Merhaba sevgili Pasifagresif katılımcıları. Sitede yenilikler ve içerik namına güzel gelişmelerin yaşandığı bir dönemdeyiz, gidişattan memnun olduğunu umuyoruz. Bu hafta müzik zevkimize dair çeşitli tahliller ve tahminlerde bulunalım dedik.
Müzik zevkinizi beş yıl sonra nerede görüyorsunuz? Bir enstrüman çalıyorsanız yeteneğinizin, grubunuz varsa grubunuzun ne durumda olacağını düşünüyorsunuz? Dinlediğiniz başka türleri gelecekte metalden daha fazla dinleyeceğinizi tahmin ediyor musunuz? Metale olan ilginizde zaman zaman bir azalma hissediyor musunuz, yoksa her geçen gün ilginiz artıyor mu? Beş yıl sonra durum ne olur? Hangi türlere daha çok meyledeceğinizi düşünüyorsunuz? Şu anda bir dinleyici olarak metale hayatınızda yer veriyorsanız, beş yıl sonra kendinizi bir grupta çalıyor, ya da metal konusunda daha aktif bir şeyler yaparken görüyor musunuz? Konserlere gitmek, grupları albüm ve ticari ürünlerinden almak suretiyle desteklemek gibi konularda beş yıl sonra bugününüzden farklı olan bir şeyler olacak mı?
Bunlar ve ilgili görebileceğiniz hususlarda görüşlerinizi, planlarınızı paylaşmanızı umuyor, kusursuz bir hafta geçirmenizi diliyorum.
Kesinlikle metale olan ilgimde bir azalma olacak, bunu hissediyor gibiyim. Bunun dışında henüz 20′li yaşların başında biri olarak dilediğim her grubun albümünü, ürünlerini alamıyorum çok istememe rağmen. Okul biticek, atanıcam falan anca öyle.
5 yıl sonraki müzik zevkim herhalde şu ankinden daha karmaşık olur. Sadece metal dinlemem sanırım (aslında şimdi de sadece metal dinlemiyorum). Mesela jazz, ahmet kaya vari, post rock, country ve 80/90′lardaki türk pop müziğini dinliyor olurum sanırım. Film soundtrack albümlerini dinlemeye de devam ederim sanırım. Nick Cave, J. Horner gibi üstadlar her zaman dinlenir (bilmeyeniniz var ise lütfen ”the fountain”ın soundtrack’larını dinleyin. hatta link bulayım bi saniye. heh, http://www.youtube.com/watch?v=7FDAkpQSJVA dinlemenizi şiddetle öneririm).
Metal konusunda ileride yapmayı en çok istediğim şey ise (yapabileceğimi pek sanmamakla birlikte) bir plak kütüphanesi kurmak, tıpkı @swedish’in şu an yaptığı gibi.
29.08.2013
@tranquillist, hahah dostum ben sana yardım edicem.Göreceksin bir gün bir bakacaksın yüzlerce plak sahibi olmuşsun ve o kusursuz sesin karşısında kahveni yudumluyorsun :)
29.08.2013
@Swedish, “Yüzlerce plak sahibi olmuşsun..” Çok ilginç ve güzel olur gerçekten.
Azalma olmaz ama kesinlikle zenginleşme olur. “Zaten değişim denen şey artılar getirmiyorsa yanlıştır.” (çok iddalı)
Etnik etkileşimli, daha underground gruplar ve müzikler sanırım biraz yükselişte olacak, belki de zirvede, keza şimdi yükseliyor zaten. Akustik bir şeyler deneyebilirim, bu da her geçen gün daha cezbedici oluyor.
Yine türk metal müziği ve hiçliği ve yerden yere vuruluşuna karşı ve destekleyen yorumlar/ım devam eder…
Yazarken farkettim de insan yedisinde neyse yetmişinde odur sözünü böyle de yorumlayabiliriz. Hep bir şeyler istedin, düşündün, planladın ama aslında sadece doğdun ve öldün. Üzücü ama sanırım ve maalesef gerçek bu. Tabiki burada ve başka yerlerde istisnalar vardır.
