Popüler müzik yapmaya karar vermenin, şu dünyada kimsenin anlamayacağı müziği yapmaya karar vermeye göre çok daha zor bir seçim olduğunu düşünüyorum. Yo, “kolay olan daha güzeldir”, “less is more”, “simple is the new complex” düşüncesinden ötürü değil, nefretin sevgiden daha gür yankılandığını bildiğimden ve ana akımdan nefret edenlerin, sevenlerinden fazla olduğunu bildiğimden ötürü böyle söylüyorum. Diğer türlü hem basit hem de derin olabilmek gerçekten her babayiğidin harcı değil. Popüler müzik basit ve vurucu değildir, popüler müzik dinleyiciyi hangi ortamda olursa olsun rahatsız etmeyendir, asıl özelliği budur onun. Arabada, evde, mutfakta, dükkanda, mağazada, hamamda vs. her yerde arkadan aktığında rahatsızlık vermeyen müziktir. Bu da fazlasıyla kuralına göre oynamak, gamlardan modlardan çıkmamak, yüzyıllardan beri gelen belli müzikal kalıpların içerisinde dönüp durmakla olur. Hiç olmazsa benim düşüncem böyle. Bugün de kariyerinin çok büyük kısmında popülerliği kendisine rota edinmiş, aykırılığı popülerlikle harmanlayıp çoğu insanca oldukça samimiyetsiz bir profile sahip olmuş, kötü şöhreti buradan Ohio’ya yol olmuş senfonik black metal icracısı CRADLE OF FILTH’in son uzunçaları hakkında bir takım ahkâmlar keseceğim.
CoF’a çok hakim olduğum söylenemez, ancak zamanında birkaç şarkısını dinlemiş ve aşırı tuhaf grup fotoğraflarına sahip oldukları için ‘lan bunların konserleri nasıl oluyordur acaba’ diye merak ederek konser performanslarına vakit ayırmışlığım var. Son yıllarda müziğe yaklaşım biçimimde büyük değişimler olduktan sonra kendilerini bu kritiği yazmak maksadıyla bir süredir dinliyorum. Bütün albümlerini baştan sona çeviremesem de, hepsi hakkında fikir sahibi oldum. Diğer yandan sitede de bu kadar çok kritiği olmasına şaşırdım şahsen. Hemen söyleyip rahatlayayım, “Hammer of the Witches” kötü bir albüm değil. Bunda tuhaf bir şey yok, asıl olay şu ki, bu albüm kötü olamaz. Kötü diyecek olanlar, örneğin grubun ilk üç dört albümünü çok sevenler olabilir, grubun black işlerine daha aşina olanlar olabilir, Dani’nin eski vokal performansını özleyenler olabilir ve hepsinden çok “CoF ne abi ya, ergen müziği” diyenler olabilir. Ancak bütün beklentilerini, önyargılarını bir köşeye koymuş olan, ya da gruba dair hiçbir düşüncesi olmayanlar için bu albüm oldukça güzel bir albüm.
Fakat oturup şunu tartışalım şimdi, bir albümün yalnızca güzel olması yeterli mi? İşte, nitelikli dinleyici için asla değil, hatta güzellik bir ölçüt bile değil. Çünkü belirli bir sound kalitesini yakalamış ve kompozisyon bakımından vasatı aşmış bütün albümler ‘aslında güzel’dir. “Hammer of the Witches”i dinlerken bir an bile sıkılmadım. Albüm kuralına göre o kadar iyi düzenlenmiş ki, şarkılardaki verse’ler bridge’ler dinleyiciyi asla sıkmadan değişiyor, tekdüzeleştiğinde ara gaz veriliyor, yeri geliyor vites düşürülüyor, yeri geliyor senfonik etkiler ağırlık kazanıyor. Koca bir albüm bonus trackleriyle birlikte bittiğinde, yeniden ilk şarkıya dönülüp bir daha döndürmek için yeteri kadar kafa bırakıyor insanda. Sonuç olarak önyargısız dinleyici şunu söyleyebiliyor; “CRADLE OF FILTH diskografisine ortalamayı geçebilen bir albüm daha ekledi.”
