu Vintersorg ne zaman gruba girdi zamanla içine etti güzelim grubun.
@Küçük Zenci, ne zamandır sitedeki çoğu yoruma “hmm evet haklı, tabi tabi doğru, aynen katılıyorum” şeklinde yaklaşıp kendimi gevşek gibi hissediyodum. Sonunda şöyle ağız tadıyla hiç katılmadığım bi yorum geldi de kendime geldim valla, her cümlesine ayrı ayrı katılmıyorum.
Yılın en albümü yılın başında geldi.
Daha dinlemedim ama 3 vokalli bir gruba utanmadan konuk olarak vokal davet etmeleriyle ne kadar allahsız olduklarını göstermişler.
Müziği boş ver. Vokallere odaklan. Vokaller yeter.
Gidip plagi alınacak bu albümün. Plak dolabının baş köşesinde uzun bir süre yer alacak. O kadarŕrrr
Urd’nin büyük bir hayranı olarak, yılın albümünden çok yılın hayal kırıklığıymış gibi geldi bana. Kritikle bu denli taban tabana zıt olacağımı düşünmezdim ama itiraf etmek gerekirse dinlerken sıkıldım. Benim için Urd’nin yanından dahi geçemeyecek bir albüm. Sadece Winter Thrice’ı sevdim. (tövbe gerektiren konuşmalar bunlar, çarpılmam umarım.)
27.01.2016
@ÖNCÜL, Şu yorumun aynısı benim için de geçerli. Kritikte belirtilen “Grup buna rağmen aklını kaçırıp da tüm albümü üst üste binen vokaller kakafonisine döndürmeyerek iyi bir iş yapmış.” ifadesine malesef hiç katılmıyorum. Urd da tam dozunda kullanılmıştı fakat bu albümde dozu fazla kaçmış gibi (tabi kişisel görüşüm) Tam bir hayal kırıklığı benim içinde umarım bu durum değişir. Neyse gidip Urd dinleyeyim ben en iyisi :D
28.01.2016
@ÖNCÜL, Albüm hakkındaki görüşüm hala değişmedi ama Winter Thrice çok tatlı bir şarkı.
albümü dinlemedim ama yılın en iyi albümü bu
27.01.2016
@emredeicide, yorumu okumadım, ama yazının en iyi yorumu bu!
Ilk bir-iki dinleyisimden sonra Urd’un yanindan dahi gecemiyor diye dusunurken, daha fazla dinledikce sanirim fikrim degismeye basladi. Simdilik ozellikle Erodent ve Terminus’un agir hastasi durumdayim, bakalim onumuzdeki maclar neler gosterecek.
27.01.2016
@Ertuğrul Bircan Çopur, ben de o ilk bir-iki dinleyişteyim. Albümün güzelleşmesi için adaklar adıyorum.
Urd’ub başarılı bir albüm olduğunu kabul etmekle birlikte pek sevmiyorum. Bu albümü şimdiden daha çok sevdim ben, ama ileride ne yönde ilerler bilemicem.
Küçük not: Universal kelimesinin geçtiği bir şarkı var yine.
03.02.2016
@şeyh hulud, panorama tam bir solefald şarkısı olmuş.
03.02.2016
@şeyh hulud, Panorama çok güzel cidden. Kafamda dönüp duruyor.
“Empiricism” sonrası çıkardıkları en iyi albüm.
Urd’a ulaşabilir mi diye dinleyip duruyorum ama,olmuyor galiba. Bir earthling bir roots tadı bekliyorum sanırım. Yine de Borknagar bu,dinlerken verdiği dünya dışı his için bile dinlenir.
Yıl bitmeye yakın, hazır kış da geliyor. Söylemenin vaktidir, yılın albümü bu.
Yukarda bütün dediklerimi yutuyorum allah gibi albüm. Yılın en iyilerinden kesinlikle.(Ama Urd daha iyi yine de hehe)
Kış gelirken gerçekten daha bir anlam kazanıyor bu albüm,son yorumları görünce hatırladım tekrar dinliyorum kar soğuğunu suratında hissettiriyor.
Bu Borknagar ne zaman progresif mrogresif işlere bulaştı ortaya karmakarışık, ruhsuz bir sound ortaya çıktı. Sırf bu yüzden Empiricism’den sonraki hiçbir albümlerine katlanamıyorum. Halbuki Borknagar, Olden Domain, Archaic Course falan ne güzel sade Black/Folk tarzında şeker gibi pamuk gibi albümlerdi. Şu Vintersorg ne zaman gruba girdi zamanla içine etti güzelim grubun.
04.05.2017
@Küçük Zenci, ne zamandır sitedeki çoğu yoruma “hmm evet haklı, tabi tabi doğru, aynen katılıyorum” şeklinde yaklaşıp kendimi gevşek gibi hissediyodum. Sonunda şöyle ağız tadıyla hiç katılmadığım bi yorum geldi de kendime geldim valla, her cümlesine ayrı ayrı katılmıyorum.
Borknagar’ın her hali güzel <3
When chaos calls ile erodent i arka arkaya sıralamayı akıl edenin ta aq…bizde insaniz amina koduklarim!!!
Ayrıca when chaos calls…………………
Albümde boş şarkı olmamasının yanında şarkıların hepsinin ayrı bir karakteri var. En sevdiğim albümleri olabilir.