Patognomonic (Emre SUALP)
Sabahın köründe, tüm gece onlarca osurukla ısıttığı yataktan çıkıp, okuluna veya yaptığı işe ağız dolusu küfür sallayarak banyonun yolunu tuttu, gayet sinematografik bir tavırla aynaya baktı ve şöyle dedi: ”Havaya bak aq, yine sıradan bok gibi bi gün olacak.”
Bizim için gayet sıradan ve can sıkıcı olan bu yeni gün, bir bebeğin hayattaki ilk günü, kanserli bir hastanın son günü, henüz mezun olmuş bir gencin görüşme günü olduğu için, ya da bir ergenimizin aşkosuyla el ele tutuşacağı ilk gün olacağı için o kadar da sıradan olmayabilir aslında.
Demem o ki, işte yine böyle bin bir sonuca gebe kalabilecek ‘sıradan’ bir günde, yüzlerce sıradan albüm çıkar, ve bu albümlerden biri; belki kapağının hoşunuza gitmesinden, belki başarılı reklam kampanyasından, belki de bir arkadaşın iteklemesiyle diğer tüm albümlerden sıyrılıp müzik oynatıcınızdaki yerini alır.
In Solitude, İsveç’in Uppsala kentinde Gottfrid Ahman ve Pelle Ahman adında iki kardeşin kafa kafaya verip kurduğu bir heavy metal grubu.Önceki albümlerini henüz dinlemediğim için onlar hakkında bir şey diyemeyeceğim ama, incelemesini okuduğunuz Sister albümü, gerek vokal kullanımıyla gerek gitarların tarzıyla gerekse de genel atmosferiyle, bildiğiniz heavy metal kalıbından fazlasıyla sıyrılıp, daha değişik sulara kaymış. Şöyle ki, Okkült Heavy Metal gibi değişik değişik tanımlamalar kullanılıyor grubun müziği için.
“Sister”, grubun tüm icraatlarının sonuncusu olarak, 2013 yılında raflardaki yerini aldıktan sonra epeyce ses getiren bir albüm oldu. İsterseniz sizler de şöyle küçük bir araştırma yapıp, genel olarak albüme kötü puan verilmediğini kendi gözlerinizle görebilirsiniz.
“Sister”ı ilk dinlediğimde “burdayız abi!” diye bağıran iki nokta vardı, bunlardan ilki vokalist arkadaş Pelle Ahman’ın kendine has ses rengiyle, sanki tüm şarkıları bir kuyunun dibinden size sesleniyormuşçasına, biraz yüksek tonlardan ve adeta yankılanırcasına söylüyor olması. Bu durumun genel olarak çok da hoşuma gittiğini söyleyemem ama, albümün o mistik/okkült havasını pekiştiren ya da oluşturan en büyük unsurlardan biri olmuş Pelle’nin tarzı. Hatta bazı yerlerde vokaller o kadar tatlı tınılar alabiliyor ki, adeta DEPECHE MODE dinliyormuşsunuz gibi bir hissiyat bile oluşturabiliyor.
Kendini hemencecik belli eden ikinci noktaya gelirsek, o da tabii ki henüz sadece 23 yaşında olan albümdeki diğer kardeş Gottfrid Ahman’ın parmak çürüttüğü bas gitar. Adamın o kadar kendine has ve etkili bir çalış stili var ki, çoğu zaman diğer gitarların önüne geçip çalınan melodiyi kendisi yönlendiriyor. Gitarının tonlanmasından ve tarzından, çaldığı bazı bölümlerin GHOST’un bas kullanımıyla bire bir örtüşmesinden işkillenip küçük bir araştırma yaptığımda gördüm ki, bu genç adam daha önce REPUGNANT ve yer yer de WATAIN ile de boy göstermiş. Bu spekülasyonu daha da ilerletmeden yorumu siz değerli kaşarlanmış kulaklara bırakıyorum. (Bu biraz alakasız ama grubun “7th Ghost” diye bir de EP’si var. Oğlum bu adam kesin Nameless Ghoul lan, bakın buraya yazıyorum.)