Fakat her şey bununla bitiyor mu? Her şey konserde daha fazla kafa sallatan, “hey, hey” çektiren, alkışla ritm tutturup, ara ara mosh pit’e sokan şarkılarla bütün albümü kaplayıp, kötü kapakla çıkarıp ortamlarda kendi hatırlatmak mı? İşte yürünen yolda popülerlik rehber edinilirse her şey bu kadar olur, evet. Bu açıdan incelendiğinde zaten gruba da bir şey demek yanlış, onlar bu yolu seçti çünkü. Fakat müziği biraz daha kendini adayarak dinleyen, yalnızca kafa sallamak için değil de, belki pamuk ipliğine bağlı psikolojisini ayakta tutmak için, hayat şartlarının sıkıntılarından arınmak için dinleyenlerin bir saniyesinden bile tat alamayacağı bir albüm. Senfonik Black metal diye geçse de aşırı derecede thrash metal riffleriyle bezenmiş, samimiyetten, içtenlikten yoksun bir işçilik var. Öyle ki bir ara “Phantom Antichrist” falan çalıyor zannettim. Black metale dair hiçbir şey yok desem yeridir, koca bir albüm kolay melodiler ve ezber senfonik öğelerle dolu. Fakat öncesinde de çok bir olayı olmayan CoF’dan da çok iyi bir şey beklemek yanlış.
Kafa sallayıp, gün içinde aklıma biraz melodi takılsın falan derseniz açın dinleyin derim. Sevgiler.
Kadro Dani Filth: Vokal
Martin 'Marthus' Skaroupka: Davul, klavye
Daniel Firth: Bas
Lindsay Schoolcraft: Klavye, vokal
Richard Shaw: Gitar
Marek 'Ashok' Šmerda: Gitar
Şarkılar 1. Walpurgis Eve
2. Yours Immortally…
3. Enshrined in Crematoria
4. Deflowering the Maidenhead, Displeasuring the Goddess
5. Blackest Magick in Practice
6. The Monstrous Sabbat (Summoning the Coven)
7. Hammer of the Witches
8. Right Wing of the Garden Triptych
9. The Vampyre at My Side
10. Onward Christian Soldiers
11. Blooding the Hounds of Hell
12. King of the Woods (Bonus)
13. Misericord (Bonus)
Dani artık scream vokalde sıkıntı yaşıyor kendisi de biliyordur ki albüme de yapabildiğini yansıtmış, kolay değil 20 senedir kaç konser verdiler kim bilir.
Cradle of Filth’in artık hayranlarını etkilememesi, onlardan etkilenmesi eleştiriliyordu son zamanlarda.
Değişikliklere rağmen capcanlı ve güzel diyebileceğim bir albüm. Çok bir beklentisi olmayanları memnun etmişlerdir. Kurtlarını dökmüşler gibi geldi bana :D
Midian’dan beri çıkmış en iyi Cradle Of Filth albümüne samimiyetsiz sıfatını yakıştırıp, dani’nin defalarca röportajlarında ‘black metal ne ya’ demesinden bir haber black metal’e dair birşey yok demek eleştiri namına işin kolayına kaçmak olmuş yalnız.Aşırı kötü olan kritikle ilgili hazırladığım çok fazla laf vardı ama bu seferlik yazarın grubu çok da bilmemesine bağlayarak es geçiyorum.
Bu albümde Paul Allender’ın olmayışı inanılmaz göze batıyor.Tabi pozitif anlamda.Böylesine isabetli bir kararı vasat üzerine vasat albümleri çıkarmadan önce verselerdi biz de son 10 yılı ‘COF yine vasat bir albüm çıkarmış’ diyerek burun kıvırmaz, ‘ehe öhe ergen grubu ya’ diyenlere de fırsat verilmezdi muhtemelen.
Albüm olması gerektiği gibi değil çok daha ötesinde.Uzun zamandır bu kadar melodik ve akılda kalıcı Cradle of Filth düzenlemeleri dinlememiştim.Nerdeyse hepsi birer hit parça.Daha Yours Immortally den kendini belli eden albüm sonuna kadar dinamikliğinden zerre birşey kaybetmeden dinleyiciye muhteşem bir atmosfer içerisine sokuyor.
Açık söylemek gerekirse ben de böyle bir albüm beklemiyordum ve nitekim uzun yıllar sonra şunu bir COF albümü için gururla söyleyebilirim: ‘Yılın en iyi albümlerinden bir tanesi’.
acımasız bir eleştiri olmuş. benim için başarılı bir albüm. popülerlik tuzağına batmak kötü bir şey değil layığıyla bir iş yapıyorsan ortaya çıkarmışsan insan bunun hakkını vermeli. standart üstü bir cradle of filth albümü.
