Sempatik, yetenkli ve üretken insan Ola Englund‘un grubu FEARED’ın yeni albümü “Synder” ile karşınızdayız bugün. Biz de albümdeki müzik gibi gaz, lafı dolandırmadan başlayalım.

2010, 2011 ve 2012′de albümler çıkaran FEARED, 2013′te daha da coşup 2 albüm çıkarmış, 2014′te ise THE HAUNTED’ın geri dönüşü sebebiyle bir şey yayınlamamıştı.

Takvimler 2015 Mayıs’ını gösterdiğinde, grup (Ola ve burnu) 6. albümüyle karşımızda.

FEARED thrash metal, death metal ve groove metal kırması bir müzik yapıyor. İçinde PANTERA da var, AT THE GATES de. Yer yer melodik olup İsveç köklerini hatırlatıyorlar, zaman zamansa Ola’nın Dimebag ilhamları su yüzüne çıkıyor. “Synder”, grubun önceki groove tabanlı işlerine oranla biraz daha karanlık bir albüm.

Davullarda ailemizin davulcusu Kevin Talley standart üstü bir iş yapıyor. Son yıllarda ekmeğinin peşinde çok fazla albümde çalan Talley, DYING FETUS günleriyle alakası olmayan, albümün gerektirdiği düzeyde bir performans sergilemiş. Vokaller çoğu yerde Randy Blythe ve onun daha böğürtülü hali şeklinde ilerliyorlar, ancak daha brutal olaylara girdikleri, hatta clean bölümlere aktıkları anlar da yok değil.

Albümün yıldızı, elbette ki bulduğu sayısız rifle FEARED’ın 5 senede 6 albüm çıkarmasını sağlayan Ola. Açıkçası rif kalitesinin çok iyi olduğunu düşünmüyorum; fazlasıyla düz, tahmin edilir, alışıldık pek çok rif, bölüm, hatta genel anlamda şarkı var “Synder”da. Ancak Ola’nın ilham havuzu geniş olduğundan, sürekli aynı havaları estirmiyor. Aralara black metal gibi tınlayan soğukluklar, yahut daha ağır ve epik bölümler de sokmayı bilmiş ve albümün düzlüğü bu şekilde biraz törpülenmiş.

Şarkı isimlerine ve yine albüme, hatta FEARED’ın geneline dair kimi detaylara bakınca, ekipman, sosyal medya, vb konularda baya vizyon sahibi olan Ola’nın, konu kendi müziği olduğunda tam anlamıyla bir metalci olduğunu görüyoruz. Belli ki metali çok fazla seviyor ve pek bir deneme falan kasmadan, veriyor thrash’i, veriyor death’i.

Prodüksiyon tabii ki Ola elinden çıkma ve beklendiği üzere cillop gibi. Şahsen bu tarz yırtıcı albümlerde biraz daha kırçıllı, biraz daha hırpani bir sound arıyorum. Mesela HATESPHERE’in cayır cayırlığını, FEARED’ın sterilliğine tercih ederim. Ancak bu kişisel bir tercih tabii.

Aynı şekilde, yaratıcılık namına, benzer tarz müzik yapan grupları düşündüğümde, örneğin bir CARNAL FORGE’u FEARED’a çok kereler tercih ederim. Böylesi standart çerçevede devam eden bir müziğin yaklaşık 50 dakikalık bir albümde vücut bulması da bence biraz yorucu, bir yerden sonra da sıkıcı olabiliyor. Tarz dolayısıyla biraz daha kompakt olmanın kimseye zararı olmaz diye düşünüyorum. Ama nihayetinde FEARED yaptığı şeyi iyi yapıyor. Gayet etli, vurdulu kırdılı bir albüm var ortada. Yazı fazlasıyla eleştirel gelmiş olabilir, bunun nedeni de “Synder”in çok yönlü olmak gibi bir kaygısının olmaması ve aynı sularda yardırması.

Sonuç itibariyle “Synder” ortalamanın üstü bir albüm. En az 10 kez dinledim ve ilerleyen zamanlarda, yıllarda açıp da şöyle bir dinleyeyim diyeceğim bir çalışma olmadığı ortada. Genel itibarıyla Ola’nın bulduğu güzel rifler olarak da özetlenebilecek ve thrash/death metal kırmasının her türlüsünü kabul edecek dinleyiciler tarafından beğenilebilecek bir albüm.