Hiç aklımda yoktur ama belki doom işlerine başlarım :P
Son olarak 80/90 türkçe pop http://www.radyodejavu.com
01.09.2013
@BelGarah, Toplumun neredeyse her kesiminde pop müzik dinlendiği için, müzik dinlemeye yeni başlayanlar gençler/çocuklar Serdar Ortaç, Demet Akalın, Hande Yener, Tarkan gibi Türk popçuları dinliyorlar. Senin mantığa göre bu gençler/çocuklar bunları dinlemeye devam etmeli, rock, metal, jazz, klasik müzik falan dinlememeli ya da bunları dinlese bile Türk vasat altı(bildiğin boktan) popçuları dinlemeyi bırakmamalı.
Şimdi belki artılar getirdiği için onları dinlemeyi bırakabilir diyebilirsin ama tırnak içindeki cümleden önce azalma olmaz demişsin ve anladığım kadarıyla bunu desteklemek için tırnak içindeki cümleyi yazmışsın. Yani tırnak içindeki söze değil lafım. bir önceki cümledeki azalma olmazı bu cümleyle desteklemene.
Eğer yanlış anladıysam kusura bakma ve bu yazdıklarımı unut.
Bu haftaki konu çok güzel, söylenebilecek çok şey var.
Öncelikle yarını bile tahmin etmek zorken 5 yıl sonrasını öngörmek daha zor bir şey kuşkusuz, ama normal şartlar altında 5 yıl sonra müzik konusunda nerede olacağımı büyük ölçüde öngörebilirim diye düşünüyorum.
Enstrüman konusunda bir hedefim var, 1 yıl içinde elektroya başlayacağım. Kendimi buna bayağı bir adamayı düşünüyorum. Tabii çekincelerimde var. 20 yaşındayım, ne kadar zorlanacağımı, ne kadar bir sürede biraz olsun yetkinleşebileceğimi bilmiyorum, ama uğraşacağım, kararlıyım. Elbette bunun sonrasında eğer mümkün olabilecekse bir grubumun olmasını hayal ediyorum. Tabii ama bu biraz uzak bir gelecekte olabilir gibi gözüküyor ne yazık ki.
5 yıl gibi bir süre öncesi başlamıştım metale. Bu süre içinde bir kez olsun ilgimde bir azalma olmadı, ve tahmin edilebileceği üzere ilgim artarak devam etti. Hatta bu ilgi çok fazla olduğu için diğer dinlediğim türlerle olan ilişkimede dönem dönem zarar verdi ahah. Dışarıdan bakan biri için “Ruh hastası mısın sürekli dinlenir mi??” klasmanındayım yani biraz, ve hiçbir zaman metal dışındaki bir tür, müzik zevkimin tepesine kurulamayacak, bu kesin olan birşey zaten. Yarının “fotoğraftaki amca”sı benim yani sfsfgs
Müzikten önce 5 yıl sonra kendimi KPSS kitapları arasında görüyorum, bayağı net gözüküyor hatta, sayfaları çevirdiğim sesleri bile duyuyorum. Onlarla cebelleşirken elbette ki müzik yanımda olacak.
Eski sevdiğim grupları bırakacağımı düşünmüyorum, yeni gruplar eklenir mutlaka yanına, müzik zevkim de yine bu civarlarda olur, fazla bir değişiklik göstermez.
Bir enstrümanı iyi derecede çalacağıma inanıyorum.
Bir de o kadar absürd hayallerim var ki, umarım birkaçı gerçekleşmiş olur o zamana.
Bundan 5 yıl sonra hala metal dinliyor olsam da, daha çok Blues dinliyor olacağım sanırım. Gidişat öyle gösteriyor.
Gruplarla ilgili hep bi sıkıntım oldu, o zamana da adam gibi bir oluşumun içinde olabileceğimi sanmıyorum.
Gitar çalıyorum. Nota ve teori olaylarına da teknik kadar yük verebilirsem şu önümdeki son senelerde, bir Berklee hayalim var. Hayalim gerçek olursa şayet, 5 sene içimde kendimi mor gözlerle yatakhanede amfisiz sınava çalışırken görüyorum.
wacken festivalinde bir kere bile olsa bulunmak icin neler vermem. daha fazla cd.bir de grubumla album cikarmis olmak.
daha cok yeni kurulduk. simdiye kadar pek incelemediqim melodik death metal ve yeni yeni kesfettiqim stoner metal gruplarini dinlemek. birde bikac cm daha uzamak :)
19 yaşındayım, bir 4 sene kadar önce, heavy metal dinlerken prog death gruplarına bakıyordum ara ara, bunları nasıl dinliyorlar falan diye düşünüyodum ama daha sonra dinleyeceğimi tahmin ediyodum, şimdi müptelasıyım. Bu sıralar sludge/stoner gruplarına bakıyorum yine uzaktan, ileride yine aynı şeyler olucak ve daha çamur bir müzik zevkim olacak gibi geliyor.