Son zamanlarda okuduğum en acımasız kritik. Birkaç albümleri dışında Cradle o filth dinleyen biri değilim ama bana bile acımasız geldi. Bir önceki albümden sonra grubun biraz daha aklı başında davrandığını düşünüyorum. Popüler müziğin ne olduğu sabahtan akşama kadar tartışılabilir. Grubun yarattığı saçma imaj müziklerine karşı bir önyargı yaratabilir. Kritiğin yazarı albümü bunu kapı dışında bırakarak albümü dinlemiş bu açıdan oldukça objektif bir kritik olabilirdi. Ama olmamış. Lafın kısası cof uzun zamandır yapabileceğinin en iyisini yapmış. Albümde ilk albümlerin derinliği yok, nefreti ve şiddeti yok ama onca kepazelikten sonra çıkmış bir müzik var. Bu açıdan saygı duyulur, dinlenirlik açısından oldukça başarılı bir albüm. Müzik dinlemek benim için bir iş. Bu albümü dinlerken de boşuna iş yapmadığımı hissettim. 7/10
Son paragraftaki sert eleştiriler kabul edilebilir mi diye düşünerek tekrar dinledim albümü, fakat maalesef tekrardan eleştirilerin hiçbirine katılmadığımı gördüm. Açıkçası albümün herhangi bir kritiğinde veya yorumunda kimsenin bu albüme tam anlamıyla senfonik black metal albümü dediğini veya iddia ettiğini görmedim. Öyle olsa bile “içinde thrash riff i var, kolay melodiler var” demektense albümü herhangi bir tür içine sokmadan, olduğu gibi eleştirilseydi daha ciddiye alınabilecek bir kritik olurdu. Bazı melodiler vardır afedersiniz yarak gibidir albüm ciddiye bile alınmaz, bazı melodiler vardır albümü alır götürür, grubun son 10 senelik imajını kurtarır.
Ayrıca bir albümü beğenmek o insanı niteliksiz yapmaz, illa icrası zor olan müziği yapan grubu beğenip yere göre koyamamak şart değil. Üstünde uzun uzun düşünülüp çıkarılan icrası basit olan o kadar şahane albümler var ki… Müsaade varsa benim size bir önerim olacak, tekrar avantgard gruplar üzerinde yazıp çizmenizi öneriyorum, ilgilenenine hitap etmeniz daha uygun olur. Herkese iyi bayramlar dilerim.
COF dinleyicisi değilim. Birkaç şarkıları dışında bilmediğim bir grup. Yalnızca kritikteki şarkıyı dinledim ve şunu dedim kendime: Benim bu grubun dinleyicisi olmam imkansız.
Fena bir albüm değil, ama aşırı gürültülü trapmet tonundan ötürü fazla dinlenebilir gelmedi bana. Bu sound’a alışmak çok istiyorum, çünkü bir şarkı -Deflowering- süper, bazı şarkılar hiç fena değil ve çok kötü hiç şarkı da yok albümde. Godspeed’den beri çıkan en derli toplu, karakterli albümleri bana göre. Albüm kapağı, gitarlar, çığlık vokaller artılar; sound (özellikle trampet tonu) da eksi bana göre.
Kritik için pek yorum yapasım gelmedi, ama çok karmaşık bir hınçla yazılmış gibi geldi bana yazı. Cradle da öyle ya da böyle bu tarz olaylarla çok konuşuldu geçmişte de. Yalnız bu tarzda bu kadar klasik ve karanlık hikayeler anlatıyor gibi bir gruba da henüz rastlamadım açıkçası. Başkasına göre öyle gruplar vardır belki, ama Cradle’ın iyi kurgulanmış şarkıları beni her zaman heyecanlandırmıştır.
İtiraf etmek gerekirse kritiği açarken direk puanlamaya baktığımda 5,5 u görüp hiç okuma lüzumu göstermeden nahoş bir ifadeyle saniyesinde kapattım.
Kafamda puanlamayı fazla kusurlu bir şekilde istemsiz eleştirmeye başlayınca da okumak kaçınılmaz oldu ama
bu kritiğin altına albüm eleştirisi yapmak da bana pek doğru gelmedi , fazla kusurlu bulduğum bu kritik olmuş.
Zaten ,yukarıda, kritiği yorumlayan arkadaşlar yeterince haklı ve gerekli eleştirilerde bulunmuşlar.
Bana koyan bir kritik olsa da bu yorumları yeterli buluyorum.
