Çağatay BALIKÇI
Öncelikle sitede birçok Megadeth albümü olmasına rağmen bu albüm ve “Peace Sells… But Who’s Buying?” albümünün olmaması beni hep düşündürmüştür. Uzun bir süre bekledikten sonra kimsenin bu işe girişmediğini görünce bir cesaret kısa çöpü çekip hadi bakalım dedim. Bildiğiniz gibi bu albüm Megadeth’in ilk albümü ve Mustaine Reyis’in Metallica’dan ayrıldıktan (kovulduktan) sonra yaptığı, gösterdiği hırs ve azim ile yanına Ellefson Reyis, Gar Samuelson ve (yalancı) Chris Poland’ı alarak Metallica’ya kök söktürmek için kolları sıvadığı yapıttır.
“Killing is My Business… and Business is Good!” 12 Haziran 1985′te Combat Records şirketi altında piyasaya çıkmıştır. Albümün yapım aşamasında stüdyoya ödenen paralardan kısarak uyuşturucu parası çıkarılmış ve hem kalite hem de ekonomi adı altında grup kafaları kıyak yapmayı da unutmamıştır. Speed ve thrash metali birbirleriyle harmanlayıp Megadeth’in uzun zaman sürecek o tadını hazırlayan Mustaine, aynı zamanda albümdeki tüm sözleri de kendi başına yazmıştır. Albümde sekiz şarkı ve bu sekiz şarkının içinde bir de cover var. Bu cover, Nancy Sinatra’nın klasikleşmiş şarkısı These Boots Are Made for Walkin’idir. Bu şarkıyı Mustaine kendisine göre değiştirmiş ve orijinalinden bağımsız, kendi başına bir eser yapmıştır. Birçok kişi bu şarkıyı Megadeth ile tanımış ve Megadeth şarkısı sanmaktadır.
Kısa bir tanıtım yaptıktan ve albümle ilgili bazı detayları verdikten sonra şarkılardan bahsetmek daha doğru olur. Albümün ilk şarkısı olan Last Rites/Loved to Deth, Last Rite kısımında Bach’ın ünlü eseri Toccata and Fugue in D minor, BWV 565′ın hızlandırılmış bir versiyonu ile başlıyor ve ikinci kısım olan Loved To Deth’te ise Mustaine’in bir yandan öfkeli, bir yandan da sevecen, sevgi dolu, sevdiği kadının cehennemde yanmasını dileyen ve sonradan pişman olan vokali ile giderek hızlanıyor. Şarkının konusu “ya benimsin ya toprağın, cehennemde yan köpek” ve “Tülay geri dön” olarak özetlenebilir.
İkinci şarkı ise albüme ismini veren Killing Is My Business… and Business is Good. Şarkı melodik olarak başlar ve hızlanarak Mustaine’in vokalleri ile bir katilin hikayeleri tadında devam eder. Hızlanır, yavaşlar ve yeniden hızlanır. Şarkı, sözleri ile de tavan yapar ve insanı iyice gaza getirip seri katil olmaya iter. Bu arada alta sözlerle gelen sololar daha da gaza getirir ve Mustaine’in sondaki hırlamaları ile biter. Bu arada sondaki solo Poland imzalıdır.
Üçüncü şarkı Skull Beneath The Skin’dir. Şarkıda Megadeth’in maskotu Vic Rattlehead abimizin gördüğü işkenceler ve zulümler anlatılmıştır. Şarkı Mustaine’in “ovvvv”lamaları ile başlar ve içinde gaz rifler bulundurur. Şarkıdaki soloların tamamı Dave tarafından atılmıştır. Dördüncü şarkı ise daha önce bahsetmiş olduğum These Boots are Made For Walkin’dir. Beşinci şarkı ise Rattlehead adındaki, metal dünyasından bahseden gaz şarkıdır. Özellikle dönemin diğer gruplarına çaktığı laflar vardır bu şarkıda Reyis’in. Şarkıdaki son solo hariç soloların tamamı Poland’a aittir.