Farklı müzik türlerini her zaman dinlerim, hatta en sevdiğim gruplar “metıl” değildir, metal+jazz, metal+blues daha çekici geliyor. Zamanla azalabilir bu durum ama biteceğini düşünmüyorum.
5 yıl sonra üniversiteyi bitirmekle uğraşırım sanırım, gitara zaman ayıramamaktan çok korkuyorum.
Bu 5 senelik süreçte müzik zevkimde bir değişme olacağını sanmıyorum. Yani bundan kastım şu an dinlemediğim türlere pek gireceğimi sanmıyorum (ki zaten çok fazla türe dalmış durumdayım). Ama dinlediklerimin oranı değişebilir. Mesela şu son 3, 4 ay içinde death vb. sert türleri daha az, progresif rock gibi olayları daha çok dinler oldum. Bu örnekte olduğu gibi aynı türleri dinlerim, fakat oranları farklı olur diye düşünüyorum.
Çoğumuzda olduğu gibi bende de bir plak koleksiyonu yapma isteği var. Şu an hatırı sayılır bir CD koleksiyonum var, ama plağın yeri ayrı tabi. Yükseği falan bitirip, askerliği aradan çıkartıp tek başıma yaşadığım evime geçtiğim vakit halledeceğim bu konuyu.
Grup vs. konusunda hiç bir öngörü yapamıyorum. Bu konuda bugün yapılan planların haftaya çöktüğü bir durumdayım uzun süredir. Haa tabi gönül ister kafamın uyuştuğu elemanlarla tanışayım, takılayım, sevdiğimiz müziği yapalım. Ama hiç bir zaman bu müzik yapma olayım hobiden öteye geçmeyecek onu biliyorum. Yani kendi mesleğim ile uğraşacağım, yanında müzik de olacak.
Dip Not: Yurtdışında olan sağlam festivallerden en az birine gideceğim. Buraya da yazıyorum :)
Farklı müzikleri dinlemek metal dinlememeye engel değil. Tabi ki de 5 yıl sonra da 25 yıl sonrada metal dinleyecem.
Beş yıl sonra içimde bir müzik varsa onu keşfedebilmiş olmayı diliyorum. Bunun için de müzik teorisi öğrenip sonra hepsini unutmuş gibi yapıp doğaçlamaya dalma gibi bir planım var.
PA: 5 yıl sonra kendinizi nerede görüyorsunuz?
Ben: Raftaki yeni Necrophagist albümününün karşısında :(
Yaşım 24, 8 yıldır metal müzikle ilgiliyim. Yani benim için gelip geçici bir ergen hevesi olmadığı ortada. O yüzden azalma olacağını pek zannetmiyorum. Aksine birçok grubu bünyeme katacağımdan çok daha heyecan verici bir playlistim olacaktır.
Beni endişelendiren şey, şu an büyük keyif alarak dinlediğim grupları ilerde şimdiki kadar keyif alamadan dinlemek. Örneğin bir empty words’ün solosunda tüylerim diken diken olur. Umarım 5 yıl sonra dinlediğimde de aynı hissiyatı koruyor olurum.
En büyük hayalim bir grubumun olması ama böyle birşeye pek ihtimal vermiyorum. Zira bir enstrümana yeteri kadar hakim değilim. Belki davul ve brütal vokal konusunda kendimi biraz ilerletmiş olurum.
Son olarak yurtdışında büyük bir festivale gideceğime eminim.
Guzel soru :) Cevabi tamamen 5 sene sonunda Turkiyede mi yoksa Amerikada mi olacagima bagli. Iki senaryo var yani. Eger olursa Amerika’da olursam buyuk ihtimalle Your Pain is Endearing biraz daha buyumus ve 2. albumunu filan cikartmis olur. Daha uzun turnelere ve daha buyuk festivallere filan cikiyo oluruz.
