Son albümü “Iconoclast“ı 2011′de çıkaran progresif metal grubu SYMPHONY X, 24 Temmuz’da piyasa sürülen yeni albümleri “Underworld“ü Spotify üzerinden dinlemeye sundu.
Daha önce de “Without You” isimli şarkının şarkı sözü videosu yayınlanmıştı.
Grup daha önce de “Nevermore” adlı şarkının şarkı sözü videosunu paylaşmıştı.
Albümün kapağını ve şarkı listesi de şöyle.
01. Overture 02. Nevermore 03. Underworld 04. Without You 05. Kiss Of Fire 06. Charon 07. Hell And Back 08. In My Darkest Hour 09. Run With The Devil 10. Swansong 11. Legend
Grup ”Underworld”ün mix ve master işlerini prodüktör Jens Bogren ile birlikte bitirdiğini duyurmuştu. Grubun basçısı Michael LePond, albümü ”Paradise Lost” ve “The Odyssey” albümlerinin bir birleşimi olarak nitelemiş ve en az “Iconoclast” kadar ağır olacağını belirtmiş.
Yorum alanı
“SYMPHONY X yeni albümünü dinlemeye açtı” yazısına 17 yorum var
Biraz itiraf gibi de olacak, ama 15 yıldır hayranı olduğum SX’in yeni albümünün nasıl olacağıyla ilgili hiçbir tahminim yok. İlle bi tahminde bulunsam da sallamış olurum en fazla, tutarsa tutar. Iconoclast’ı, çoğunluğun aksine epey beğenmiştim, hatta tüm şarkılar Iconoclast şarkısı kadar iyi olsa en iyi albümleri bile olabilirdi demiştim. Umarım yeni albümdeki tüm şarkıları o oranda beğenirim.
unutturdular kendilerini, nerdeyse aklımdan çıkmış symphony x diye bi grup olduğu. Baya çok dinliyodum bir aralar. Paradise lost odyssey arası bir şeyler gelecekse gerçekten iyi.
Bide şu progresif metal gruplarındaki klasik “bu seferki albüm sert olacak” açıklamalarını da hiç sevmiyorum. Çok ucuz geliyo, ne biliyim… benzer şeyleri enslaved, opeth’in bile söylediğini hatırlıyorum son albümleri için.
Romeo’nun açıklamasına göre, baştan sona akacak (flow) bi albüm olmasına çalıştıkları anlaşılıyor. Konsept yapıda olmasa da, bir bütünlük oluşturacak herhalde şarkılar. Romeo’nun açıklamalarına genelde katılıyorum, umarım bu albümde de amacında başarılı olur. Albüm kapağı bi yandan karanlık bi hava veriyor, bi yandan da o yerleştirilen semboller klasik MMORPG oyunlarından fırlamış gibi. O oyunlar gibi bağımlılık yapacak bir albüm olursa, hiç şikayet etmem şahsen. Şarkı isimlerinin geneli tam fikir vermiyor. Yani hard & heavy havada az progresif şarkılar da yoğunlukta olabilir, karanlık ve gizemli metal şarkıları da gelebilir. Umarım ikincisi olur.
@Çağrı Tunç, Ayrıca Nevermore adını görünce aklıma grup olan Nevermore ve trajik ayrılığı geldi. O zamanlar grubun dağılmadığına inanmamış, bir arkadaşın attığı linkten PA’ya girip buz gibi gerçeği öğrenmiştim. Evet, 14 yaşımdan beridir buradaymışım onu farkettim. Naaays.
Iconoclast soundu devam ediyor (2). Biraz Paradise Lost’u andıran kısımlar var. Son dönem Dream Theater ve Nevermore’u da andıran kısımlar var, ama vokal melodileri fark yaratıyor o kısımlarda. Gitarlar bana göre son iki albüme göre daha oturaklı, kararlı ve net çalınmış. Vokaller Russell’ın daha temiz söyleyeceğine mi işaret bundan sonra bilemiyorum, albümün tümüne bakmak lazım. Scar Symmetry – Holographic Universe’ü andıran bi hava da var şarkıda. Lyric video ise muhteşem. Albümden umutlandım, ki genelde SX en az sevdiğim şarkılarını önceden paylaşıyor, bu da öyleyse inanılmaz bir albüm gelebilir.
@Ahmet Saraçoğlu, hem gruba hem de türe yabancı birisi olarak beni şaşırtan şey vokal performansının şahane olması. müzikal olarak on üzerinden rahatça sekiz veririm..