Bin bir emek ve megabayt harcayarak yaptığım bu ultra önemli araştırmanın sonucunu da bağladıktan sonra, yavaş yavaş dükkanı kapatalım. “Sister”, belki çok büyük umutlarla dinlediğim için ya da gerçekten öyle olmadığı için, bana çok çok ekstraları olan bir albüm gibi gelmemekle birlikte, grubun diğer albümlerini epeyce merak etmeme sebep olan gayet güzel bir iş olmuş. Bu yüzden, hep aynı şeyleri dinlemekten bıktığınız bir dönemde denk gelirseniz, sizi bir süre oyalayabilecek, değişik triplere girmenize yardımcı olacaktır. Gayret edip bu yazıyı okuyan herkese teşekkür ederim.
(8.79/10, Toplam oy: 42)
Loading ...
Bu albümün kritiğini yazıp 10 saat övüp 10 üzerinden 10 vermek istiyordum ama zamanım olmadığından kritiği yazamamıştım,başkası yazıp 7.5 verince çok kötü koydu tabi bana
şahsi fikrimi söylüyorum, bu albüm bu yıl dinlediğim en iyi albümdür
Grubu daha ilk çıktığı zamandan beri dinleyen biri olarak Sister in soundunun grubun 2. albümü The World. The Flesh. The Devil e göre daha bi mercyful fate/king diamond tarzına dönüştüğünü ,gothik sularda gezindiğini düşünüyorum
Bi kere albüm süper damar bir parça olan he comes la açılıyor ki albümü ilk dilediğimden beri ne zaman efkarlansam bu parçayı açıyorum. Daha sonraki Death knows where,Sister gibi süper ötesi atmosfere sahip şarkılar bile tek başlarına albümü yüceltiyor bence.bu albüm 7.5 dan çok fazlasını hakediyor,hatta 7.5 u bırak yıllarca konuşulacak bir albüm,bir grubun yavaş yavaş devleşmesinin büyük bir adımıdır bu albüm.
Demek istediğim şudur ki :abi madem albümü beğenmedin neden kritik yazdın ki?Ki zaten albümü beğenmeme sebebini kişisel ögelere bağlamışsın, ortamlarda çok beğenildi ama ben beğenmedim demişsin.Metal archives gibi not cimrisi bir siteden bile 5 reviewle 93 alan, bir sürü metal müzik dergisinin kapağına yerleşip yılın albümü ilan edilen bir albümden bahsediyoruz burada,illa beğendiğin albümleri yazacaksın diye bir kaide yok ama grubun diğer işlerini daha önce dinlememişsin sadece bu albümle yargılamışsın,hani olur ki bi grubu çok seversin sonra kötü albüm yapınca,çok beklediğim ama beni hayal kırıklığına uğratan bir albüm oldu gibisinden bir kritik yazarsın ama bu kritik bence fazla aceleci ve baştan savma olmuş.In solitude bana göre öyle bi albümünü dinleyip pek sevmedim 7.5 vereyimlik bir grup değil, bence haksızlık etmişsin gruba, söylediklerim yanlış anlaşılmasın, sadece kendi fikrimi söylüyorum
Cidden Pelle Ahman’ın vokalleri harika. İlk albümden bu yana bariz gelişme kaydetti eleman. Yazı öz ve ilginç bilgilerle dolu olmuş, eline sağlık ben beğendim. Bu arada o bahsettiğin EP aynı zamanda ilk albümde şarkı(2008). Bunun haricinde elemanların ortak oluşundanmıdır İsveçli oluşlarındanmıdır tartışılır ama Watain ve Ghost’la bir hayli yakın grup.
Dikkate alanı varsa Decibel mag. kapak yaptı grubu yetmedi üstüne yılın albümüne aday gösterdi. Vee evet Bacı > Düşman.
23.11.2013
@owlboss, https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151999179774886&set=a.10150278471294886.346253.6192564885&type=1&theater
Bu album hakikaten baya iyi yorumlar aliyor. Watain’in ön grubu olarak izlemistim ama cok da dikkat etmemistim acikcasi performanslarina. Albumlerini de dinlemisligim yok. Bu albumu acip bi dinlemek lazim artik.
Bu arada Watain+Ghost+In Solitude+Repugnant arasi iliskilere bakinca (Watain’den Erik’in kanatlari altinda bu grup. Uppsala’daki konserden sonra simdi de ABD’yi turluyorlar birlikte) In Solitude elemanlarindan birinin Nameless Ghoul olma olasiligi var tabii.
