Mehmet Emrah KONYA

Sunn O))) ve Ulver. Ekstrem/underground metal/müzik piyasasının en deneysel, en kendine münhasır ve bir noktada en tartışmalı gruplarından ikisi. Bu iki grup bir albüm için bir araya geliyorlar. Üstelik bu albüm, daha önceden planlanmış, üzerine “öncesinden çalışılmış” bir albüm de değil. Hikayenin buraya kadar olan kısmı bile oldukça ilgi çekici geliyor kulağa.

Sunn O))) 2008 yılında, Norveç’te Øya festivalinde 200. konserini veriyor. Ulver bu konserden iki gün sonrasında Sunn O)))’yu kurdun inine (Ulver’in stüdyosu olan Crystal Canyon) davet ediyor ve kendi deyimleri ile güneş doğana kadar ritüelistik bir canlı performans sergiliyorlar (Bu arada o günlerde Sunn O)))’nun canlı performans kadrosunda Daniel O’ Sullivan var ki kendisi hâlâ Ulver’in kadrosundaki bir müzisyen). O gecenin ardından iki grup kayıt üzerinde çalışmaya devam ettiler ve en sonunda yaklaşık 6 yıl sonra o gece olanları “Terrestrials” adı ile müzik severler ile paylaştılar.

Sunn O)))’nun dinleyiciye müzikal olarak sunduğu şeyi aslına bakarsanız rafine fakat karanlık bir deneyim olarak adlandırabiliriz. Bu deneyim kimileri için bir bozuk bir buzdolabı ya da ucuz bir vantilatör gürültüsü olabilir. Diğer taraftan Sunn O)))’nun yaşattığı tecrübe müzik zevklerinden bağımsız olarak, doğrudan spesifik bir ruh hali ile eşlik edilebilecek bir tecrübedir. Tabiri caizse Sunn O))) “o” ruh halinde iseniz sizi kendi mistik/kötümser/karanlık/ürkütücü dünyasına kolaylıkla sokabilir. Ulver ise çok daha farklı bir konu ve burada buna değinmek çok doğru olmayacaktır.

Bu bağlamda “Terrestrials”ı mercek altına aldığımızda, Sunn O))) ve Ulver’in paylaştıkları görevleri kolayca ayırt edebiliyoruz. Sunn O))), Ulver süslesin diye bir tuval hazırlıyor ve Ulver büyük resmi muazzam bir estetik anlayışı ile tamamlıyor. Bu iş bölümünde, Ulver tarafında “Messe“de yaptıklarına oldukça paralel bir çizgiden gidiyor. Norveçli topluluğu “Messe” ile tanıyan bir dinleyici için bu sonuç doğal olsa gerek. Fakat Ulver’in kariyerini takip eden bir dinleyici için bu durumu şaşırtıcı bulmamak elde değil. Her fırsatta deneyselleşen bir topluluğun bu albümü de yeni bir oyun alanı olarak görmesini beklemek çok doğal olurdu.

İşin Sunn O))) tarafında kalan kısmı tam da bu anlamda dinleyicileri şaşırtmayı başarıyor. Sunn O)))’nun yaptığı müzik kesinlikle kendine münhasır ve deneysel bir müzik. Fakat topluluk kendi kariyeri içinde benzer bir çizgiyi takip ediyor diyebiliriz. Her Sunn O))) albümü bir tuval ise, genelde benzer koyu renklerin kullanıldığı bir sergidir Sunn O))) galerisi. “Terrestrials”da ise daha temiz tonlar, normalde olduğundan da daha az varlığını hissettiren akorlar ile karşı karşıyayız. Grup tabiri caizse var olan Ulver müzikal dünyasında sırıtmayacak, Ulver’e uygun bir “noise” üretmeye çalışmış. Tabii bu durum albümün kayıt kısmının Ulver’in evinde, Ulver’in ekipmanları ile yapılmasından da kaynaklanıyor. Yaptıkları müzikte notalar kadar tonlarında önemi olan bir grubun kendine doğal ortamının dışında da yaptığı şeyi “güzel/layığı ile” yapabiliyor olması da ayrıca takdire şayan bir durum.

“Terrestrials”daki büyük resme baktığımız zaman ise durağan, ağır fakat buna rağmen zengin ve sizi kolaylıkla içine alabilecek ikinci bir “Messe” vakası ile karşı karşıyayız diyebiliriz. Elbette o albümdeki gibi bir çalgı çeşitliği söz konusu değil fakat bu “Terrestrials”ı daha sönük bir albüm yapmıyor. Her iki grubun müziğine sevenlerin bu albümün ruhunu çok rahat yakalayabileceklerine inanıyorum, fakat Sunn O)))’nun klasik “noise” işleri üzerinde Ulver’in “Dressed In Blood” dönemindekine benzer bir şeyler hayal ettiyseniz, burada aradığınızı bulamayacaksınız.