Eger olur da Turkiye’ye kesin donus yapmis olursam, buyuk ihtimalle bir universitede hoca filan olucam. Ondan arta kalan zamanlarda Dorock’ta cover bandlerle cikmaya devam edebilirim. Achroma Rising cok daha ciddi bir olay haline gelebilir :D
Nerede oldugumdan bagimsiz olarak hala deli gibi metal muzik dinlemeye devam edecegim tabi. Buyuk ihtimalle cok daha fazla elektronik muzik dinliyor ve yaziyor olacagim. Bir de sanirim 5 sene icinde benim yapay zeka ile muzik yaratma projesi iyice oturmus olur, eger biri benden once davranmazsa ilk Turk yapimi tamamen bilgisayar tarafindan bestelenmis albumu piyasaya surebilirim :D
Öyle ya da böyle iş hayatına dalacağım ve umarım kendi hobilerime daha fazla zaman ayıran biri olacağım. Gitarımla olan ilişkim o zamana ne olur, işte bu önümüzdeki birkaç ay içinde belli olacak bir mevzu, zira siteden arkadaşlarla hazırlıklarımıza hızla devam ediyoruz. :)
Metalden kopacağımı hiç düşünmüyorum, aksine daha da şiddetle artacağına eminim. Metal, hiç olmazsa benim için belirli bir zamana siğdırılabilecek bir şey değil. Ne bileyim hiçbir zaman “o zamanlar metal dinlerdik” diyenler gibi olmadım.
Plak arşivi yapma fikri kesinlike dört dörtlük. Sanırım ben de böyle bir olaya dalabilirim. @Swedish’e selamlar olsun, hep albümlerin altına “plağı çıksın öyle dinleyeceğim” falan yazmalarının sonucu bunlar :)
Bir de ahdım var, şu beş sene içinde site okur ve yazarlarının hiçbirinin gitmediği bir konsere gidip, sonradan konser yazısı yazmayı istiyorum. Sırf bunun için Güney Amerika’ya falan giderim yani o derece.
Beş sene sonra galiba sadece türkü dinleyecem.
Çok şeyin değişeceğini sanmıyorum. Sonuçta bu müziği sadece tekniği için dinlemiyorum. Bir sözü duyduğumda aklımda canlanan anılar, bir soloyu duyduğumda ”işte bu, tam olarak böyle hissediyorum.” dediğim bir müzik bu. Ama şunu kabul ederim, thrash ve brutal death’in azalacağını düşünüyorum.
Deathcore ve grindcore’a hiç girmeyelim zaten.
Yine de ne kadar yıl geçerse geçsin, kişiliğim tamamen değişmediği sürece, progressive’den ve özellikle NEVERMORE dinlemekten bıkacağımı zannetmiyorum. O gün gelirse, müzik benim için anlamını yitirmiş diyip müzik dinlemeyi sonsuza denk bırakırım, öyle de iddialıyım.
5 sene sonra tahminen;benighted,misery index,marduk,dimmu borgir..vs grupları kafamın kaldırmayacağını düşünüyorum.Çünkü daha şimdiden, bu saydığım grupların yaptığı hayvansal şarkıları, eskisi gibi dinleyemez oldum.Hala severek dinlerim ama eskisi gibi değil işte.
Daha çok dream theater,satellite gibi progresif işlerle veya heavy metalle haşır neşir olurum heralde.
*Sanırım şimdiki grubumda sadece 2 kişi sabit kalır ve ikinci albümü çıkarmış oluruz. Thrash’den çok Heavy Metal yaparız.
*Türkiye’de daha bilinçli bir rock/metal piyasası oluşmuş olur artık herhalde. O kadar albüm çıktı bu 3 senede, artık bir şeyler olsun bir zahmet. Olmadı yayıncı olmadan, bandcamp usulü yayınlar artar.
*Okulu bitirme çabalarım olur, alttan kalan derslerimi de uç uca ekleyip Ay’a yol yaparım.
*Müzik arşivim bayağı büyümüş olur, 1000′i geçer herhalde CD’lerim.