Yalniz simdi gördum Watain ve In Solitude hala Amerika turnesindeyken Ghost Avrupa turnesinde. Ya bir eleman sirkulasyonu oluyor Ghost’ta, ya Watain veya In Solitude’den biri yok, ya da Cloning buyusunu ögrenmisler!
Bak kardeşim
1-yazinin hiçbir yerinde albümü begenmedigimi soylemedim
2-10 üzerinden 7,5 benim için gayet güzel bir nottur, arada açıp açıp dinleyecegim bir albume verecegim nottur
3-Herkes albume tapacak seviyede aşıkken ben sadece seviyor olabilirim
4-Albümü degerlendirirken tabii ki kendi kişisel normlarima gore degerlendiririm.Buradaki butun album yazılari da kişisel yazilardır, evrensel değillerdir
5-Ben istedigim albume,istedigim sekilde yazi yazar istediğim notu veririm. bu sitenin yoneticileri de siteye koymaya layık gorurlerse koyarlar
19.11.2013
@patognomonic, bu satirlar crowkiller a yazilmistir
19.11.2013
@patognomonic, Bence şu notların değeri sitenin bir köşesine yazılmalı çünkü hep tartışma çıkıyor. 6-ortalama 7-iyi 8-çok iyi 9-mükemmel 10-kusursuz gibi. Böyle evrensel bir not anlayışı oluşmalı bu sitede(!)
Ellerine sağlık,bu grubu ve bu albümünü senin kritiğinle tanıma ve araştırma imkanı buldum bunun için teşekkür ederim(hatta youtube’ta ilk dinlerken kenarda duran solitude aeternus diye bir grubu da bu sayede kazandım diyebilirim:).Albüme gelince;
Dün gece 2 kez dinleme şansı buldum, kritiğe yazılan ilk yoruma bakılırsa bu grubu yorumlamam için önceki albümlerini de dinleyip grubun tüm gelişim evrelerini kıssaslayarak bu grubu yorumlamak lazım sonuçta kritik de bir yorum:) nese albüm daha ilk dinleyişte bile bariz mercyful fate/king diamond akıyor hatta daha eskiye bile götürdü beni bu albüm ( http://www.youtube.com/watch?v=sf6pLMpR3s8&feature=share ) bu yüzden o kadar da yenilikçi bir yanı var gibi methiye düzülecek,kalıbına 10 basılacak bir albüm değil ama dinlemesi gayet keyifli traditional bir albüm ve kendini defalarca da dinletecek bir yapıda ben de gayet sevdim.Not olarak da bence tam olarak hakkını vermiş ve ince düşünmüşsün ,bravo doğrusu ben de bahsettiğim ve bahsettiğin nedenlerden ötürü 7.5 düşünürdüm fazlası bu tarzın yaratıcılarına verdiğimiz puanlar olur ki onlara saygı duruşunda bulunabilelim.
Bu grubu çeşitli sitelerde duydum ama pek sallamamıştım, listeye alayım bakalım.
albume 7 verdim..1 not da kanaatten..etti 8
Bayağı önceleri tanıdığım ancak son bir ayda dinlemeye başlayıp aşırı sevdiğim bir albüm. Dün mesela temiz iki kere döndürmüşümdür. Böyle deli gibi albümlerin çıktığı bu senede benim ilk beşe girecek gibi görünüyor. Bu arada ilk albümlerine de bakıyorum (evet, beni bilen biliyor) bu albümleri kadar güçlü olmasa da zamanla beğeneceğim gibi. Bu adamlarda kesinlikle iş var.
9/10
http://www.rollingstone.com/music/lists/20-best-metal-albums-of-2013-20131211/in-solitude-sister-19691231
rolling stone yılın en iyi 4. albümü seçti ya la albümü :)
14.01.2014
@crowkiller, Vay amk Carcass yok lan.
15.01.2014
@crowkiller in soylediklerine %100 katiliyorum, album kesinlikle yilin en iyi albumlerinden birisiydi, incelemeyi simdi gordum. Arkadas kusurabakmasin ama olmamis gercekten. Hayir isin, meslegin yorumluluk olur, kritik yaparak hayatini kazaniyorsundur anlarim o zaman derim ki tamam adamin eline tutusturmuslar kritik et demisler napsin derim ama burada oyle bir durum yok.