1998′de Twilight In Olympos ile tanışmıştım SYX ile… senelerdir en favori gruplarımın zirvesindedirler. Fakat Iconoclast’taki bozulma grubun büyüsünü bende bozmaya başladı. Paradise Lost gibi müthiş spirtüel tınlayan bir albümden sonra (keza ondan öncekiler de öyle tınlar) bu kadar mekanik bir sound, Symphony X’in kendini inkarı demek. Hadi bir albümlük yaptılar, albümün konsepti zaten makineler dünyasıydı ama bu albümde de mekanikleşme devam etmiş. The Divine Wings Of Tradedy havasını bir daha alamayacak olmak diehard bir SYX fanı olarak üzüyor. Umarım albümün diğer kısımlarında eski, uhrevi SYX havası ara ara vardır.
1- Benden iki sene önce tanışmak, sonraki albümlerinin nasıl olacağıyla ilgili bir geleceği görme yetisi kazandırıyor herhalde.
2- Bozulma? Paradise Lost’un müthiş spiritüel tınlaması? Çok uzağız sanırım bazı konularda. Hadi benim fikrim olmasını geçelim, Twilight’ın sound’unun pek iyi olmadığı konusunda neredeyse tüm SX fanları hemfikirdir.
3- Evet V albümü gibi bu albümlerde de dijitalize bir his var, ama insan çaldığı da çok belli. Kişisel olarak “mekanik” kelimesini kullanmazdım. Mekanik kavramını, net şekilde drum machine ve bilumum stüdyo hilesi ile çıkartılmış albümlerde kullanmayı tercih ediyorum. O gitarlar ve davullar net olarak hayvani şekilde ama insan tarafından çalınan bir hava veriyorlar burada.
Grubun kendini inkarı falan derken iyice tuhaflaşıyor iş, hele ki geriye kalan şarkıların paylaşılandan farklı (söylenene göre mekanik olmayan) bir sound’da olacağını ummak ise iyice ilginç. Bırak Symphony X’i, herhangi bir grubun aynı albüm içi şarkılarının sound’larının birbirinden farklı olması çok çok nadir rastlanacak bir doğa olayı olsa gerek.
Bi hatırlatma yapayım, Symphony X, The Odyssey’den beri yardırmasyon olayına yönelmiş bir gruptur, ki mekanikliği bilmem ama yapaylık konusunda o albüm Iconoclast’ı da, bu şarkısının paylaşıldığı Underworld’ü de geçer. Ben sizin gibi ilerde asla “The Divine Wings of Tragedy” sound’una dönmeyecekleri konusunda emin olamasam da, umarım ki o berbat synth tonlarına, ve kusurlu çalınmış davullara, gitarlara geri dönmezler. Bu net bir şekilde geriye, amatörlüğe doğru atılmış olumsuz bir adım olur. Hatırlatırım ki, bu insanlar profesyonel müzisyenler… Bir grup marjinal die-hard fan’ın nostaljik dünyasını tatmin edecekler diye kariyerlerinin kötü etkilenmesini, gerçek bir hayran ve destekçi arzu etmez kanımca. Ben etmiyorum en azından…
@InkognitOwl,
Aslında biraz erken yazmışım yorumu.. Bu tarz ayrıntılı bir irdeleme de beklemiyordum. Yorumlara katılırım. Bir yandan da, parça dinledikçe güzelleşti. Ve derken Without You isimli yeni parça geldi… Albüm güzel gelecek gibi duruyor ki SyX boş iş yapmaz. Divine Wings zamanalarına geri dönmek demek elbetteki prodüksiyonu zayıf albümler demek değil. SyX fazlasıyla uhrevi tınlayan sounda sahip bir gruptur. Iconoclast, The Odyysey’de denenen sert ve konsere yönelik “gaz” parça içeriğinin daha ileri götürülmüş hali. Tabi daha ağır yapılandırılmış Prog gitarlar ile Power Metal’e daha yakın duran The Odyssey’den bir kaç adım önde olsa da The Odysey albümünde Awakenings, Accolade2 ve Odyssey gibi SyX’in ruhani yanı gibi tınlayan öte parçalar da var. Elbetteki ilerleyiş olacak ve gruplar sürekli benzer işler yapmayacak ve yelpaze genişleyecek ama bir Iconoclast’a daha gerek yok bence. Demek istediğim bu…Biraz daha ruhani tavrı olan eski SyX havası albümde dengeli olsa iyi olur. Paradise Lost kıvamı bence gayet uygun. ;-)
@Arda, Valla TDWOT gibi bir kez daha yaratsalar bence çok daha iyi olur ama yenilikte bazen kaçınılmaz oluyor zamane sound’ ına da ayak uydurmak gerek zaten iconoclastten sonra bu abilerin yumuşayacağına ve efsaneleri bir kez daha canlandıracağına ben de inanmıyorum.