*Ve yine kimseye gitar dersi veremem, kimselere derdimi anlatamam falan…
müziği,grubu falan boş geç hacı ben kendimi kpss’ye girerken görüyorum. açık ve net
valla ben zaten metal müzikten hafif hafif koptuğumu hissediyorum. örneğin ne bir black metal, ne doom metal, ne folk, ne melodik death metal, ne progresif rock, ne adam gibi thrash metal veya death metal dinliyorum. varsa yoksa elektro gitaristlerin solo albümlerini veya teknik-progreif death metal tarzı yaratıcılığın, deneyselliğin, gitarın ön planda olduğu şeyler dinliyorum. diğer alt türlere elim gitmiyo artık. arada bir ghost, kvelertak, alcest gibi basit ama ruhlu müzik yapan grupları dinliyorum o kadar. yani ne zamandır açıpta bir black metal şarkısı dinlemedim lan. eskiden böylemiydi halbuki.
valla bu djent olayı, 7 telli 8 telli gitarlar, türler üstü müzik yapan, zaman zaman elektronik sesler de barındıran, hayal gücü yüksek solo projeler ilgimi çekiyor. bunların peşinden giderim heralde önümüzdeki yıllarda.
31.08.2013
@Ufuk Sönmez, senle o kadar farklıyız ki, bu kadar olur. :) O saydığın ve dinlemediğin türlerin hepsini dinlediğim gibi, gitaristlerin solo albümleri ve djent dediğin zaman köşe bucak kaçıyorum :)
La o değil de, aranızda böyle heyecanını kaybeden, yeni çıkan albümleri pek tınmayan, bir süre dinleyip tekrar eskilere dönen var mı?
İki senedir böyleyim de… :)
28.08.2013
@Ubeydullah İndiroğlu, Biz ona yaşlanmak diyoruz :)
Bir sonraki adım “Nerede o eski bayramlar”
31.08.2013
@BelGarah, ölmüşüz gömenimiz yok, kokmuşuz tuzlayanımız yok. :D
06.09.2013
@Ubeydullah İndiroğlu, senin aksine neredeyse çoğu yeni albümü dinliyorum. sana ne oldu böyle? orphaned land dinle kendine gel!;)
07.09.2013
@baha, plaklar beni yoldan çıkardı abi. Gidiyorum plakçıya, “Neşet var mı abi, Ali Ekber, Mahsuni? dertlisinden THM olsun..” diyorum. Çıkarıyor bulduklarını. Akşama rakı sofrası. :p
Orphaned Land’ı henüz dinleyecem inşalla. :p Yaw Dream Theater albüm çıkarıyor, bende gram heyecan yok, düşün durumu. :D
06.09.2013
@Ubeydullah İndiroğlu, Aynı ben..
Gerçekten çok tuhaf. İnsanlar yıllarca metal dinliyor ve 25′i falan geçtikten sonra kafam bu müziği kaldırmıyor, dinleyemiyorum diyor. Ben bu olayı anlamakta güçlük çekiyorum. İnsanların müzikal değişim süreçleri olabilir. Zamanla başka tür müziklere kayabilir, zevkleri değişebilir. Ama sırf kafası kaldıramadığı için metal müziği dinleyemiyorsa dur orda bakalım! Kardeşim sen bu müziği bir süre sonra dinleyemiyorsan demek ki gönülden bu müziğe bağlı değilsin. Ben başka bir cevap bulamıyorum. Bu müzik bir anlık heves mi veya bir hobi falan mı ki sonradan kafan kaldırmıyor. Hayır yani kafam kaldırmıyor ne demek. Kulak zarın mı patlıyor yani. Herkes istediği müziği dinleyebilir; fakat bu müziği çok seviyordum ama artık dinleyemiyorum gibi cümleleri kimse anlamamı beklemesin. Metal müziğin kurucusu olan Black Sabbath’ın metal müziğin kuralları diye bir kitabı mı var? Ozzy size bu müziği keşfettik ancak siz dinleyiciler sadece gençken bu müziği dinleyebilirsiniz falan mı dedi? Metal müzik bilimsel olarak sadece gençken dinlenebilen bir müzik mi yani?
28.08.2013
@saw you drown, altına imzamı atarım.
28.08.2013
@saw you drown, +1 kesinlikle metal müziği şu yaşa kadar dinleyebilirsin diye bir kaide yok.