Don’t wear no leather to “fittin”
Don’t wear no spike to be “cool”
Don’t want no woman beside him
Just make it fast, loud and rude
Bu bölümde Mustaine söylediğim gibi diğer metalcilerle kendince daşak geçmiş ve “la bırakın onları gelin bana bizde koko var hem çeker hem headbang yaparız” demiştir. Altıncı şarkı ise Chosen Ones adındaki, açılışıyla etkiliyen ve rifleriyle ve Mustaine’in diğer şarkılara göre daha uysal, daha az sinirli vokalleri kendinden emin ve Mustaine imzalı solo ile harika bir şarkıdır, favorilerimdendir. Ayrıca albümdeki küçük bir ayrıntıyı da vermek gerekirse, sözlerde “death” kelimeleri yerine sürekli “deth” kullanılmış ve burada da grup ismine vurgu yapılmak istenmiştir. Bu şarkıda özellikle 02:18′den sonraki bölüm dinlenilesidir. Kısa bir şarkı olmasına rağmen adeta eriyip gider.
Yedinci parça ise Looking Down The Cross’tur. Şarkının ismi bu zamana kadar duyduğum en akılda kalıcı en karizmatik isimdir bana göre. Şarkı slow bir intro ile başlar ve tempo giderek artar. Girişteki Mustaine solosu ve Ellefson (İlk defa bahsettim ayıp bana) basları ile şarkının açılışı gaza getirir. Mustaine’in bu şarkıda yaptığı vokaller ise albümdeki en iyi vokaldir. Bence şarkı albümün en iyisidir. Fazla yorum yapmaya gerek yok. Hem melodiktir, hem de soloları doyurucudur. Soloların hepsi Reyis’e ayıttır.
Yedinci şarkı ise tam bir el bombasıdır. Yıllarca süren bir tartışmanın içindeki en büyük etmen ve en büyük kanıttır. Mustaine vs Metallica tartışmalarında hep öne sürülmüş ve düşündürmüş bir şarkıdır. Mechanix adı altında “Killing is My Business… and Business is Good!” albümünde yer alan şarkı, düşman grup (o zamanlarda) Metallica’nın “Kill ‘em All“unda ise sözler değişmiş ve bir iki değişiklik (yavaş bölüm, solo falan) Four Horsemen olarak adlandırılmıştır. İki şarkı arasında fark çok büyüktür ve genellikle Metallica üyeleri bu şarkıdan bahsederken “berbat, boş verin” falan der, ama genede konserlerinde çalmışlardır. (Sebebi ana rif ve hatta şarkının tamamının Dave Mustaine’e ait olmasıdır.) Mustaine konserlerde bu şarkıyı çalarken genellikle onların yolu ve bizim yolumuz şeklinde anonslar eşliğinde mevzuya girer. (Şarkının Papa Het’li versiyonu da vardır, o da iyidir ama bu şarkı Mustaine vokallerine uyan ve o vokallerle dinlenmesi daha uygun olan bir şarkıdır.)
Şarkıya gelecek olursam, Mustaine bu şarkıyı Panic grubu ile yazmıştır ama Metallica ve Megadeth’e nasip olmuştur. Bu şarkı “Kill’em All” ve “No Life ‘Til Leather” versiyonlarına göre daha hızlı çalınmıştır (Mustaine götlüğü). Şarkıyı içerik bakımından anlatmaya gerek duymuyorum, şüphesiz candır ve herkes en az bir kere dinlemiştir. Abazalık dolu bir şarkıdır ama gazdır da aynı zamanda. Solosu ise Mustaine tarafından yazılmıştır.
