Ertuğrul Bircan Çopur
CELTIC FROST’un dağılmasından sonra Tom G. Warrior’un “Monotheist” tınısını devam ettirmek için kurdu denebileceği TRIPTYKON, en azından benim gözlemleyebildiğim kadarıyla biraz hak ettiği değeri görememiş durumda. İlk albüm “Eparistera Daimones” o bilindik gotik havaya sahipken birçok farklı türden etkilenmelerle, ki birçoğunun Tom’a bir şeyler borçlu olduğu söylenebilecek türler bunlar, çok karanlık ve çok da sağlam bir albümdü aslında. Aradan geçen dört yıldan sonra karşımızdaki “Melana Chasmata”da yine ileriye atılmış adımlarla yine tüm bu türlerin toplamı ve daha fazlası var.
Oldukça pes tınlayan gitarlar, “Melana Chasmata”nın o karanlık havayı aynen sürdürmesini kolayca sağlıyor zaten. Albümün temposu nispeten yüksek şarkılarından biri olan ilk şarkı “Tree of Suffocating Souls”un ilk anlarıyla beraber kulağa en ön planda çarpan şeylerden biri bu denebilir. Hem Tom’un, hem de V. Santura’nın vokallerinin çoğunlukla ağır, zaman zaman ise bir miktar çıldıran tonunun üzerine, daha önce de CELTIC FROST ve TRIPTYKON’a konuk olmuş müzisyenlerden müthiş uyumlu kullanılan kadın vokaller tüm bu havayı pekiştiriyor. Hemen hemen altı dakika sınırının altına inmeyen şarkı uzunlukları – ki toplamda neredeyse 70 dakikaya dayıyor bu albüm süresini – ile yaratılan karanlık atmosfer ilk bakışta korkutucu gözükse de, dinleyiciyi içine sarsılmaz bir kuvvetle çekmeyi başarıyor grup.
Geleneksel doom gitarlarının ağırlığı altında ezilen dinleyici, tempo anlamında bir çıkışı ilk şarkıdan sonra albüm boyunca neredeyse hiç bulamıyor. Albümün geneline göre daha hızlı olan “Breathing” gibi bir şarkı bile, sonlarına doğru dinleyiciyi çıldırtmak için özellikle koyulmuş gibi duran delişmen gitar solosunun da yardımıyla, oldukça ezici bir şarkı. Önceye göre black metal etkisini azaltıp daha çok doom/death kısmına ağırlık veren grup, bu death metal etkisini dahi müziğini iyice koyu bir kıvama getirmek için kullanmış. Kurtarıcı olarak tek görülebilecek anlar, albümün metalden uzaklaşıp bir nebze de olsa sakinleştiği ve karanlığın yerini uçuk bir kızıla bıraktığı, kadın vokallerle bu kızıllığın içinde nefes alınıp süzülebilinen anlar. Özellikle kapanış şarkısı “Waiting” buna muazzam bir örnek; bir saat boyuncaki karanlıktan sonra albüm bitmeden önce bilinçli şekilde bırakılmış hüzünlü bir sığınak görevi görüyor.
Ayrı bir paragrafı hak ettiğini düşündüğüm şarkı “Aurorae” için ise bu satırlarda sizlerle birlikteyiz. Basit davullarla açılan, bu davulların üzerine katman katman önce bas ve gitarların, sonra tüyler ürpertici klavyelerin ve ilk yarısı enstrümantal giden şarkının ortasından itibaren Tom’un albümdeki en hüzünlü vokallerinin eklenmesiyle gittikçe muazzam bir hal alıyor, son 1 dakikasına girilirken ise çok ön planda olmayan ama adeta beni dikkatle dinleyin diye bağıran bir gitar solosuyla sarsıyor. Bu yıl içinde dinlediğim en iyi şarkılardan biri kesinlikle.
Şimdiye dek en azından benim için bir elin parmaklarını geçmeyecek sayıda albüm dışında oldukça kurak geçen 2014 yılı içinde, kapkara da olsa sığınılacak bir vaha görevi gördü “Melana Chasmata”. CELTIC FROST’un son dönemlerini seviyor, “Monotheist” cd’nizi yastığınızın altına koyup uyuyorsanız, ya da “Eparistera Daimones”i dinleyip buna henüz fırsat bu… Amaan, genel olarak metal dünyasında gayet haklı bir ün edinmiş Tom G. Warrior’un işlerinden hoşlanıyorsanız, muhtemelen bunu da seveceksiniz. Taş gibi albüm işte.