Bu album benim icin simdiden klasik olmustur, ustelik dinledikce daha cok seviyorum bu albumu. Bu elemanlarin bir onceki albumu The World. The Flesh. The Devil’de cok guzeldi. Ama bence bu album onuda asmis. 10/10
15.01.2014
@Eric E., kritiği yazan patognomonic emek harcayarak bir yazı oluşturmuş, zamanını pasif agresif okurları için feda etmiş buna saygı gösteriyorum, ama bir hatası var o da albümü/grubu tam anlamadan ve bilgi sahibi olmadan yorumlamak.Bu olayı ben de yapıyorum çoğu zaman.Örneğin bu sitede yazılan Gorguts’un Obscura albüm kritğinin altına bu ne biçim albüm, teknik kasıcaz diye eşşeğin bi tarafına su kaçırmışlar, bunu dinleyen kendine işkence ediyor demiştim çünkü grubun geçmişi hakkında bir bilgim yoktu, grubun icra ettiği teknik death türünü de çok seven biri değildim, grubun farklı akordlu enstrümanlarla farklı yapıda şarkılar yaptığını biliyordum ama devrim niteliğinde besteler,zor ve zamanla anlaşılan, sabır isteyen isteyen bir müzik yaptıklarını bilmiyordum.Fakat grubun müziğini anlamadığım, içine giremediğim için hiç bi zaman kritik yazmadım çünkü Gorguts hakkında kritik yazmam hayatımda hiç Guy Ritchie izlemeden, Snatch ne saçma film amk ya sürekli sahne geçişleri, sürekli ingiliz aksanı demem gibi olurdu.Ben sadece Gorguts kritiği altında saçmalamayla yırttım durumu, daha sonra da grubu iyice dinleyip yeni albümün resmen köpeği oldum ve ne kadar yanıldığımı anladım. Patognomonic in de In Solitude’u yeni çıkan ve eski heavy gruplarını taklit eden bir grup olarak gördüğünü düşünüyorum oysa ki In solitude , Ghost gibi retro bir grup ve sound u ve liriksel temaları tamamen özgün(King Diamond/Mercyful Fate’e filan benziyor tabi ama kimi etkilemedi ki bu adamlar).Bence kritik yazım ve inceleme açısından gayet bilgilendirici ve ustaca yazılmış,Patognomonic in müzikten anladığı konusunda şüphem yok ama grup hakkında yeterince bilgili değil, tek sorun bu,Patognomonic in bizi anlamış olmasını umut ediyorum,amacımız kimseyi yermek ve çok bilmişlik yapmak değil sadece biraz tepkiliyiz,birisi şu siteye Master of Puppets bok gibi, 100 senedir aynı bokun laciverti o yüzden 7 veriyorum dese hoop napıyorsun lan Metallica amk boru mu deriz değil mi? Bence deriz, herkesin hayatında yer eden ve hayatının belirli bir dönemini simgeleyen albümler vardır, işte Sister da benim hayatıma karanlık bir zamanımda girip hayatıma fon müziği oldu, öyle ki grubun yaşattığı duyguları somutlaştırıp sarılmak istercesine çok sevdim,o kadar samimi buldum,yalnız gecelerde sabahlara kadar dertleştik,dert ortağım oldu, arkadaşım oldu, zor zamanım da tek yanım da olan şeydi benim için, benim için bu kadar çok şey ifade eden bir albüm olduğu için tepki gösterdim ben.In solitude u herkes sevsin herkes övsün istemedim bana özeldi bu grup,ama insan sevdiceğine olumsuz eleştiri gelince tepki göstermez mi ?
Yeni tanıştım grupla o yüzden bu albümleri için pek bir şey diyemem birkaç şarkısını dinledim sadece.Niye birkaç şarkı çünkü grubun ilk albümüne takıldım ben, daha onun ötesine geçemedim cidden iyilermiş.Ghost’un ilk albümünden bir eksiği yok ilk albümlerinin ama Satan bazısına yürü kulum diyo işte.