Yazar arkadaşın kendini ve yazdığı kritiği sorgulayacak oluşundan eminim.
Yazarı uygun görürse albümü yaklaşık elli kere dinleyip iyiden iyiye hazmettiğim için yettiği kadarıyla kritiği yeniden yazmak istiyorum. Cof fanboyu filan değilim ama gördüğüm kadarıyla sitenin okuyucu kitlesi için daha iyi olacaktır
@GreatMass, Kim yazar bilmiyorum ama başka birinin yeniden yazması konusuna katılıyorum. Ben ki yeni dönem işlerine ölümüne gıcığım CoF’un, ben bile rahatsız oldum. Bu mantıkla CoF, ne kadar süper müzik yaparsa yapsın iyi bir puan alamaz.
Selam arkadaşlar, olumsuz yorumlar çığ gibi büyüyünce artık bir şeyler yazmanın vakti geldi diye düşündüm. Benimle aynı düşünmemiş olmanız gayet olası bir durum, adı üzerinde bu bir kritik. Farklı fikirler ve yaklaşımlar olabilir. Albümü beğenenler, eğildiğim fikirler dışında daha kapsamlı incelemelerle farklı çıkarımlarda bulunan arkadaşlar da kendi düşüncelerini yorumlar kısmında belirtiyor. Sitenin okuyucu kitlesi de sizin de malumunuz olduğu üzere yalnızca kritiği okuyup geçmiyor, yorumlara da bakıyor. Sonuç olarak kritiğin yeniden yazılması gibi bir olaya gerek yok. Albüm hakkında bütün fikirlerinizi yukarıdaki kritikten bağımsız olarak aşağıya yazabilirsiniz, böylece herkes birçok farklı görüşü okuyarak daha iyi fikir sahibi olabilir.
Yazmadan edemeyeceğim. Albümü dinlemedim, yalnız kritekteki şarkıyı dinledim. Samimi bir insanım, naçizane hissiyatım şarkının SINIRLARI ZORLAR DERECEDE KÖTÜ ve YARRRRRRRRRRAK GİBİ oluşu yönünde ahahah. Böyle sik gibi araya girip söylememe sebep olacak kadar kötü geldi. Bende CoF dinleyicisi değilim. Bir şarkı berbat diye diğerleride illa kötü olacak gibi bişeyin olmadığınıda elbetteki biliyorum ama resmen böyle birşeyi dinleyince albümü dinlemeye götüm yemez benim haha.
Kritiği yazan arkadaş yazdığına pişman olmuştur heralde.Bu kadar olumsuz yorumdan sonra.COF bende çok sevmiyorum ancak bence bu albüm net bir şekilde başarılı bir albüm olmuş.İlla da kötülemek için kıvranmaya gerek yok.
(8.49/10, Toplam oy: 82)
Loading ...
Dani artık scream vokalde sıkıntı yaşıyor kendisi de biliyordur ki albüme de yapabildiğini yansıtmış, kolay değil 20 senedir kaç konser verdiler kim bilir.
Cradle of Filth’in artık hayranlarını etkilememesi, onlardan etkilenmesi eleştiriliyordu son zamanlarda.
Değişikliklere rağmen capcanlı ve güzel diyebileceğim bir albüm. Çok bir beklentisi olmayanları memnun etmişlerdir. Kurtlarını dökmüşler gibi geldi bana :D
Midian’dan beri çıkmış en iyi Cradle Of Filth albümüne samimiyetsiz sıfatını yakıştırıp, dani’nin defalarca röportajlarında ‘black metal ne ya’ demesinden bir haber black metal’e dair birşey yok demek eleştiri namına işin kolayına kaçmak olmuş yalnız.Aşırı kötü olan kritikle ilgili hazırladığım çok fazla laf vardı ama bu seferlik yazarın grubu çok da bilmemesine bağlayarak es geçiyorum.
Bu albümde Paul Allender’ın olmayışı inanılmaz göze batıyor.Tabi pozitif anlamda.Böylesine isabetli bir kararı vasat üzerine vasat albümleri çıkarmadan önce verselerdi biz de son 10 yılı ‘COF yine vasat bir albüm çıkarmış’ diyerek burun kıvırmaz, ‘ehe öhe ergen grubu ya’ diyenlere de fırsat verilmezdi muhtemelen.