Nevermore şarkısını pek beğenmeyenler, buna bayıldı. Ben ise Nevermore şarkısını daha çok beğendim. Gerçi albümde nasıl duracakları önemli. Bu şarkının düzenlemesi çok başarılı bence, ve çorba hissi vermeden birçok elementi müziğe dahil etmişler. En büyük dileğim V albümü gibi tümden beğeneceğim, hiçbir şarkısını atlamayacağım bir albüm gelmesi. Bunda daha şehirli, modern bir hava ve sound olacak ama, o antik mistisizm en azından eski SX gibi yorumlanmayacak, orası belli.
İlk andan beri sevdim albümü tümden, Legend, Kiss of Fire ve Underworld biraz ön planda olan şarkılar olsalar da, albüm akışında hepsi güzel geliyor kulağa bence. Fazla analizini yapasım da gelmiyor, çünkü keyif ve zevk alıyorum dinlerken, bu yeterli şimdilik benim için. Gene de şunu demeden geçemeyeceğim, bu albümün prodüksiyonu bu olmamalıydı. Mesela The Odyssey’e bu prodüksiyon mükemmel otururdu bence, ama bunda özellikle ritim gitarların ve synth’lerin duyuluşunun böyle olmaması gerektiğini düşünüyorum. Neyse, neticede büyük zevkle dinlediğime göre çok da bi problem yok ortada galiba. :)
Bu albüm bir harika olmuş. Favori şarkılarım Underworld, Charon, Nevermore ve Legend. Aslında hepsini de yazabilirdim içinde bir tane boş şarkı bulamadım sadece daha az sevdiklerim var. Riff” ler gerçekten hoş ayrıca Russell’ in vocalliğine doyum olmuyor. Bence bu albüm yeni bir SyX klasiği olabilir diye düşünüyorum ancak hala o eski havasını yakalamış değil sadece birkaç maziye götürüş var onun dışında pek yeni bir albüm fakat bu yenilik bu kez çok hoş olmuş puanım 8.
Biraz itiraf gibi de olacak, ama 15 yıldır hayranı olduğum SX’in yeni albümünün nasıl olacağıyla ilgili hiçbir tahminim yok. İlle bi tahminde bulunsam da sallamış olurum en fazla, tutarsa tutar. Iconoclast’ı, çoğunluğun aksine epey beğenmiştim, hatta tüm şarkılar Iconoclast şarkısı kadar iyi olsa en iyi albümleri bile olabilirdi demiştim. Umarım yeni albümdeki tüm şarkıları o oranda beğenirim.
unutturdular kendilerini, nerdeyse aklımdan çıkmış symphony x diye bi grup olduğu. Baya çok dinliyodum bir aralar. Paradise lost odyssey arası bir şeyler gelecekse gerçekten iyi.
Bide şu progresif metal gruplarındaki klasik “bu seferki albüm sert olacak” açıklamalarını da hiç sevmiyorum. Çok ucuz geliyo, ne biliyim… benzer şeyleri enslaved, opeth’in bile söylediğini hatırlıyorum son albümleri için.
Romeo’nun açıklamasına göre, baştan sona akacak (flow) bi albüm olmasına çalıştıkları anlaşılıyor. Konsept yapıda olmasa da, bir bütünlük oluşturacak herhalde şarkılar. Romeo’nun açıklamalarına genelde katılıyorum, umarım bu albümde de amacında başarılı olur. Albüm kapağı bi yandan karanlık bi hava veriyor, bi yandan da o yerleştirilen semboller klasik MMORPG oyunlarından fırlamış gibi. O oyunlar gibi bağımlılık yapacak bir albüm olursa, hiç şikayet etmem şahsen. Şarkı isimlerinin geneli tam fikir vermiyor. Yani hard & heavy havada az progresif şarkılar da yoğunlukta olabilir, karanlık ve gizemli metal şarkıları da gelebilir. Umarım ikincisi olur.
Bayılıyorum şu adamlara. Bas çaldığım için Michael’a ayrı bayılıyorum tabi.
