Ubeydullah İNDİROĞLU

İlk albümler zordur.

Düşünsenize, öyle bir albüm yapmalısınız ki sizin tek atışlık kurşun olmadığınıza insanlar ikna olmalı ve o albümün getirdiği ivmeyle ikinci albümü, üçüncü albümü yapacak tecrübeyi ve birikimi alabilmelisiniz. Hatalar olur, toyluklar olur ama bunları da avantaja çevirebilmek gerekir. Dolayısıyla, ilk albümler her zaman zor işlerdir.

Ve karşımızda bu açıdan örnek gösterilesi bir albüm var.

“Ruh nedir, görebilir miyiz, dokunabilir miyiz?” diye sorsalar, bu albümü örnek gösterir, “Göremeseniz de, dokunamasanız da duyabilirsiniz” derim. Sıkın bu albümün posasını, ruh çıkacaktır.

Rotting Christ, 25-26 senelik kariyeri boyunca hep belli bir kalite üstünde işler yapmasına rağmen hakettiği değeri görememiş bir grup… Yunanistan’ın kızları, adaları ve uzosundan sonra çıkarttığı en büyük ürün olsalar da asla İskandinav dönemdaşları kadar göz önünde olamadı Sakis ve Themis. Buna rağmen her zaman ilkelerine, inançlarına sadık kaldılar, her zaman müzikleriyle vermek istedikleri mesajları ilettiler. Yunanistan’ın çıkardığı en köklü grup olmalarını bir nebze “Thy Mighty Contract”taki ruh dolu müziklerinin getirdiği ivmeyle başardıklarını söylesek çok da yanlış olmayacaktır.

90′lar başında Norveç’te şekillenen ikinci nesil black metal sahnesine farklı bir açıdan bakan Rotting Christ’ın müziği daha melodik ve eklektik bir yaklaşım sergilemekteydi. “Thy Mighty Contract” ise, grubun müziğine olan yaklaşımının kökenlerini direkt olarak dinleyiciye aktarıyor. Karşımızda hızlı ve agresif tabanını yer yer daha atmosferik ve orta tempo kısımlarla destekleyen, çift gitar partisyonları ve hızlı bateri partisyonlarıyla şekillenmiş ve yer yer ambient tonlarda klavye kullanımıyla şarkıya farklı katmanlar ekleyen bir müzikal yapı bulunuyor. Yani “Theogonia” ve devamında gelen epik Rotting Christ müziğinden daha farklı, kapkaranlık bir black metal yapısı işleniyor.

Rotting Christ’ın daha sonra markası haline gelen duygu yoğunluğu yüksek melodi kullanımları şarkılarda ayrıca dikkat çekiyor. O dönemde black metal tarzında çok popüler olmayan melodik gitar soloları da Rotting Christ’ın portföyünde yer alıyorlar. Bütün bu etmenlerin, iyi bir bestecilikle birleştirilmiş olması, albümün puanını yükseltiyor. Bir black metal albümünde duygulanmak başta komik geliyor olabilir ama “Thy Mighty Contract” bu işi çok güzel beceriyor içerdiği müzisyenlikle…

Mesela, The Coronation Of The Serpent’ı ele alalım. Hızlı ve agresif melodilerin üstüne Sakis’in çığlıkları, oldukça etkili bir açılış yapıyor. İlk sözlü kısımdan sonra gelen melodik solo şarkıyı farklı bir boyuta taşıyor.

Şarkının ortalarına doğru sert gitar taramalarına klavye eşlik ediyor. Bu gelişme bölümlerinden sonra şarkı başlangıçtaki karanlık ve hızlı melodilere geri dönüyor ve giriş kısmı kadar etkin bir kapanışla sona eriyor. Ya da The Sign Of Evil Existence diyelim. İki dakikalık kısacık bir intro da olsa, arkada dönen melodiler, hızlı ve agresif müzikal iskelet; şarkıyı intro olmaktan öteye taşıyor. Transform All Suffering Into Plagues’in yakalayıcı melodiler ve melankolik klavyelerle örülmüş müthiş açılışı, bahsettiğim duygu patlamalarına ayrı bir örnek teşkil ediyor. Şarkının hızlandığı anlarda gelen gitar solosu ayrı bir niteleyici eleman rolünü üstleniyor.

Exiled Archangels, hem oldukça dinamik ve etkileyici giriş rifi, hem de oryantal tınlayan melodileriyle ve dur kalklı yapısıyla grubun besteciliğine dair güzel bir örnek oluyor. Fgmenth, Thy Gift’in kapkaranlık melodileri ve orta bölümdeki Sakis’in etkileyici çığlıklarıyla yine albümde öne çıkan parçalardan birisi haline geliyor.

Albümün yer yer yakaladığı melankolik hava, grubun işlediği okültist temayla net bir şekilde örtüşüyor. Tek kusuru, zayıf prodüksiyonu ve programlanmış bateri partisyonları olan albümün içerdiği tutku ve ruh dolu müzisyenlik, bu kusurları da kapatıyor aslında…

“Thy Mighty Contract”, grubun black metal döneminin en çok öne çıkan albümü ve hâlâ birçok Rotting Christ hayranı tarafından grubun en iyi albümü olarak görülüyor. Grubun canlı performanslarda bu albümden şarkılara sıkça yer vermesi, onların da gönüllerinde “Thy Mighty Contract”ın torpilli olduğunu gösterir gibi… Sonuçta, karşımızda oldukça potansiyel içeren bir grubun neler yapabileceğini net şekilde gösteren, iyi bir bestecilik ve amatör ruhla kaplanmış başarılı bir ilk albüm var.

Black metal adamı fazlaca duygulandırabiliyor bazen, evet.