Albüm olması gerektiği gibi değil çok daha ötesinde.Uzun zamandır bu kadar melodik ve akılda kalıcı Cradle of Filth düzenlemeleri dinlememiştim.Nerdeyse hepsi birer hit parça.Daha Yours Immortally den kendini belli eden albüm sonuna kadar dinamikliğinden zerre birşey kaybetmeden dinleyiciye muhteşem bir atmosfer içerisine sokuyor.
Açık söylemek gerekirse ben de böyle bir albüm beklemiyordum ve nitekim uzun yıllar sonra şunu bir COF albümü için gururla söyleyebilirim: ‘Yılın en iyi albümlerinden bir tanesi’.
24.09.2015
@Ugur, +1, yazdıklarının hepsine katılıyorum.
24.09.2015
@Ugur, +1
25.09.2015
@Ugur, +1
acımasız bir eleştiri olmuş. benim için başarılı bir albüm. popülerlik tuzağına batmak kötü bir şey değil layığıyla bir iş yapıyorsan ortaya çıkarmışsan insan bunun hakkını vermeli. standart üstü bir cradle of filth albümü.
Son zamanlarda okuduğum en acımasız kritik. Birkaç albümleri dışında Cradle o filth dinleyen biri değilim ama bana bile acımasız geldi. Bir önceki albümden sonra grubun biraz daha aklı başında davrandığını düşünüyorum. Popüler müziğin ne olduğu sabahtan akşama kadar tartışılabilir. Grubun yarattığı saçma imaj müziklerine karşı bir önyargı yaratabilir. Kritiğin yazarı albümü bunu kapı dışında bırakarak albümü dinlemiş bu açıdan oldukça objektif bir kritik olabilirdi. Ama olmamış. Lafın kısası cof uzun zamandır yapabileceğinin en iyisini yapmış. Albümde ilk albümlerin derinliği yok, nefreti ve şiddeti yok ama onca kepazelikten sonra çıkmış bir müzik var. Bu açıdan saygı duyulur, dinlenirlik açısından oldukça başarılı bir albüm. Müzik dinlemek benim için bir iş. Bu albümü dinlerken de boşuna iş yapmadığımı hissettim. 7/10
albümün iyi veya kötü olmasından bağımsız şekilde, pasifagresif’te okuduğum en üstün körü ve başarısız albüm incelemesi olmuş.
Son paragraftaki sert eleştiriler kabul edilebilir mi diye düşünerek tekrar dinledim albümü, fakat maalesef tekrardan eleştirilerin hiçbirine katılmadığımı gördüm. Açıkçası albümün herhangi bir kritiğinde veya yorumunda kimsenin bu albüme tam anlamıyla senfonik black metal albümü dediğini veya iddia ettiğini görmedim. Öyle olsa bile “içinde thrash riff i var, kolay melodiler var” demektense albümü herhangi bir tür içine sokmadan, olduğu gibi eleştirilseydi daha ciddiye alınabilecek bir kritik olurdu. Bazı melodiler vardır afedersiniz yarak gibidir albüm ciddiye bile alınmaz, bazı melodiler vardır albümü alır götürür, grubun son 10 senelik imajını kurtarır.
Ayrıca bir albümü beğenmek o insanı niteliksiz yapmaz, illa icrası zor olan müziği yapan grubu beğenip yere göre koyamamak şart değil. Üstünde uzun uzun düşünülüp çıkarılan icrası basit olan o kadar şahane albümler var ki… Müsaade varsa benim size bir önerim olacak, tekrar avantgard gruplar üzerinde yazıp çizmenizi öneriyorum, ilgilenenine hitap etmeniz daha uygun olur. Herkese iyi bayramlar dilerim.
COF dinleyicisi değilim. Birkaç şarkıları dışında bilmediğim bir grup. Yalnızca kritikteki şarkıyı dinledim ve şunu dedim kendime: Benim bu grubun dinleyicisi olmam imkansız.
Fena bir albüm değil, ama aşırı gürültülü trapmet tonundan ötürü fazla dinlenebilir gelmedi bana. Bu sound’a alışmak çok istiyorum, çünkü bir şarkı -Deflowering- süper, bazı şarkılar hiç fena değil ve çok kötü hiç şarkı da yok albümde. Godspeed’den beri çıkan en derli toplu, karakterli albümleri bana göre. Albüm kapağı, gitarlar, çığlık vokaller artılar; sound (özellikle trampet tonu) da eksi bana göre.
