Hepimiz için sıkıcılıktan uzak olmasını umduğum bir haftadan sevgiler. Bu hafta metal dünyasında müzisyenliklerinden ziyade sarsıcı açıklamaları, olaylı hareketleri ve tartışmalı fikirleriyle adından söz ettiren kişilerden bahsediyoruz.
Karakterlerinin aynası olan üsluplarıyla dikkat çeken bu kişiler, motivasyonlarının ilgi çekmek olup olmaması fark etmeksizin kitlelerce çoğunlukla çok da kucaklayıcı şekilde karşılanmıyorlar. Sürekli kendisinden ya da başkalarının kusurlarından, yoğurt yiyişinden bahseden bu kişilerin beyanlarının sebebi ve gerçek anlamı sizce ne olabilir?
Kişilerin muhtelif olumsuz davranışları onların geçmiş ve gelecekte ortaya koyacakları eserlere, metal tarihindeki yerlerine ilişkin bakışınızı etkiliyor mu? Bir müzisyenin ya da grubun açıklamalarına ilişkin bir haber okuduğunuzda bunu nasıl anlamlandırıyorsunuz? Müzisyenler açıklama yapması gereken kişiler midir? Açıklama yaptıkları hususlarda yetkinlikleri ne şekilde belirlenip değerlendirilmelidir?
Bu haftanın konusuna ve önümüzdeki haftalarda köşemizde yer alacak başka bir konuya dair fikir ve ilham vermiş olmasından ötürü sitemizin katılımcılarından Mert Gürel’e teşekkür ediyoruz. Berrak zihinlere sahip olduğunuz hoş bir hafta diliyorum.
Aklıma ilk Dave Mustaine, Mikael Akerfeldt ikilisi geldi. Dave zaten ayrı bi olay ama Mikael de yaşlandıkça iyice zıvanadan çıktı.
17.09.2014
@Rashid, kesinlikle
17.09.2014
@rbarac, niye canım mikaelin ne zararını gördünüz? adam en son “extrem metal siki tuttu” tarzı bişey demişti sanırım. heritage döneminde de “bu en iyi albümümüz valla anlamam” diye geziyodu o kadar. mustaine le bir tutmayınız canım mikaelimizi :’(
17.09.2014
@EMRE, kesinlikle bir tutmuyorum ama Mikael da olur olmadık her şey hakkında konuşuyor. Ancak grubunun önüne tabikide geçmiyor benim için.
Mustaine. Net. Bir insan kendini bu kadar küçük düşüremez.
Axl Rose. 90′lardan beri aynı. Bir süre sonra arsızlığa vurdu zaten işi. Hem playback yaptığın anlaşılsın millet yarısında konseri terk etsin(avustralya) hem de pişmiş kelle gibi sağa sola sataşmaya çemkirmeye devam et. Çok uzaktaki bi ülkenin siyasi liderini ve aynı ülke başkentinin belediye reisini hatırlatır hep bana.
16.10.2014
@onurtoptas, aynen ya, son cümle tamamdır :D
Konu başlığını okuyunca direkt akla gelen birileri var tabii, ancak bu kişilerin karakterleri müziklerinin önüne geçmiyor bence. Mustaine ne kadar zırvalasa da, ortada kapı gibi MEGADETH diye bir şey var mesela. Akerfeldt de keza, Opeth gibi bir şey yaratıyorsa, istediğini söylesin, her türlü hakkıdır.
Karakterinin, demeçlerinin, tavırlarının müziğinin önüne geçmesi konusunda misal Ted Nugent gibi cidden berbat adamlar var. Adam 56 yıldır müzik piyasasında ama öyle iğrenç fikirleri var ki (eşcinseller, azınlıklar, savaş, bireysel silahlanma vs), insan istese de müziğini sevemez. Üstte adı geçen örnekler veya Varg Vikernes gibi adamlar da sivri dilli/lavuk vs olabilirler, ama bu halleri yarattıkları müziğin yok sayılmasına ya da değerinin düşmesine sebep olmuyor.
Aynı şekilde yakın zamandan Blake Judd var, Nachtmystium denince artık akla grubun müziğinden çok Blake’in dolandırıcılık olayları, hayranların paralarını gasp etmesi vs geliyor.
Kendi adıma, demeçleri, tavırları bana uymayan müzisyenleri, grupları dinleme konusunda sıkıntı yaşıyorum. Misal yıllar önce Avenged Sevenfold’un “Waking the Fallen” albümünü severken, grup tarz değiştirip “Bush çok kral adam, arkasındayız” vs dediğinde, aklıma ilk gelen şey “yeni tarzlarını seviyor muyum acaba?” değil, “şimdi ben bu lavukları mı dinleyeceğim?” olmuştu.
