Son zamanlarda ülkemizden çıkan grupların kritiklerine yazdığım yorumlarda, ülkemizdeki metalin gelişimi konusundaki umutlarımdan bahsediyor, özellikle son 5-6 yıldır Türkiye’den gayet iyi albümler, gruplar çıktığına dair düşüncemi yineliyorum. Bunu yapmaktaki amacım asla ve asla “yerli gruplara destek!!!” değil. Bilakis, her seferinde söylediğim şey, “iyi gruplara destek”. Bu, yani iyi gruplara destek olmak, gerçekten de kolay bir şey arkadaşlar. Çünkü bir grubun iyi olduğunu, samimiyetini, yaptığı işe olan inancını ve saygısını anlamak o kadar kolay ki; bir grubun desteklenmeyi hak ettiğini anlamak o kadar kısa sürede olan ve ufak detaylarla kendini belli eden bir şey ki…

Bu yazıya böyle başlamamı sağlayan bir albüm var bugün karşımda.

İlk ürünü “Still Constant” EP’sini 2010 yılında çıkaran Eskişehirli progresif rock grubu HOPE TO FIND, ülkemiz grupları arasından en çok beklediğim albümlerden birini, nihayet 4 yıl sonra çıkardı: “Our Story About You”.

Albümü dinlemeden önce beklentilerim yüksekti. Zira “Still Constant”, HOPE TO FIND’ın neler yapabileceğini net şekilde gösteren bir çalışmaydı. Çeşitli eksikleri de vardı, ancak grubun bunları aşacak kapasitede olduğunu da apaçık gösteriyordu. Bu yüzden “Our Story About You” konusunda ümitliydim; beklediğim gibi çıkmasaydı hayal kırıklığına uğrayacaktım.

HOPE TO FIND’ın en iyi yanı, müziğindeki naifliğin etrafını çok güzel süslüyor oluşu. Akıl almaz müzisyenlik oyunları yapmamalarına rağmen, bir tek melodi ile size “bu adamlar güzel insanlar” dedirtebiliyorlar. EP’deki altyapı –ki altyapıdan kastım müzikal altyapı değil, grup elemanlarının icra ettikleri müziğe dair altyapıları- albümde kendini çok daha fazla belli ediyor. Müziklerinin nasıl olması gerektiğini, daha doğrusu yapmak istedikleri müziği net şekilde biliyorlar ve bu sayede, aynı çerçeve içerisinde devam eden şarkılar, hep bir bütünlük içerisinde ilerliyorlar. Albüm boyunca sayısız rif, melodi, şunlar, bunlar, aynı ellerden çıktıklarını belli ediyorlar. İcra namına kasışlara girmiyorlar, ancak isteseler girebileceklerini de ufak detaylarla da olsa belli ediyorlar (ufak demişken, albümden tadımlıklar şuradan dinlenebilir).

İlginç bir ilk şarkı tercihi olan Exile’ın akabindeki Suddenly, girişindeki enfes melodi ile nasıl bir albüm dinleyeceğimizi belli ediyor. Bu melodi ile “Our Story About You”nun içine girmeye ve albümü merak etmeye başlıyoruz. Sonra her şeyiyle mükemmel bir şarkı olan Yesterday, Today, Tomorrow geliyor. Ortalarındaki sertleşme ve o dramatik değişim şarkıya belirgin bir kimlik katıyor. Çok çok beğendiğim bu şarkının ardından gelen ve progresif metal klasmanında değerlendirilebilecek Gently Broken ile birlikte “Our Story About You”nun genel kimliğini kapmış oluyorsunuz.

Progresif rock’taki önemli konulardan biri olan akıcılık, HOPE TO FIND tarafından gayet iyi idare ediliyor. Şarkılardaki değişimler, geçişler, grup elemanlarının bu müziğin geçmişini yalayıp yutmuş olduklarını her şekilde belli ediyor. Bazen bir bas gitar oyunu, bazen bir davul numarası, 3-4 notalık bir gitar geçişi… “HOPE TO FIND’la oturup progresif rock, progresif metal muhabbeti yapmak ne güzel olurdu” diye düşündüm albüm boyunca.

Grup elemanlarından tek tek bahsetme niyetinde değilim aslında, ancak hepsinin de sorumluluğunu yerine getirdiğini net şekilde söyleyebilirim. Davul da, bas da, gitarlar da, çok güzel işler yapıyorlar. Bu albümle birlikte tanıştığımız vokalist Mert Erdem, grubun çok bağırıp çağırmayan müziğine uygun bir performans sunuyor ve albümün o yer yer kırılgan, yer yer ayağa kalkan yapısını iyi yansıtıyor.

Grup elemanları arasından özel bir paragraf ayırmak istediğim kişi ise, bana kalırsa HOPE TO FIND’ın en önemli ögesi diyebileceğim klavyelerden sorumlu kişi olan Alper Dağalp. Seçtiği tonlardan tutun da, çaldığı melodilere, gitar ve vokale olan katkılarına kadar, tek kelimeyle müthiş bir klavye kullanımı var albümde. Özellikle aralara soktuğu bazı tonlar, genel havayı öylesine güzelleştiriyor ki; hüzünlü bir bölüm klavyeler sayesinde daha da hüzünlü, gaz bir bölüm yine klavyeler sayesinde daha yoğun hale gelebiliyor… Alper Dağalp solo albüm çıkarsa gider alırım, o derece.

Tüm bunların üstüne, müziği dört koldan sarmalayan sıcak ve adeta “rahatlatıcı” diyebileceğim bir sound da gelince, ortaya dinlemesi cidden çok keyifli, kendini tekrar tekrar dinleten bir albüm çıkıyor.

Umarım HOPE TO FIND’ı kısa süre sonra InsideOut kataloglarında, Avrupa’da bir yerlerde çalarken görürüz. Bunu yapabilecek kapasitedeler ve başta da dediğim gibi, albümlerini büyük bir merakla beklemeye devam edeceğim, çıakrdıkları her şeyi alacağım, gidebildiğim konserlerine gideceğim, bulursam tişörtlerini alıp giyeceğim. Umarım bu kadroyu korur ve daha da iyilerini yapmaya devam ederler. Çünkü böyle güzel bir albüm yaratmak için gereken kimya kolay kolay bulunmaz.

HOPE TO FIND hem türünde, hem de genel anlamda Türkiye’nin en iyi gruplarından biri. Gurur duyulası, takip edilesi, daha iyi yerlere gelmesi gereken bir grup. Güzel insanlardan kurulu, tek niyetleri müzik yapmak olan bir grup. Ve bunu da yapıyorlar.

Çok ama çok güzel yapıyorlar.