Kritik için pek yorum yapasım gelmedi, ama çok karmaşık bir hınçla yazılmış gibi geldi bana yazı. Cradle da öyle ya da böyle bu tarz olaylarla çok konuşuldu geçmişte de. Yalnız bu tarzda bu kadar klasik ve karanlık hikayeler anlatıyor gibi bir gruba da henüz rastlamadım açıkçası. Başkasına göre öyle gruplar vardır belki, ama Cradle’ın iyi kurgulanmış şarkıları beni her zaman heyecanlandırmıştır.
İtiraf etmek gerekirse kritiği açarken direk puanlamaya baktığımda 5,5 u görüp hiç okuma lüzumu göstermeden nahoş bir ifadeyle saniyesinde kapattım.
Kafamda puanlamayı fazla kusurlu bir şekilde istemsiz eleştirmeye başlayınca da okumak kaçınılmaz oldu ama
bu kritiğin altına albüm eleştirisi yapmak da bana pek doğru gelmedi , fazla kusurlu bulduğum bu kritik olmuş.
Zaten ,yukarıda, kritiği yorumlayan arkadaşlar yeterince haklı ve gerekli eleştirilerde bulunmuşlar.
Bana koyan bir kritik olsa da bu yorumları yeterli buluyorum.
Yazar arkadaşın kendini ve yazdığı kritiği sorgulayacak oluşundan eminim.
Sırf single’lar 6 puan ediyor abi 5,5 biraz acımasız olmamış mı? Eee adamlar güzel albüm yapmış işte, daha da götlerini mi açsınlar anlamadım.
Kritikte ne anlatılmak istenmiş cidden anlamadım.
Yazarı uygun görürse albümü yaklaşık elli kere dinleyip iyiden iyiye hazmettiğim için yettiği kadarıyla kritiği yeniden yazmak istiyorum. Cof fanboyu filan değilim ama gördüğüm kadarıyla sitenin okuyucu kitlesi için daha iyi olacaktır
26.09.2015
@GreatMass, Kim yazar bilmiyorum ama başka birinin yeniden yazması konusuna katılıyorum. Ben ki yeni dönem işlerine ölümüne gıcığım CoF’un, ben bile rahatsız oldum. Bu mantıkla CoF, ne kadar süper müzik yaparsa yapsın iyi bir puan alamaz.
Selam arkadaşlar, olumsuz yorumlar çığ gibi büyüyünce artık bir şeyler yazmanın vakti geldi diye düşündüm. Benimle aynı düşünmemiş olmanız gayet olası bir durum, adı üzerinde bu bir kritik. Farklı fikirler ve yaklaşımlar olabilir. Albümü beğenenler, eğildiğim fikirler dışında daha kapsamlı incelemelerle farklı çıkarımlarda bulunan arkadaşlar da kendi düşüncelerini yorumlar kısmında belirtiyor. Sitenin okuyucu kitlesi de sizin de malumunuz olduğu üzere yalnızca kritiği okuyup geçmiyor, yorumlara da bakıyor. Sonuç olarak kritiğin yeniden yazılması gibi bir olaya gerek yok. Albüm hakkında bütün fikirlerinizi yukarıdaki kritikten bağımsız olarak aşağıya yazabilirsiniz, böylece herkes birçok farklı görüşü okuyarak daha iyi fikir sahibi olabilir.
Dün akşam yazmıştım ama sanırım gitmemiş:
Yazmadan edemeyeceğim. Albümü dinlemedim, yalnız kritekteki şarkıyı dinledim. Samimi bir insanım, naçizane hissiyatım şarkının SINIRLARI ZORLAR DERECEDE KÖTÜ ve YARRRRRRRRRRAK GİBİ oluşu yönünde ahahah. Böyle sik gibi araya girip söylememe sebep olacak kadar kötü geldi. Bende CoF dinleyicisi değilim. Bir şarkı berbat diye diğerleride illa kötü olacak gibi bişeyin olmadığınıda elbetteki biliyorum ama resmen böyle birşeyi dinleyince albümü dinlemeye götüm yemez benim haha.
Kritiği yazan arkadaş yazdığına pişman olmuştur heralde.Bu kadar olumsuz yorumdan sonra.COF bende çok sevmiyorum ancak bence bu albüm net bir şekilde başarılı bir albüm olmuş.İlla da kötülemek için kıvranmaya gerek yok.
Cof i pek tutmamama rağmen son yıllarda çıkardığı black metal hissiyatı en yüksek, en iyi albümü bu.