“İnsanlar, en nazlı ölçütlere göre sınıflandırılabilir: mizaçlarına göre; eğilimleri, düşleri ya da salgı bezlerine göre… Kravat değiştirir gibi fikir değiştirilir; zira her fikir, her ölçüt, dışarıdan, zamanın biçimlenişinden ve tesadüflerden gelir. Fakat kendimizden gelen, kendimiz olan bir şey vardır; görünmez, ama içsel olarak teyit edilebilir bir gerçek; her an kavranabilen ve hiçbir zaman kabullenmeye cesaret edilemeyen ve ancak tüketilmeden önce gündeme gelen uygunsuz ve ezelî bir mevcudiyet; Ölümdür bu, hakikî ölçüt odur…” – E. M. Cioran, Çürümenin Kitabı
Black metalin diğer metal türlerine nazaran daha fazla rağbet görmesi ya da dinleyicilerinin diğer türlerin dinleyicilerine göre daha fazla bu türü sahiplenmesinin temel etkenlerinden birinin, hislere daha çok hitap etmesiyle alakalı olduğunu düşünüyorum. Son on yılda türlerin, orijinal olma kaygısıyla iyice birbirine entegre olmasını ve deneysellikle farklı atmosferler yaratma içgüdüsünü bunun dışında tuttuğumuzda, salt black metal müziği daha dinamik, kuvvetli ve sarsıcı bir atmosfere sahip. Bu durum da elbette dinleyici için müziğe daha geniş manzaralar dâhil etmek, daha fazla duyguya karşılık bulmak demek oluyor. Böylece kulaklarını black metal elementleriyle dolduran kitle, kendini aldığı yüksek dereceli hazzı daim kılma çabası içinde buluyor. Elbette her müzik türünde olduğu gibi black metal de kimine göre yersiz bir değişimle, kimine göre ise gelişimle farklı tatlar barındırdıkça, daim kılmaya çalıştığı hazza nail olabilmek için dinleyici, eski tatlara ulaşma arayışına düşüyor. İşte TEITANBLOOD tam bu konuda devreye giriyor.
2003’de İspanya’nın başkentinde bir araya gelen üç isimsiz kahramanın şeytanı ve ölümü sonsuza kadar yüceltmek istemesi üzerine temelleri atıldı TEITANBLOOD’ın. 15 dakikalık demo albümleri hemen ilgi topladı, şarkı sözlerindeki keskinlik, müziklerindeki tavizsizlik baş koydukları yolda atacakları kirli adımların habercisi niteliğindeydi. Birer yıl arayla, grubun beyni olan NSK’nın yan grubu olan PROCLAMATION ve alman grup NECROS CHRISTOS’la split albümler çıkardı ve 2009’da ilk uzunçaları olan “Seven Chalices” albümünü ortamlara saldı. Albüm tamamen İbrahimî dinlere saldırmak için hazırlanmıştı. İki EP ile geçen beş seneden sonra 2014 martında “Death” albümü yayınlandı.
Kanımca prodüksiyon tamamen albümdeki vokalleri vurgulamaya çalışmış, davullar ikinci planda, en pasif olan enstrüman da gitarlar, bu durum genel gidişatın biraz dışında olsa da, amaca uygunluk bakımından tam isabet olmuş. Şarkıların hiçbirinde dikkat çekecek bir riff, bir davul atağı yok. Boğazı paramparça eden yüksek distorsiyonlu vokaller albümün temel figürü niteliğinde. Gitarlar yalnızca şeytani vokallerin dinleyiciye verdiği rahatsız talimatlar ve yergilerin altında cehennem çalgısı konumunda yer alıyor.