Büyük kısmı genel olarak Mustaine üzerinden giden bir kritik oldu, nedenini herkes bildiği üzere adam neticede Dave Mustaine. Ama albümde emeği geçen diğer üyelere haksızlık yaptığımı hissettim ve babasız büyümüş bir kişi olarak kendime baba olarak edindiğim Mustaine reyisi kenara koyarak diğerlerinden bahsetmem gerektiğini hissettim. Gar’ın davullarda şahane işler çıkarttığı ortada yorum yapmaya bile gerek duymadım. Her vuruş her atak yerinde ve şarkılara ayrı bir hava kattığı ortada. Ellefson ise baslarda harika ve özellikle Looking Down The Cross’taki introda bu durum daha da belirginleşiyor. Chris Poland ise iyidir, hoştur, boştur, soloları iyidir, ama karaktersizdir.
Evet hakaretlerim ile kritiğe son veriyorum, umarım ilginizi çeker, beğenirsiniz. İlk deneyimim olması bir eksi, ama elimden geldiğince yorumladım. Teşekkürler Pasifagresif ekibi ve okurları.
(8.72/10, Toplam oy: 89)
Loading ...
Bu kritik sayesinde belli başlı şarkıları dışında bu albümü hiç adam akıllı dinlemediğimi fark ettim. Özellikle daha ilk şarkının girişinde olan Bach bölümünden haberim bile olmamasını bir klasik müzik sever olarak kendime yediremedim açıkçası. Ben gerçekten beğendim kritiği. Hiç olmadı albümü dinlemem gerektiğini göstermiş oldu bana.
15.09.2013
@Batu Sarıtürk, nasıl klasik müzik seversin anlamadım!… Söz konusu kısım mı bilmek veya anımsamak için klasik müzik dinlemeye dahi gerek yok… hiç mi looney tunes çizgi filmi izlemedin küçükken diye sormak lazım??
hatta melodi aynı değil bir çeşit varyasyon olmasına rağmen orjinalini biryerlede duymuş kişi mutlaka bağlantılar ve anımsar… bu kadar meşhur bir melodiyi duymamış olmak klasik müzik sevgisiyle nasıl bağdaşır orasını belirsiz…
orjinal girişi coversız kullanan şöyle bir parça var… http://youtu.be/RoQT-3NXJhA
15.09.2013
@osuruğu öksürük ile absorbe eden kişi, Melodiyi tabi ki biliyorum, bahsettiğim o değil. Megadeth’in bir şarkısında ( benim daha önce farketmediğim, dinlmediğim vs) kullanılmış olması söylemek istediğim. Şimdi tekrar okuyunca yazdığımı öyle bir anlam çıkıyormuş. Tamamen kendimi anlatamama durumu olmuş.
Kritik sanki “abi ben daha gencim” diye bağırıyor. Cohoş olmuş :) Ama bu kadar ballandırdığına göre 9 verir diye düşündüm, yarım puanı nereden kırdınız hocam :D
15.09.2013
@bascivegobekli, Biraz genciz normal 19 yaşındayım sağol bu arada normalde pek kullandığım yazım dili değil soğuk götün tekiyim :D 1.5 puanı kırmamı mı anlatıyım yarım puanımı Megadeth fanıyım ama 10 puan yada 9 alıcak bi albüm değil nasıl 8.5 verdim bilmiyorum ama hoş detaylar var.Kill Em All kadar ahah bak bu thrash alın amk reklamlarında değil sadece ve bence asıl thrash bu melodikliği bakımından ama dediğim gibi Megadethi megadeth yapan albüm değil ondan bu puan iyi :D
15.09.2013
@bascivegobekli, bu arada blogun harikaymış takibe aldım :D
17.09.2013
@bascivegobekli, gerkeçten blogun harika çok beğendim her gün bloga göz atacağım.
20.09.2013
@MetaLstorM, ben de diyorum ulan sayfa görüntüleme artmış, PA kaynaklı girişe baktığımda buradan bayağı trafik var :D JB cilere siss atmışız, millet yine de beğeniyor. Teşekkürler efendim, şu anda vakit buldukça Scenarios of
Brutality kritiği üzerinde çalışıyorum. JB tarikatına birkaç diss daha atmadan önce heavy metal ve kanka tarzlar hakkında yazılara ve kritiklere ağırlık vereceğim.
