2005-2014 arasında EXODUS vokalistliğini üstlenen ve geçtiğimiz yaz gruptan çıkarılan Rob Dukes, EXODUS’ta yaşanan çok garip olayları ve kovulmasını tüm detaylarıyla anlatmış.

“EXODUS kariyerim boyunca yer aldığım albümlerdeki şarkıların hiçbirinin melodisini yazmama müsaade edilmedi. Sadece ‘Children Of A Worthless God’ ve ‘The Ballad Of Leonard And Charles’ın vokal melodilerini ben yazdım. O ikisi dışında bir de ‘Karma’s Messenger’ ve bir şarkının daha sözlerini yazdım ve tüm EXODUS yıllarım boyunca prova ettiğim tek şarkılar bunlardı. Bunları evimde bir teypten çalıp eşlik etmeye çalışıyor ve kafamda vokallerini yazıyordum. Bunlar hariç kalan şarkıların hepsini stüdyoda, albüm kaydı sırasında mikrofonun önünde duydum. Bana “Şöyle söyle Rob” dediler ve ben de öyle söyledim. Şarkıları hiçbir zaman prova etmedik, albüm kaydından önce bir kez bile birlikte çalmadık, hepsini ilk kez kayıt sırasında icra ediyorduk ve bence bu aptalca bir şeydi.”

“Yıllar boyunca bunu değiştirmeye çalıştım, onlara “Ahbap, şarkıları stüdyoya girmeden önce bilsek daha iyi olmaz mı?” diye sordum, onlar da hep “Evet bu şekilde yapmamız lazım” dediler ancak bir kez bile yapmadılar. Bu durum kayıtlar sırasında beni aşırı derecede geriyordu. Stüdyo süreçlerinde hep aşırı gergin oluyordum. Kayda girip daha önce hiç yapmadığım bir şeyi yapmamı istiyorlardı. Bir insan bu şekilde nasıl rahat olabilir ki? Hep rahatsızdım ve bu da beni geriyor ve öfkelendiriyordu. Bu yüzden kayıtta yaptığım en ufak bir hatada aşırı strese giriyordum. Kısacası her açıdan çok kötüydü. Gary Holt tüm müzikleri ve sözleri yazardı, sonra şarkıları söylerdi -tabii sert vokallerle değil, normal konuşma sesiyle- ve sonra benim onları bire bir kopyalamamı isterdi. Ben bir fikirle geldiğimde, birkaç istisna dışında “Hayır, bunu sevmedim” der ve giderdi.”

“Gary süper bir adam. Şarkı sözleri harika, müthiş bir gitarist. Ona her konuda katılıyor muyum? Tabii ki hayır, ama bu onun süper olduğu gerçeğini değiştirmiyor. 10 yıl boyunca onunla aynı otobüste yaşadım, daha ne olsun? O benim arkadaşımdı. Artık onunla arkadaşl olmamamız beni çok üzüyor. Çok fazla üzüyor. İşimi kaybettiğim için üzülmedim, kardeşlerim sandığım bu insanlar bana ihanet ettikleri için canım acıyor. Hem de çok canım acıyor. Bu sadece bir iş, ama tüm olan biten çok boktandı. Yapılış tarzı boktandı, zamanlaması boktandı, sonrasında söyledikleri boktandı… İlk tepkim kızgınlıktı, ama aslında hissettiğim tek şey acıydı. Arkadaşlarını kaybetmek çok acıtıyor. Değer verdiğin insanları kaybetmek çok acıtıyor. Bu adamlardan biri beni arayıp “Birini öldürdüm” deseydi, “Küreğimle geliyorum” derdim, anlıyor musun? Ailemdi, kardeşlerimdi, gerçekte olduğundan çok daha fazlası olduğunu sandığım bir şeydi. Şimdi geriye dönüp bakınca fark ediyorum ki bana hiç ama hiç saygı duymamışlar, beni azıcık bile umursamamışlar, onlar için işlerin ilerlemesi için kullandıkları bir şeyden ibaretmişim. İşte bu acıtıyor, ama yapacak bir şey yok; hayat devam ediyor. Bu acıyla ölecek değilim.”