Albümü açmadan önce mutlaka müzik çalarınızın veya bilgisayarınızın sesini kısın, “Anteinfierno”nun ilk saniyelerinde yaşayacağınız şok yüzünden albümün geri kalanına soğumanızı istemem. Samimi olmak gerekirse “6 yaşından beri metal dinliyorum ulan!1” diyenlerin bile pek katlanabileceği bir albüm değil, yüksek oranda kirlilik ve pervasızlık içeriyor. Neticede “Death” hedefine ulaşıyor ve dinleyiciye yaşam içinde ölümü an be an yaşatıyor. Issız sokaklarda dinlenildiğinde en kötü cinayet senaryolarını akla getirebilirken, karanlık bir ortamda ise aslında hiç inanılmasa da fizikötesi varlıkların katliamına malzeme olabilme korkusunu ruha işleyebiliyor. Bu sebepten ötürü, albümü dinleyeceğiniz ortamı seçerken biraz daha dikkatli olmanızda fayda var. Tabii oldukça karakteristik bir müzik olduğu için pek çok kimsenin albüme hiç şans vermeyeceğini de biliyorum. Bence çok şey kaçırıyorsunuz orası ayrı.
Özetle, “Death” cehennemi tecrübe etmek isteyenler için mükemmel bir seçim.
(8.31/10, Toplam oy: 35)
Loading ...
Abi bunları nereden buluyorsunuz, kafanız nasıl götürüyor cidden aklım almıyor.
07.01.2015
@Cattle Bilmemne, teitanblood baya meşhurdur aslında. bir çok metal duayeninin üstünde tşörtünü görebilirsin.
O kadar guzel bi yazi olmus ki bende bu albumu bugun dinlemezsem top olayim aq.
Verilen linklerdeki parcalari dondurdum ve hakikaten agir klas. Beynine saglik yazarin. Dinlediktenten sonra (tabi ki en az 3-4 kere) tekrar yorum yazicam. Coming soon:)
07.01.2015
@B U R Z U M, 3 defa dödürebildim henüz ve kulaklarım bayram etti diyebilirim. bu tarz leşlikleri çok fazla seviyorum. gerçekten inanılmaz. eğer daha önce duymuş olsaydım kesinlikle 2014 listeme eklerdim bu albümü.
şimdilik favorim ‘Cadaver Synod’. daha sonra değişebilir elbette ama şimdilik albümün zirvesi benim için budur.
yazara tanıtımı için teşekkür ederim.
Norma Evangelium Diaboli bünyesindeki tüm albümleri oturup tek tek dinleyesim var
cehennem çalgıcıları beherit için ortaya çıkardığım bir kavramdı ama adamlar içinde gitmiş,ilk albümlerinde böyle aşırı bir mayhem benzerliği vardı,yani sadece mayhemin çıkardığı o ense donduran mayhem cızırtısını bu grup nasıl yaptıysa çıkarmıştı ilk albümde,bu albümde şüphesiz güzeldir,çünkü grup gerçekten sakat,iki şarkı dinledim bu yekinsiz mayhem cızırtısına bir de kaos ve ambiyans eklemiş adamlar,bunu sevene şiddetle birinci albümlerini de öneririm
14.01.2015
@TAAKE, bi kaç gündür ilk albümleri ‘seven chalices’ i döndürüyorum ve dediğin gibi mayhem etkisi çok fazla var. hatta örnek vermem gerekirse direk mayhem in ‘deathcrush’ demosuna çok çok benziyor. fazla etkilendikleri belli. açıkcası bu yüzden ‘seven chalices’ çok orijinal bi albüm değil. yalnız bu albümün yine de çok iyi olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
”Samimi olmak gerekirse “6 yaşından beri metal dinliyorum ulan!1” diyenlerin bile pek katlanabileceği bir albüm değil, yüksek oranda kirlilik ve pervasızlık içeriyor.”