Özet: Blogumun neresi harika pek anlayamadım. Her göz atmamda biraz daha saçma görünüyor :)
1985-1995(hidden treasures da dahil) Megadeth kraldır. Nedense bu albüm ve SFSGSW’ın hakkı çok yenmekte. Albümle aynı adlı şarkı, chosen one, skull beneath the skin ve tabi ki mechanix çok iyi şarkılar.
2000 sonrası Megadeth’ten keyif alamıyorum açıkçası. En beğendiğim albümleri The world needs a hero ki çoğu kişi samimiyetsiz ve alelacele buluyor ama bence efsane kadro sonrası en vaatkar kadro o albümdeydi. Her neyse işte boşverelim 2000leri… Albüme de 8 verdim gitti.
İşte beklenen kritik !
Metal tarihindeki en güzel “cevap”lardan biri bu albüm. Sırf bu yüzden 10 gözümde. Yapanın daha sonradan kendini rezil etmesi bile bunu değiştiremiyor.
Adeta, “olm bak 1 saatlik paramız var stüdyo için, çalıp çıkıyoruz hemen” denmişcesine hızlı ve terli.
Ayrıca albümle aynı isimli şarkının riffi nasıl oynak bir rifftir? (cevap: baya oynak bir rifftir)
Looking Down The Cross, Chosen Ones, The Skull Beneath The Skin… Devasa şarkıların nasıl prodüksiyona kurban gidişi. Remaster’ı olmasa hayatta dinlenilmezmiş, insanlar iyi dayanmış ilk baskısına.
Kritik güzel, eline sağlık. Cidden albümü bir kez daha baştan sona dinleyesim geldi.
megadeth’in ilk 2-3 albümünde hep bu “mastering” (ya da türkçesi kayıt kalitesi vs. her neyse işte) olayına kurban gittiğini düşündüğümden ben de albüme yüksek puan veriyorum. cidden ne bas ne vokal ne trampet adam gibi duyuluyor. güzel melodiler var, ama prodüksiyon sıfır. o yüzden dinlenebilirlik zayıf.
bazı gruplar artık şanstan mı sınırları zorladıklarından mı bilmem, parasız pulsuz kaydettikleri çamur kalitesinde ilk albümlerine rağmen iyi çıkış yapıyorlar. megadeth onlardan biri değil: bence bu albümle çıkışı sırf “metallica’nın eski gitaristi” kontenjanından yaptılar(bkz: mustaine a heavy metal memoir). ama yine bu durum daha takdir edilesi; çünkü zor dinlenebilirliğe rağmen ilk 3 albümü yaparken yılmıyor adamlar. çok güzel, klasik olacak melodiler var. yenilikçi ritmler, gitar teknikleri var. güzel prodüksiyonlu albümleri ancak yıllar sonra yapıyorlar; ancak bu ilk albüm ve hemen ardılları kötü kayıtlarına rağmen epey ilgi görüyor. sırf bu yüzden megadeth’te başından beri olan “şeytan tüyü” bu albümle başlıyor bence. kötü prodüksiyona rağmen dinleyende “bu adamlarda cevher var” düşüncesini bu ilk albüm gösteriyor.
Kritiği yapan adamı iyi tanırım, Çağatay da Killing de iyidir. Babasız büyüdüğünü yeni öğreniyorum Çağatay’ın, canımdır benim üzüldüm gerçekten. Birde benim The Sex Pistols albümü var ama yazar ekibinden hiç ses çıkmıyor buradan yayınlasam alırlar mı diye sordum ama? :)
Looking down the cross FTW.
16.09.2013
@Deniz, WTF :)
Aslında albümü ilk fotograftaki Dave’in “skerim len” bakışı gayet iyi özetliyor. Madem öyle işte böyle mottosuyla yapılmış bir albüm olduğu gayet açık. Bi meydan okuma – yardırma var ve bu albümü daha farklı yapıyor benim gözümde. Bi de bu albüm bazı yabancı listelerde en iyi thrash albümü olarak falan da gösterilir.
