MEGADETH’le harikalar yarattıktan sonra hepimizin bildiği gibi Japonya’ya taşınan ve burada kendine yeni bir dünya kuran Marty Friedman, 2014 yılına farklı bir kimlikle girmek istemiş ve yaklaşık 1 sene önce, metal tandanslı bu albümü yapmıştı.

Metal dünyası tarafından çok da büyük coşkuyla karşılanmayan işlere ağırlık veren Marty’nin, büyük ihtimalle menajeri tarafından verilen stratejik bir kararla metale dönmüş olması gayet olası. Albümün geneline bakınca, şu sırada metal dünyasında popüler olan pek çok unsurun yerli yerinde olduğunu görüyoruz. Bunların başında albümde yer alan konuklar geliyor. CHILDREN OF BODOM’dan Alexi Laiho ve REVOCATION’dan David Davidson, hem metal dinleyicilerinin ilgisini çekebilecek, hem de sırf metal dünyasından birileri olsun diye seçilmediklerini belli edecek meziyetlere sahip isimler. Bu iki ismin konuk olarak yer aldıkları şarkıların bestelerini de büyük ölçüde üstlendiklerini, bu iki grubu şöyle biraz bilen herkes anlayabilir. Davidson’ın vokallendirdiği Sociopaths’ın büyük kısmı REVOCATION rifleriyle doluyken, Laiho’nun sololarını etrafa saçtığı Lycanthrope ise daha girişinden CHILDREN OF BODOM’un rif tarzını yansıtan bir yapıt.

Bu iki isim dışında, albümde djent etkili SKYHARBOUR insanı Keshav Dhar da yerini alıyor. Friedman’ın da yakın zamanda SKYHARBOUR’a konuk olduğu düşünüldüğünde, bu bir iade-i ziyaret olarak görülebilir. Dhar’ın konuk olduğu Steroidhead de albümdeki djent etkili şarkı olara göze çarpıyor. Yine metal dünyasının parlayan ve özellikle konuk olduğu isimler düşünüldüğünde baya bir revaçta olan ismi, SHINING saksafoncusu Jorgen Munkeby de Meat Hook adlı şarkıda albümün en deli performanslarından birini sunuyor.

Böyle bakınca, Friedman’ın menajerlerinin, metal ortamlarında şu sırada revaçta olan ve ekmek yenebilecek unsurları, kişileri belirleyip bunlardan faydalanmayı amaçlamış oldukları düşünülebilir. Böyle olsun ya da olmasın, sonuçta ortada başarılı kolaborasyonlar var. Akustik ikili RODRIGO Y GABRIELA ve Kanadalı hard rock’çı Danko Jones da albüme imzalarını koyan diğer isimler. Son olarak bahsedilecek konuk ise, Friedman dendi mi ilk akla gelen isimlerden olan efsaneler efsanesi Jason Becker. Horrors adlı şarkıda, Jason’ın klasikleşmiş notalarını duymak ve CACOPHONY sonrasında bu ikilinin ortak bir şeyler yapmış olmasına tanık olmak çok güzel bir şey. Şarkının akustik kısımları, daha önce ülkemizde konser de vermişliği olan Ewan Dobson tarafından çalınmış. Bu şarkı da Jason’ın şu andaki talihsiz hali düşünüldüğünde daha bir anlam kazanan ve bence albümdeki en yoğun anları barındıran şarkı olarak dikkat çekiyor. Tam olarak adını yansıtan bir eser.

Bu albümü kritikleyip böyle şarkı şarkı incelememek biraz garip olurdu, zira albümün olayı büyük ölçüde bu konuklar üzerinden şekilleniyor. Friedman’ın soloları, düzenlemeleri, alışık olduğumuz gibi hem gayet ilgi çekici, hem de gitaristin ne kadar varyasyonlu olduğunu görmemiz açısından numunelik yapıtlar. Friedman, İstanbul’da gerçekleştirdiği klinikte de yeterince belli ettiği üzere yeniliğe, öğrenmeye aç bir insan ve yılların efsane gitaristi olması onu genç isimlerle ortak çalışmalar yapmaktan, birlikte çalıştığı isimlerden etkilenmelerini sergilemekten alıkoymuyor.

Yerici bir bakış açısıyla bakıldığında “Inferno” biraz dağınık bir iş olarak algılanabilir. Albümün ortak bir sound’u olmadığı, her çiçekten bal almaya çalıştığı gibi şeyler düşünülebilir, ki bu yanlış da olmaz. Ancak nihayetinde ortada ne yaptığını bilen, usta isimlerce yaratılmış ve bir şekilde albüm formuna sokulmuş bir ürün var ve her unsuruna bayılmasanız bile içinde hoşunuza gidecek bir şeyleri mutlaka bulacağınızı düşünüyorum. Bunun sebebi de Marty’nin ortaya bir shred solo albümü koymamış olması. “Inferno” hayatında hiç gitar çalmamış insanlarca da, rock müzik severlerce de, kısacası iyi şarkılar dinlemek isteyenlerce benimsenebilecek bir albüm. Gitar sihirbazlığı ve şarkı yapıları iyi dengelenmiş, mastürbasyon yapmak için solo içermeyen, manyak bir gitar işçiliği barındırmasına rağmen bunu “bakın da dibiniz düşsün” diye sunmayan, ne yaptığını bilen bir albüm.