Ömer Kuş

Geçen hafta sonu gerçekleşen muhteşem konserin ardından arayı fazla uzatmadan yeni bir konser yazısıyla karşınızdayım. Bu sefer yaşadığım yere çok yakın ve aynı zamanda MARDUK’un kurulduğu şehir olan Norrköping’de gerçekleşen MARDUK konserine gidiyoruz. Konserin açılış grupları ise yine Norrköping’den OFERMOD ve Stockholm’den VALKYRJA idi.

Beyaz PRIMORDIAL tişörtümü giyip (çok önemli detay, valla) yola çıktım. Mekana girdikten sonra yaklaşık bir saatlik bir beklemeden sonra ilk grup olan VALKYRJA geldi sahneye. Bu uzun bekleyiş sırasında yanımda muhabbet edecek arkadaşımın olması (evet bu sefer tek değildim) iyi oldu.

VALKYRJA gayet iyi, hafif melodik sayılabilecek bir black metal yapıyor. Daha önce kendilerini hiç dinlememiştim ama performanslarını beğendim. Yalnız vokalist arkadaş fazlaca Erik Danielsson’a (WATAIN) benzemeye çalışıyordu gibi geldi bana. Üstü başı, saç modeli (süpürge stayla), mikrofonu tutuşu ve hatta kafa sallamasına kadar adeta küçük bir Erik vardı sahnede.

Neyse ama dediğim gibi gayet keyifli bir performanstı. Yaklaşık 30-40 dakika falan sürdü. Geçen hafta açılış grubu olan REVOCATION’la kıyaslandığında seyirci sayısı baya bir fazlaydı.

Ardından ikinci grup OFERMOD geldi. Vokalist/gitarist arkadaş siyah bir cübbe giymiş ve yüzünü de tamamen siyah bir örtüyle kapatmıştı. Ürkütücü olması planlanan bu kostüm beni hafiften gülümsetti sadece.

Diğer gitarist ve basçı arkadaşların ikisi de kel ve corpsepaint’liydi. Bu kel gitarist arkadaş konser boyunca etrafa deli deli bakışlar fırlatıyordu. Nasıl diyim, bir yandan ciddi psikopat gibi, diğer yandan palyaço gibi sırıtıyor eğri dişlerini gösteriyor falan, gözlerini oynatıp duruyor. İlginç bir abimizdi vesselam.

Müzikal olarak ise VALKYRJA’ya kıyasla daha düz bir black metal yaptıklarını söylemek yanlış olmaz herhalde. Konserden önce son albümlerinden birkaç şarkıyı dinlemiş ve hatta beğenmiştim de ama konserden çok da keyif aldığımı söyleyemeyeceğim. VALKYRJA benim zevkime daha çok hitap ediyordu. Grubun Norrköpingli olmasının da etkisiyle grubu tanıyan, şarkılarını bilen ve eşlik eden insan sayısı az değildi.

OFERMOD’un da sahneyi terk etmesinin ardından MARDUK’u beklemeye başladık. Yaklaşık yarım saat süren bekleme süresince hoparlörlerden Accuser/Opposer şarkısının sonundaki ayini dinledik. Gayet güzel düşünülmüştü bence. Ardından saat 22 gibi Morgan, Mortuus ve dadaşlar sahneye çıktı.

Son albümden Serpent Sermon ile başladı grup. Mortuus hayvanı delişmen vokalleriyle aklımızı aldı daha en baştan. Yalnız konser boyunca vokaller biraz fazla yüksekti ve çok kulak tırmalıyordu. Mortuus da hiç acımadı ve kulaklarımıza tecavüz etti adeta. Performansı açısından bir sorun yoktu tabii yanlış anlaşılmasın. Herif Slay the Nazarene gibi çok hızlı vokal bölümleri olan şarkıları bile kaçırmadan deli gibi söylüyor yav.

Serpent Sermon’ın ardından “Wormwood” albümünden Nowhere, No-One, Nothing ve ardından The Black… geldi. Bundan sonra grup bir hızlı bir yavaş şarkı kombinasyonu yaptı. Tam sırayı hatırlamıyorum ama önce Christraping Black Metal, ardından Imago Mortis, Slay the Nazarene, Temple of Decay, Azrael, Accuser/Opposer, With Satan and Victorious Weapons gibi bir dizilim yaptılar. MARDUK’un son dönem sound’una ve özellikle bu orta tempo şarkılara hasta olan birisi olarak Imago Mortis ve Accuser/Opposer çalmaları beni sevindirik etti.

Accuser/Opposer performansında “LAN?!?” dedirten bir olay da oldu ayrıca. Şarkının başlamasıyla birlikte sahneye yeni bir eleman geldi ve İngilizce “Hadi beyler uyumayın, hareket edin lan! Oturmaya mı geldik?!” diye bağırmaya başladı. Bu sesi nerede olsa tanırdım. Bir an için “hayal mi görüyorum acaba?” diye düşünsem de yok, baya gerçekti bu. Bu arkadaş PRIMORDIAL’dan Alan Nemtheanga’dan başkası değildi.

“Rom 5:12” albümünde de bu şarkıda konuk vokal olarak yer almıştı Alan. Ama iki üç dakikalık bir vokal performansı için grupla İsveç’te turlayacağı aklımın ucundan bile geçmezdi gerçekten. Konserin ardından merch standında kendisini görünce yanına gitmeden duramadım tabii. Kısaca “Naaaabıyon lan burada?” anlamına gelen bir takım laflar geveledim, o da “İşte grupla takılıyorum, turluyorum, merch satıyorum” dedi. Tıpkı Örebro’da Metallsvenskan’da olduğu gibi yine adeta kankaymışız gibi davrandı. Vokal performansını beğenip beğenmediğimi sordu. “Onu bunu bırak da PRIMORDIAL ile konsere gel lan buralarda tek başına takılacağına, Allahsız kitapsız” dedim. “Şubatta geliyoruz üç konser için” cevabını alınca ise mutluluktan uçuyordum adeta. Orada görüşürüz deyip elini sıkıp mekandan ayrıldım zira yetişmem gereken bir tren vardı. O PRIMORDIAL tişörtü detayının neden önemli olduğunu gördünüz şimdi değil mi? Kalbim temizmiş.

Tekrar MARDUK’a dönecek olursak, dediğim gibi vokal ile ilgili problemler hariç gayet yarman bir performans sergiledi grup. Hız sınırlarını aşan şarkılarda deli gibi coştururken, orta tempo şarkılarda müziğin ritmine uygun kafa sallattırdılar. Setlist de grubun her dönemine neredeyse eşit ağırlık verilerek oluşturulmuştu ve tatmin etti. Son şarkı olarak Panzer Division Marduk çalındı.

Kulaklarımızda hafif bir çınlama ile evin yolunu tuttuk sonrasında.

Sırası karışık olmakla birlikte setlist şu şekildeydi:

Serpent Sermon
Nowhere, No-One, Nothing
The Black
Slay the Nazarene
Imago Mortis
Christraping Black Metal
Temple of Decay
With Satan and Victorious Weapons
502
Accuser/Opposer
Azrael
Materialized In Stone
Wolves
——————-
Panzer Division Marduk