Nerdeyse bütün kariyeri sırf Metallica’dan intikam almak için kurulmuş olan Dave Mustaine’den çok da kalıcı şeyler beklememek lazım tabi. Bu albüm karanlıktır, gazdır, kıç tekmeleyicidir, 8,5′i hak eder, Megadeth balyoz gibi rifflerle zamanında kafamıza vurmuş, Thrash Metal namına en güzel şarkılara imza atmış, bir çoğumuz bu adamı örnek almış lise ve ilk gençlik yıllarımıza damga vurmuştur bu ayrı bunu inkar etmiyorum. Demek istediğim kalıcılık. Yani Megadeth’in son yıllarda çıkardığı birbirinden rezalet albümleri şurda hepimiz biliyoruz. Adam Metallica’dan intikamını almış, Metallica gazı bitmiş, Megadeth Metallica kadar ünlü olmuş, statları doldurup Grammyler kazanmış, Dave Mustaine popi olmuş ve Megadeth efsanesi de 90 ların ikinci yarısından itibaren azalark bitmiş ve herkes evli evine köylü köyüne olmuştur. Bilmem anlatabildim mi.
18.09.2013
@Nightwing, Grammylere aday olmuş ama hiç kazanamamıştır abi bir yanlışlık olmuş sanırım :)
İlk göz ağrım. Beni metalci yapan albüm, bu albümdür.
Çok seviyorum. Megadeth hayatımın grubudur, benim için bir müzik grubundan çok daha fazlasıdır. Mustaine benim için hayranlık duyduğum bir müzisyenden ziyade ailemden birisi gibi, sanki onu tanıyormuşum da öyle sevmişim gibi. En sevdiğim grubu ve müzisyeni kelimelerle anlatmak çok zor. Hayatımda en mutlu olduğum an David Ellefson’a sıkı sıkı sarılıp onu ne kadar çok sevdiğimi söyledim andı. Hala aklıma geldikçe mutlu oluyorum. Ne desem az kalır. Hayatım boyunca hiçbir grubu Megadeth kadar sevmeyeceğim, hiçbir şeye Megadeth kadar hayranlık duymayacağım.
Albüm için diyebileceğim pek birşey yok. Son derece gaz, hızlı, agresif. Herkes bu albümün çok kötü prodüksiyonlu olduğu için dinleyemediğini söyler, ama bence bu kötü prodüksiyon albümün havasına uygun. Megadeth’in 80lerde uyuşturucu, parasızlık, ilk albüm, dave’in metallica’dan kovulması vs olayları çok iyi yansıtıyor. Dinleyince buram buram punk seven, fakir, uyuşturucu kullanan, hızlı, agresif, anarşist elemanlarıyla o efsane Megadeth havasını alıyorsunuz. İlk 3 albümün tadı bambaşkadır ve başka hiçbir grupta yoktur.
‘mechanix’ için de şunu söyleyebilirim: Metallica bu şarkıya bildiğin çökmüş. Sen o kadar adamı kov, sonra kovduğun adamın şarkısını yavaşlatıp albüme koy. Ayıptır. Ayrıca Dave Mustaine Metallica gibi bir gruptan kovulup da kendi tarzının Metallica’yla pek alakasının olmaması da ne kadar yetenekli ve karakter sahibi bir müzisyen olduğunu gösterir. Bakın bugün iki farklı metal türünün albümü çıksa kim kimdir ayırt edemeyiz, yeni grupların hepsi ya birbirine benzer ya da eski gruplara. Dave mustaine ise Megadeth’i kovulduğu gruptan söz olarak, tarz olarak, sound olarak çok farklı bir yapıya sokmuştur. Sırf bunun için bile saygı duyulmalıdır.
Megadeth gibi bir grubun ilk albümünün bu kadar underrated kalması çok acayip gerçekten, bir Kill Em All’dan vs çok bir farkı yok albümün
Looking Down the Cross’un ilk 1:20 dakikası.