“Asıl acı olansa beni telefonla arayıp bana söyledikleri şeylerdi. Hepsi yalandı, hepsi saçmalıktı. Onlara “Bunların hiçbiri doğru değil, saçmalıyorsunuz” dedim. Beni arayıp “Dostum, senle ayrılıyoruz, işler böyle icap ediyor” demek yerine olayı kişiselleştirip söylenmesine hiç gerek olmayan şeyler söylediler. Arayıp beni iş icabı kovduklarını söyleyebilirlerdi, ancak böyle yapmadılar. Daha da kötüsü, bunu yapmak için iki hafta bekleyebilirlerdi. Evleneni 3 gün olmuştu ve beni balayımda arayıp tüm bunları söyleyip kovdular. Balayımın bitmesini beklemediler. Albümün çıkmasına daha aylar vardı, ama onlar evliliğimden 3 gün sonra beni aradılar ve eşimle mutlu bir balayı geçirmemizi bile beklemeden beni şutladılar. Balayımızın mahvolmasına gerek yoktu, ama bunu yaptılar.”

“Finansal olarak iyi durumda değildim, ne yapacağımı bilmiyordum, hiç bilmediğim bir eyalete taşındım ve zamanlama cidden çok kötüydü. Ama onlar beni hiç umursamadıkları için en ufak bir incelik göstermediler. Ben bir eşyadan farksızdım, hemen harcanabilecek bir şeyden ibarettim.”

“Bence kovulmamdan Chuck Billy sorumlu. Bence Chuck ve menajerlik ajansları Metal Maria, EXODUS’un seksenlerden beri gelen albüm satışlarına bakıyor ve onları yemliyorlardı. Bu konuda açık açık konuştum. Chuck’ın önünde, Gary’nin suretına söyledim. “Gary, TESTAMENT vokalistinin EXODUS’un menajeri olması sence de çıkar çatışması değil mi? Her seferinde kendi grubuna öncelik tanıyacağı bariz değil mi? Burada çıkarlar çatışır Gary. Bu iyi bir şey değil” dedim. Onlarsa “Hayır bence bu çok iyi bir şey” deyip geçtiler. Günün birinde METALLICA EXODUS’un menajerini arasa ve “Bu turnede EXODUS’la turlamak istiyoruz” dese, Chuck’ın “Hmm, aslına bakarsanız EXODUS şu sebeplerle bu turneye iyi gitmez, onun yerine TESTAMENT’a ne dersiniz?” demeyeceğini kim garanti edebilir? Kendi grubu dururken neden bizi pazarlasın ki? Ben olsam kendi grubumu satmaya çalışırım. Bir saniye bile düşünmem. Ben dürüstüm. O dünyadaki kimse dürüst değil ve nihayet oradan çıkmış olduğuma çok memnunum. İlk andan çok acıtıyor, çünkü çok eğlenceli şeyler yaptık, eğlendik ve bunu kaybetmek kötüydü. Yaşadığım her şey için minnettarım, ancak ben sadece orada gördüğünüz adam değilim, daha fazlasıyım ve bunları kaybetmek de beni öldürmeyecek.”

“Gary’nin beni aramasını da istemiyorum. Umurumda değil. Duymak istemiyorum. Eşi beni aradı ama ben geri aramadım. Umurumda değil. Bunu düzeltme şansları vardı ve yapmadılar, siktirip gitsinler. Defolun gidin, sikimde değil. Şimdi iyiyim. Hayatımda hiç drama yok. Her şey rahat ve net. Hayatımda beni geren kimse yok. Yeterince iyi olmadığımı söyleyen birileri yok. Belki birkaç yıl sonra Gary beni arasa “Tamam işte yaşandı bitti” falan diye konuşuruz, ancak şu an arasa telefonu açmam. Gary Holt’la son konuşmam tüm bu kovma olayından 2 ay önceydi. Stüdyodaydık, ayrıldık, 2 ay geçti ve bu olay oldu. O 2 ay içinde grup toplantıları yaptılar, beni hiç çağırmadılar, kendi başlarına benimle ilgili kararlar verdiler. Hiçbir fikrimi dile getiremedim, hiç kendimi savunamadım. Beni aradıklarında karar verilmişti ve iş işten geçmişti.”

Dukes EXODUS’la birlikte “Shovel Headed Kill Machine“, “The Atrocity Exhibition: Exhibit A”, “Let There Be Blood” ve “Exhibit B: The Human Condition” albümlerinde yer almıştı. Grup ardından eski vokalisti Steve “Zetro” Souza’yı 3. kez gruba dâhil ederek geçen sonbaharda “Blood In Blood Out” adlı son albümünü çıkarmıştı.