Çıkış tarihi
2014Şirket
Nuclear Blast
Kadro
Shawn Cameron: Davul
Jordan Lockrey: Gitar
Cory Arford: Gitar
Fred Calderon: Bas
Scott Lewis: Vokal |
Şarkılar
1. Salvation Is Dead
2. Dark Days
3. Condemned to Decay
4. Die Without Hope
5. Hatred and Slaughter
6. Dragged into the Grave
7. Rotten Souls
8. Last Words
9. Reflection of the Forgotten
10. Where the Light Dies
|
İlk albümlerini dinlemelisin abi.
20.03.2014
@Can Yakay Darbaz, Türün sayılı albümlerinden bence. Boyle birşey olamaz ya. Kendini tekrar ediyormuş gibi gelen bir bolum var, son dakikalara doğru. Ama genel olarak bir albümü mükemmel yapan birçok kıstas bu albümde var. Vokallere diyecek hiçbir sözüm yok zaten. The red chord-Fused together… bir, Dead in my arms iki. Müthişler.
21.03.2014
@GoreMageddon, efsane albüm cidden..
Carnifex benim için ilk albümleriyle deathcore’un, özellikle brutal deathcore’un anasını bellemiş bi gruptur..
Dying Fetus gibi bi grubun 2 üyesinin de konserlerde tişörtlerini giydikleri bi grup bu kadar kötü olamaz :D
19.03.2014
@Can Yakay Darbaz, gruba kötü demedim ki zaten. Albüme 6 verdim sadece ve gerekçelerimi açıkladım.
19.03.2014
@Ahmet Saraçoğlu, Yok hell choose me kritiğindekiler için de dedim orda baya giydirmiştin :D İlk albüme bi bakmanı isterim abi zamanın olunca.. En azından John Gallagher’ın hatrı için :D
Abi bu ”tape” işi çok iyi ya :) Ağzına sağlık :)
19.03.2014
@owlboss, sağ olasın.
19.03.2014
@owlboss, bu tape lere inanıyor musunuz cidden? bırakın bu işleri ya montaj hep, PA in gelişimini kıskanıyolar, Saraç abinin sesi böle değil normalde, başka konuşmalarını birleştirip yapmışlar, çok bariz
23.03.2014
@crowkiller, Ayrıca Ahmet hiçbir Deathcore albümüne 5′ten çok puan vermez. Bariz fake.
Yeni tape nedir ya kahkaha attım :D
bence artık bütün kritikler böyle olsun
24.03.2014
@crowkiller, Aynen, sözlü daha keyifli oluyor sanki. Radyodan dinleniyormuş hissi veriyor.
Sıradanlık havası ilk yarıda daha az olsa da direk genel olarak var albümde, ama yine de ikinci yarıdaki Where the Light Dies hoşuma gitti benim, albümdeki sevdiğim tek şarkı oldu hatta. O da ana riff’inden, yoksa şarkı duyduğum en kötü ve tembel sololardan birine sahip. Aşırı teknik bir şey beklemiyorum ama o kadar da tahmin edilebilir ve sıradan bir solo hele de albümün kapanış şarkısında olmamalıydı.
Evet, sıradan ve tahmin edilebilir kelimeleri albümün çoğunluğunu anlatıyor sanırım. Deathcore olduğu için desem ortada bahsedildiği gibi Despised Icon ve de Whitechapel’in 2012′deki albümü gibi örnekler var. Çok az yerde girişmişler değişiklik çabalarına ve olmuş o çabalar, keşke bütün albüme yayabilselerdi bunu. Ama muhtemelen kariyerlerinin sonuna kadar bu formülde işler çıkacak, çünkü yaptıkları müzikten de etiketlerinden de oldukça memnunlar.
Tamam bende Deathcore gruplarının aynı şeyi her albümde yapma gayelerini pek sevmiyorum ama nedense Carnifex bana hiçbir zaman o hissi vermedi. Yani bu biraz gruptan ne beklediğinle ilgili bir şey. Mesela Carnifex albümünden hiçbir zaman teknik anlamda büyük beklenti içine olmam, albümlerinden istediğim 2 şey var. Gaz şarkıların olması ve şarkı melodilerinin dinlenilebilir düzeyde olması. Büyük konuşmak istemem ama benim için Die Without Hope grubun en iyi albümüdür şimdilik. Malum Slow Death’ı daha dinlemedim.