Ve konu Symphony X olunca şöyle bir tutuculuğum var;
“Paradise Lost en iyi albümleridir. Geçebileceklerini de düşünmüyorum.”
Oha Russell’a nolmuş ya, bayağı değişik. Şarkı güzel, Iconoclast sound’u devam ediyor. Negzl.
22.05.2015
@Çağrı Tunç, Ayrıca Nevermore adını görünce aklıma grup olan Nevermore ve trajik ayrılığı geldi. O zamanlar grubun dağılmadığına inanmamış, bir arkadaşın attığı linkten PA’ya girip buz gibi gerçeği öğrenmiştim. Evet, 14 yaşımdan beridir buradaymışım onu farkettim. Naaays.
Iconoclast soundu devam ediyor (2). Biraz Paradise Lost’u andıran kısımlar var. Son dönem Dream Theater ve Nevermore’u da andıran kısımlar var, ama vokal melodileri fark yaratıyor o kısımlarda. Gitarlar bana göre son iki albüme göre daha oturaklı, kararlı ve net çalınmış. Vokaller Russell’ın daha temiz söyleyeceğine mi işaret bundan sonra bilemiyorum, albümün tümüne bakmak lazım. Scar Symmetry – Holographic Universe’ü andıran bi hava da var şarkıda. Lyric video ise muhteşem. Albümden umutlandım, ki genelde SX en az sevdiğim şarkılarını önceden paylaşıyor, bu da öyleyse inanılmaz bir albüm gelebilir.
23.05.2015
@InkognitOwl, dediğin her şeye kelimesi kelimesine katılıyorum.
23.05.2015
@Ahmet Saraçoğlu, hem gruba hem de türe yabancı birisi olarak beni şaşırtan şey vokal performansının şahane olması. müzikal olarak on üzerinden rahatça sekiz veririm..
1998′de Twilight In Olympos ile tanışmıştım SYX ile… senelerdir en favori gruplarımın zirvesindedirler. Fakat Iconoclast’taki bozulma grubun büyüsünü bende bozmaya başladı. Paradise Lost gibi müthiş spirtüel tınlayan bir albümden sonra (keza ondan öncekiler de öyle tınlar) bu kadar mekanik bir sound, Symphony X’in kendini inkarı demek. Hadi bir albümlük yaptılar, albümün konsepti zaten makineler dünyasıydı ama bu albümde de mekanikleşme devam etmiş. The Divine Wings Of Tradedy havasını bir daha alamayacak olmak diehard bir SYX fanı olarak üzüyor. Umarım albümün diğer kısımlarında eski, uhrevi SYX havası ara ara vardır.
23.05.2015
@Arda,
1- Benden iki sene önce tanışmak, sonraki albümlerinin nasıl olacağıyla ilgili bir geleceği görme yetisi kazandırıyor herhalde.
2- Bozulma? Paradise Lost’un müthiş spiritüel tınlaması? Çok uzağız sanırım bazı konularda. Hadi benim fikrim olmasını geçelim, Twilight’ın sound’unun pek iyi olmadığı konusunda neredeyse tüm SX fanları hemfikirdir.
3- Evet V albümü gibi bu albümlerde de dijitalize bir his var, ama insan çaldığı da çok belli. Kişisel olarak “mekanik” kelimesini kullanmazdım. Mekanik kavramını, net şekilde drum machine ve bilumum stüdyo hilesi ile çıkartılmış albümlerde kullanmayı tercih ediyorum. O gitarlar ve davullar net olarak hayvani şekilde ama insan tarafından çalınan bir hava veriyorlar burada.
Grubun kendini inkarı falan derken iyice tuhaflaşıyor iş, hele ki geriye kalan şarkıların paylaşılandan farklı (söylenene göre mekanik olmayan) bir sound’da olacağını ummak ise iyice ilginç. Bırak Symphony X’i, herhangi bir grubun aynı albüm içi şarkılarının sound’larının birbirinden farklı olması çok çok nadir rastlanacak bir doğa olayı olsa gerek.