Dinlemek farz oldu. Kritik harika.
baya sağlam bir albüm, güzel kritik
bu albümü sevenlere ben de şunu tavsiye ederim
http://www.youtube.com/watch?v=N1ENxToLsc4
14.01.2015
@crowkiller, daha önce bi kaç kere bu albümün kapanış parçasını paylaşmıştım sitede. dinlediğim en iyi albüm kapanışlarından biridir. çok çok severim katharsis i.
black metal kandır candır ama benim içinde fazla leş bi albüm
“black metalin diğer metal türlerine göre daha fazla rağbet görmesi” bilgisinin kaynağını merak ettim doğrusu :)
09.01.2015
@hihat, Kaynak gerektirecek bir şey değil bu, benim bir gözlemim sadece. Bu çıkarıma nasıl ulaştığımı da yazayım hatta, öncelikle sürekli yeni çıkan albümleri takip ediyorum. Son bir ayda örneğin 10 tane metal etiketi altında albüm çıkmışsa bunların temiz 6-7 tanesi black metal veya alt kollarından çıkıyor. Bu bayağı başlı başına rağbettir. He neden fazla black metal albümü çıkıyor diye soruyorsan da, kritikte de dediğim gibi dinleyicilerin daha fazla sahiplendiği bir tür olmasından kaynaklanıyor. Buna da eğer bir kanıt istersen, Last.fm’de Black metal türü altında olmayan underground metal albümlerinin genel dinleyici sayısı bazen bini zor bulurken, yalnızca demosu olan black metal gruplarının dinleyici sayısı 40,000-50,000′i bulabiliyor. Neticede black metal, metal türlerinin arasında dinleyicinin en çok sahiplendiği türdür diyebiliyorum ben de. :)
13.01.2015
@Ozan H. E. Turakine, ne kadar doğru bir düşüncedir bilmiyorum ama black metalde üretim aşaması zayıf binlerce grup var ve insanlar bu tekdüzeliği seviyor. yılda 3-4 albüm çıkaran, müziğinde pek bir atraksiyon bulunmayan, artık sıradanlaşmış materyaller veren grupları çılgınca dinliyorlar koyu black metal dinleyicisi kılıfına girerek. bir farklılık aramıyorlar. (çok genel konuşmuyorum, gördüğüm kadarıyla.) ama diğer türlerde bu pek geçerli değil. alışkın olduğun soundları duymak istemiyorsun mesela. özgünlük arıyorsun. ya da ne bileyim içine daha çok işlesin istiyorsun, bilmem anlatabildim mi fikrimi. kritik yazın için ayrıca teşekkürler bu arada, eline sağlık.
Aslında black metalle pek aram yok ama bazen böyle leş, diş sıktıran, göt baş dağıttıran şeyler aradığım oluyor açıkçası. Sanırım dinleyeceğim ben bunu. Yazı on numara bu arada, eyv.
Kritik mi daha enfes albüm mü bilemedim ama TEITANBLOOD’a elinize sağlık yazamayacağım için sana yazıyorum Ozan, eline sağlık. Kaosu yansıtma ustası olduğu aşikar olan bu adamlar, albümde o kadar bariz bir rahatsızlık verme isteğindeler ki resmen karşı koyamıyorum. Black metalin tavizsiz olma kaygısından ortaya çıkan atmosferi bazen çok seviyor, bazense hiç sevemiyorum. Bu sefer baya sevdim.
Haberlerde gorunce bir bakayim su gruba dedim. Album o kadar pislik bir is olmuski anaal natrakh yaninda cok sirin kaldi. Kulaklari tecavuze ugramak isteyen muhakkak dinlesin. Uzun suredir boyle sadistik bir sey dinlememistim.
Çoraplarını çıkartmadan sikişen herkes cehenneme gitsin.
Yaşam koçu, diyetisyen, yoga instructor, influcer ve personal trainer olarak daha pozitif bir yaşam için; bolca alkol tüketimi ve korunmasız seksin yanı sıra, bu albümü de şiddetle tavsiye ediyorum.
Selam arkadaşlar. Kıllı yarrak, beyaz akıntılı amcık ve az pişmiş ketçaplı ucuz tavuk döner sizlerle olsun. Yorum onayının daha hızlı olduğu günlerde görüşmek üzere.
👻