Dolayısıyla siyasi, sosyal ya da cidden karakter sorunu olarak adlandırılabilecek türde antipatik durumlar yoksa, bu adamların/grupların müziklerini dinleme konusunda sıkıntı çekmiyorum. Böyle bir durum olsa dahi, müziklerini dinliyorum ama tişörtlerini falan almak suretiyle destek olmuyorum en azından.
Aklıma ilk gelen Mustaine ve Varg Vikernes oldu.
Kaka adamlar listesinden ibaret yorumlar yapmazsak daha iyi olacak arkadaşlar.
Bu konuda bir numaralı isim Ozzy Osbourne dur. Ondan önce de bazı Rock sanatçıları çılgınlıklar yapsa da, sahnede yaptıklarıyla, tipiyle, yüz ifadeleriyle, yaşam tarzıyla, aykırılığıyla metalcilere kendi ruhundan üfleyen Tanrı Ozzy dir.
Şöyle garip bir olay var mesela bende, düşüncelerime veya kişiliğime uygun olan adam sırf bu yüzden bana çok çekici gelmez ama uygun olmayan adam çok itici gelir. Yani atıyorum çevre kirliliğini lanetleyen bir adamı daha çok dinleme isteğim o şarkıda bahsedilen konuya göre artmaz, ama çevreyi kirletmeyi amaç edinen bir insanı savunan adam için bu durum söz konusu değil. Pis birisi olabilirsin, ama bunu sanatına yansıtırsan seni dinlemem. Tabi bu durum benim için bir kural değil, ama dinleyemiyorum sadece hepsi bu. Eğer kural koyacaksam en net kural zoofili-pedofili gibi şeyleri savunarak müzik yapan insanları katiyen dinlememek olur herhalde. Last.fm arşivimde bile olmalarını istemem, hayatımdan uzak dursunlar.
fazıl say hakkında bişey söylenecek mi merak ediyorum
17.09.2014
@birisi, o bu kategoriye pek alınmaz bence çünkü fazıl sayın karakteri değil müziği ona şöhreti getirdi. onun karakteri ve söylemlerinin müziğinin önüne geçmesi durumu sadece tuhaf memleketimiz türkiye için geçerli, başına gelen olaylarla türkiyede tanınmadan önce adam zaten avrupada piyanoya ilgi duyanlar arasında bilinen bir isim olmuştu yani “müziği” öndeydi.
malmsteen de bence mukemmel bir muzisyen olmasına ragmen, taktıgı 50 kilo altını, abuk hareketleri, sahnedeki 75 tane kocaman amfileri, kendini begenmis hareketleriyle falan baya itici bence
Aklıma böyle bir örnek gelmiyor. Zaten müziğiyle fark yaratamayan kişilerin ona buna sataşmaları o kadar öne çıkarılmıyor, o kadar da önemsenmiyor. Gerçi bana göre pek numarası olmayan ama milyonlarca hayranı olan bir sürü müzisyen var, ama neticede bir ayrıcalıkları vardır ki o kadar seviliyorlar. Yalnız şöyle bir durum var, bir müzisyen eskisi kadar ilgi odağı olamadığında ona buna daha fazla sallamaya başlayabiliyor, ve bu da bir nevi “karakterinin müziğinin önüne geçmesi” durumu yaratabiliyor. Belki şey de denebilir, eskiden karakterini yaptığı şarkılarla dışa vururken, bir süre sonra eskisi bunu odaklı bi şekilde yansıtmayarak müziğinin vuruculuğunu azaltıyor, ama farklı mecralardan vurmayı ihmal etmeyip yine ilgi çekmeyi başarıyor. Bir de müzikal olarak düşüş yaşamayan müzisyenler var ki, onlar pek işleri dışında patlamalar yapma ihtiyacı hissetmiyorlar. Örneğin Shagrath ile ilgili aklıma gelen en aykırı çıkış “Neden güncelleme yapmıyorsunuz?” diye üzerimize geliyorlar, bahsetmeye değer hiçbir şey yapmıyoruz ki, neden sıradan hayatımızla ilgili açıklamada bulunalım? gibi bişeydi. Hoş bişey tabii. Benim ideal müzisyen tipim de öyle kişiler aslında karakter olarak.
Hep olumsuzlardan bahsedilmiş, ben de biraz olumlulardan bahsedeyim. Mesela Dom Famularo ağabeyimiz. Delişmen davulculuğunun yanı sıra bilhassa hayata pozitif bakması ve öğretici kişiliğiyle (lakabı “The Teacher”) çok mümtaz bir şahsiyet. Bence her müzisyenin az ya da çok öğrenecek bir şeylerinin olduğu çok dolu bir insan. Çok sever ve saygı duyarım.
http://www.youtube.com/watch?v=_pL14VzMZCQ
Bazı sanatçılar insanı irite edici demeçler verebiliyor tabi ama kendi açımdan hiçbir zaman ‘bu da mal mal konuşuyor müziğini dinlemem’ gibi bir motivasyonum olmadı.Beni asıl ilgilendiren adamın sanatı sonuçta.