(9.66/10, Toplam oy: 53)
Loading ...
Albümün genel havası ve karanlık atmosferi oldukça başarılı ki bu Celtic Frost’ta da gördüğümüz bir şeydi zaten. Aurorae benim de favori şarkım albümde, gitar çalıyor olsam elime alıp hemen çıkarmaya çalışırdım hatta riflerini. Ayrıca girişi Tree of Suffocating Souls gibi tempolu ve albümün geri kalanına göre catchy denebilecek bir şarkıyla açmaları da oldukça akıllıca olmuş. Ve evet, gerektiği değeri görmediğini düşündüğüm bir grup Triptykon, her ne kadar ben de bu albümle dinlemeye başlamış olsam da extreme metal’in henüz kendi içinde ayrışmadığı o çiğ döneminin havasını koklamayı çok seviyorum Fischer’ın albümlerinde ve 9′u basarak ilk albümlerini de edinmeye gidiyorum. Kritik için çok teşekkürler.
Peki ya bu kritiğin yayınlandığı gün H.R. Giger’ın hayatını kaybetmesi? Huzur içinde yatsın.
Bu yıl çıkan en sağlam albümlerden. Severek dinliyorum. Kritikte güzel olmuş. Eline sağlık.
Fischer ın işlerini seviyorum bu da iyi.Adam her zaman genel metal akımlarının bir adım önünde işler yapmaya çalışıyor.Bu adımların ne kadar sağlam olduğu tartışılabilir belki ama yinede müzik anlamındaki cesareti takdir edilesi.
Kritigin yayinlandigi gun muthis kapagin (ve daha ne cok seyin tabii) yaraticisi H. R. Giger’in olmesi kotu bir tesaduf oldu bu arada. RIP.
Grubun 2 albümününde kapağını tasarlayan Hans Giger’da dün vefat etmiş bu arada. RIP.
‘Atmosferik’, ‘karanlık’ laflarını duyunca direk saldırıyorum. Kapkara bi albüm olmuş, ilk 5′ime girecek sanırım sene sonunda. Yazı her zaman ki gibi insana net fikirler veriyor, eline sağlık abi.
Yazı çok şahane olmuş, bu yıl dinlemek farz oldu artık. Aynı zamanda Decibel dergisi kapağına taşıdığı grubu üstüne 10/10 ile ödüllendirmiş. Kritik için: http://i.hizliresim.com/nP6o7M.png
Thomas Gabriel Fischer Türkiye’ye geldiğinde takkesini alıp kaçıcam
ha bu arada albüm taş
Albümü yeni dinleyebildim. On numara albüm olmuş.
H.R. Giger ile ilgili bir belgesel izleyeyim dedim,adamın 2014′te albümün çıktığı yıl öldüğünü öğrendim. Bu kadar zamandır bunu bilmiyor oluşum da benim ayıbım.
Cok acil yeni album cikarmalari lazim.
Bu sitede okuduğum en iyi kritik. Üslup harika. Yazar okuyucuya “bakın şurada şunu fark ettim size göstereyim”den çok bilgisiyle zaten dinleyicinin söylemek istediği fikirleri katılımcı bir dille yazıya aktarmış. Teşekkürler. Albüm 10/10 Kritik 10/10
Aurorae hayatımda duyduğum en iyi şeylerden.
27.12.2020
@enemyofgod, Spotify’da kayıtlı albümlerimde gezinirken olur da yanlışlıkla bu albüme gözüm seyirttirirse kurtuluş yok o saatten sonra. Her ay en az bir kere dinlediğim, loop canavarı, sinsi, müthiş ötesi. Canıgönülden +1. Bir de şarkının en büyük alemetifarikası fark ettirmeden kurnazca bitişi. Neydik ne olduk demeden başa alma gereği hissediyorsun.
Aurorae yorumunu gördükten sonra dayanamadım. Digipack’i arşivimde vardı oturdum sözlerini, illüstrasyonlarını, şarkı açıklamalarını teker teker virgülüne kadar yavaş yavaş okudum, sindirdim. Her detayıyla kusursuz bir başyapıt. 10/10 puanı dibine kadar hak ediyor.
Üç grup kurup üçünde de sayısız başyapıt yapmak ancak Thomas gibi bir insanın yapabileceği bir şey.
27.08.2024
@BK, bir de dan swanö