Bi hatırlatma yapayım, Symphony X, The Odyssey’den beri yardırmasyon olayına yönelmiş bir gruptur, ki mekanikliği bilmem ama yapaylık konusunda o albüm Iconoclast’ı da, bu şarkısının paylaşıldığı Underworld’ü de geçer. Ben sizin gibi ilerde asla “The Divine Wings of Tragedy” sound’una dönmeyecekleri konusunda emin olamasam da, umarım ki o berbat synth tonlarına, ve kusurlu çalınmış davullara, gitarlara geri dönmezler. Bu net bir şekilde geriye, amatörlüğe doğru atılmış olumsuz bir adım olur. Hatırlatırım ki, bu insanlar profesyonel müzisyenler… Bir grup marjinal die-hard fan’ın nostaljik dünyasını tatmin edecekler diye kariyerlerinin kötü etkilenmesini, gerçek bir hayran ve destekçi arzu etmez kanımca. Ben etmiyorum en azından…
22.06.2015
@InkognitOwl,
Aslında biraz erken yazmışım yorumu.. Bu tarz ayrıntılı bir irdeleme de beklemiyordum. Yorumlara katılırım. Bir yandan da, parça dinledikçe güzelleşti. Ve derken Without You isimli yeni parça geldi… Albüm güzel gelecek gibi duruyor ki SyX boş iş yapmaz. Divine Wings zamanalarına geri dönmek demek elbetteki prodüksiyonu zayıf albümler demek değil. SyX fazlasıyla uhrevi tınlayan sounda sahip bir gruptur. Iconoclast, The Odyysey’de denenen sert ve konsere yönelik “gaz” parça içeriğinin daha ileri götürülmüş hali. Tabi daha ağır yapılandırılmış Prog gitarlar ile Power Metal’e daha yakın duran The Odyssey’den bir kaç adım önde olsa da The Odysey albümünde Awakenings, Accolade2 ve Odyssey gibi SyX’in ruhani yanı gibi tınlayan öte parçalar da var. Elbetteki ilerleyiş olacak ve gruplar sürekli benzer işler yapmayacak ve yelpaze genişleyecek ama bir Iconoclast’a daha gerek yok bence. Demek istediğim bu…Biraz daha ruhani tavrı olan eski SyX havası albümde dengeli olsa iyi olur. Paradise Lost kıvamı bence gayet uygun. ;-)
30.06.2015
@Arda, Valla TDWOT gibi bir kez daha yaratsalar bence çok daha iyi olur ama yenilikte bazen kaçınılmaz oluyor zamane sound’ ına da ayak uydurmak gerek zaten iconoclastten sonra bu abilerin yumuşayacağına ve efsaneleri bir kez daha canlandıracağına ben de inanmıyorum.
Nevermore şarkısını pek beğenmeyenler, buna bayıldı. Ben ise Nevermore şarkısını daha çok beğendim. Gerçi albümde nasıl duracakları önemli. Bu şarkının düzenlemesi çok başarılı bence, ve çorba hissi vermeden birçok elementi müziğe dahil etmişler. En büyük dileğim V albümü gibi tümden beğeneceğim, hiçbir şarkısını atlamayacağım bir albüm gelmesi. Bunda daha şehirli, modern bir hava ve sound olacak ama, o antik mistisizm en azından eski SX gibi yorumlanmayacak, orası belli.
Muazzam album olmus. Simdilik favorim Charon, ama degisebilir de.
Russell Allen <3
İlk andan beri sevdim albümü tümden, Legend, Kiss of Fire ve Underworld biraz ön planda olan şarkılar olsalar da, albüm akışında hepsi güzel geliyor kulağa bence. Fazla analizini yapasım da gelmiyor, çünkü keyif ve zevk alıyorum dinlerken, bu yeterli şimdilik benim için. Gene de şunu demeden geçemeyeceğim, bu albümün prodüksiyonu bu olmamalıydı. Mesela The Odyssey’e bu prodüksiyon mükemmel otururdu bence, ama bunda özellikle ritim gitarların ve synth’lerin duyuluşunun böyle olmaması gerektiğini düşünüyorum. Neyse, neticede büyük zevkle dinlediğime göre çok da bi problem yok ortada galiba. :)
Bu albüm bir harika olmuş. Favori şarkılarım Underworld, Charon, Nevermore ve Legend. Aslında hepsini de yazabilirdim içinde bir tane boş şarkı bulamadım sadece daha az sevdiklerim var. Riff” ler gerçekten hoş ayrıca Russell’ in vocalliğine doyum olmuyor. Bence bu albüm yeni bir SyX klasiği olabilir diye düşünüyorum ancak hala o eski havasını yakalamış değil sadece birkaç maziye götürüş var onun dışında pek yeni bir albüm fakat bu yenilik bu kez çok hoş olmuş puanım 8.