Bir de evde para sayma makinesi barındıran Lars Ulrich ile Gene Simmons var. Lars bildiğimiz gibi çok konuşmasıyla ve grubun pazarlama tarafını çok iyi yönetmesiyle, paranın kokusunu almasıyla tanınıyor.
Gene ise pazarlama ve merchandise olayının dibine vurmuş bir adam. Mesela yıllar önce Kiss tabutu piyasaya sürmeleri. Ve tabii ki geçenlerde sarf ettiği rock ve metal müziğin öldüğüyle ilgili sözler.
http://www.rollingstone.com/music/news/gene-simmons-rock-is-finally-dead-20140907
Bir de tabii ki ben icat ettim dediği şeyler var ki o başlı başına bir yazı konusu:
http://oi62.tinypic.com/n2y3hu.jpg
http://www.thedailyrock.com/2007/09/02/was-death-metal-invented-by-gene-simmons/
son yıllarda iyice atağa geçmiş bir slayer (daha doğrusu kerry king ve belki tom araya) var ortada. mustaine, ulrich falan zaten bilindik simalardandı denyo müzisyenler tayfasında ama 100 yıllık davulcuları/arkadaşlarını sırf “benim maaş durumu noldu” diye sordu diye atmaları bence slayer/2 yi bu tayfanın bayrak sallayanı konumuna getirdi
valla aklıma direkt hasan cihat örter geldi. bunca yıl müziğe emek verip, bu kadar kötü halkla ilişkiler çalışması yapan başka bi insan olamaz heralde. sorsak şurda herkese, hasan cihat örter’in 1 tane imza şarkısını veya albümünü söylemekte zorlanır. ben onca saçmalığa rağmen gene izliyorum videolarını youtube’tan, ama şu bi gerçek ki müzisyen kendini dinleyicilerden soğutmayacak abi. muhalif olmasın ya da herkesle iyi geçinsin demiyorum ama bazı argümanlar bi kere insanların beynine işlendi mi geriye dönülmesi zor oluyor. negatif unsurlar insan zihninde daha kolayca hatırlanabiliyor ve bu durum dinleyicinin, müzisyenin sunduğu müzikal dünyaya girmesini engelliyor.
ama ilginçtir bunun aksi durumlarla da karşılaşabiliyoruz. örneğin mhp’li veya ülkücü bir dinleyici severek ahmet kaya dinleyebiliyor veya sağcı bir dinleyici grup yorum’u.
pek metalle alakalı olmadı ama benim eyyorlamam böyle.
17.09.2014
@Ufuk Sönmez, HCÖ benim aklıma nasıl gelmedi ya, tam da bu konunun adamıdır aslında ahaha. Merak eden azıcık sosyal medya hesaplarına baksın, etrafındaki kimsenin “yapma, etme” diye uyarmadığı bir adam.
16.10.2014
@Ufuk Sönmez, aynen, yazdıklarına katılıyorum. hcö bu konuda gerçekten pislik bi adamdır & uyarılsada takmaz diye düşünüyorum :)
Müzisyenin karakteriyle müziğini ayrı tutmaya çalışırım elimden geldiğince.Elimden geldiğince diyorum çünkü malum, sineğin küçük olması mide bulandırmadığı anlamına gelmiyor.Mesela eminim Jon Schaffer biraz daha katlanabileceğim bir tip olsaydı Iced Earth en sevdiğim gruplardan biri olurdu.Hala çok severim Iced Earth ün müziğini ama Schaffer faktörü o sevginin derinleşmesini kısıtlıyor bir yerde.
Gruplara en çok zarar veren bir başka konuda grup üyelerinden birinin zamanla baskın hale gelmesi bence.Çoğu zaman bunun sonucunda gruba katkısı büyük olan elemanların gruptan ayrılması yada grubun müziğinin gittikçe kısırlaşması gibi durumlar ortaya çıkıyor.İşte In Flames veya Queensrÿche örnek verilebilir belki.Heavy metal tarihinin de bize pek çok kez gösterdiği gibi vokalistin başını küçükken ezmek lazım.
Şakası bir kenara benim bu konudaki fikrim kısaca, birinin iyi bir müzisyen olması her söylediği kale alınacak biri olduğunu göstermemeli.Hatta bu sadece müzik için değil her konuda böyle.
16.10.2014
@Sodom büyükşehir belediye, özellikle son yazdıklarına gerçekten katılıyorum hatta en son örneği ülkemizde yaşandı. redd grubunu dinleyen takip eden arkadaşlar son dönemde yaşananları bilirler sanırım…
Bobby Blitz’den Kralını Tanımam :)