28.08.2013
@saw you drown, müzik kulağı gelişmemeiş veya metal müzik hakkında bir iki grubu geçemeyen bilgiye sahip kimselerin kurduğu cümleler bunlar.
31.08.2013
@saw you drown, Karşim, https://www.youtube.com/watch?v=mCC_GsgoASs
06.09.2013
@saw you drown, Bence yargılamadan önce biraz durup düşünmek de gerekiyor. Günümüzde 25 yaşına gelen çoğu insan afedersiniz ama kapitalizm dediğimiz çarkın bir parçası olarak eşek gibi çalışmakta ve yorgunluğun getirisi olarak bünyesi eskisi kadar dinlemesine izin vermiyor olabilir ki 2012 ağustosundan beri büyük oranda bu hale geldim. Ayrıca 2011 yılında gittiğim bir konserde kolondan gelen bozuk ses neticesinde sağ kulağım az da olsa zarar görmüştü ve o günden sonra kulaklıkla müzik dinlemek benim için eziyete dönüştü. Bu da insanı metal müzikten uzaklaştırabiliyor. Sözün kısası; herkesin farklı sebepleri olabiliyor.
yedi yıllık müzik dinleme gidişatıma bakarak beş yıl sonra herhalde ilgim iyicene black metal, punk ve grindcore’a yönelecek. dört yıldır aralıklarla yazdığım şarkıları ya bir elden geçirip toparlayıp evden albüm yapacağım ya da tamamen sıfırdan bir şeyler yapacağım bu yıl veya sonraki yıl. vokal olarak da biraz oturttuğumu düşünüyorum iyi yani hayat.
36 yaşındayım.11 yıllık bir evlilik ve iki çocuk ama hala kalbim metal için çarpıyor.15 yaşında başladım metal müzik dinlemeye ve hala açım, ne bulursam dinlemeye çalışıyorum.Ama kalbim hep black metal den yana kayar.5 yıl sonra umarım 3 yurtdışı festival görmüş olurum.hedefim ve gayretlerim bu yönde.Bakıyorumda,walkmam pilleri bitmesin diye kaset makaralarına kalrm sokmak ve çevirmek suretiyle ileri geri aldığımız günlerden bu günlere gelebilmişim ve halen shining röpartajını görünce sevinebiliyorum.Ne mutlu bana….
10 – 11 yaşımdan beri dinliyorum bu müziği. yani 15 senedir. bir süredir yeni grup keşfim bayaa yavaşladı ama dinlemeyi bırakacak değilim. zaten dinlediğim tek tür değil. 5 sene sonra uzmanlığımı kazanmış, mayışımla evimin bir köşesine küçük bir stüdyo kurmuş ve işten artan zamanımda kendi çapımda müzikle ve diğer hobilerimle uğraşıyor olacağım. sanırım.
okul biter,iş hayatı başlar falan ama metal aşkı asla bitmez net!
Yaklaşık 16 yıldır bu müziği dinlerim.Beni tanıyanlar yakın arkadaşlarım bilirler bu müziğe In Flames-Jester Race albümü ile başladım ve o günden bu yana melodic death metal ağırlıklı müzik dinliyorum.
Bu süre boyunca death metal bana hiç bir gün ağır ve gereksiz gelmedi.Anne baba akrabalar bu müziğin geçici bir heves olduğunu düşünüp beni ve kendilerini rahat bıraktılar ve şu an artık benim müzik zevkimi kabullendiler.(annem falan artık pikaba plak koyduğumda çalan grubu tahmin etmeye çalışıyor)
Hayat tarzımı artık metal müzik üzerine kurduğum için sohbetlerde ,ilgi alanlarımda,kıyafetlerimde ev düzenimde zaten metal müzik sürekli yer alıyor.Bu nedenle hayatımın sonuna dek aynı müzik türü ile giderim diye düşünüyorum.
Ek olarak bu zamana kadar hep müziği dinleme ve araştırma kısmında yer aldım.Sürekli daha iyi ve ayrıntılı ses duymak istedim.Bu nedenle Plak arşivi yapmaya karar verdim vs.Ama önümüzdeki 5 yıl bir enstruman öğrenme adına dev adımlar atmak niyetindeyim
5 yıl sonra da 50 yıl sonrada bu kulaklar işitmeye devam ettikçe metal müzik dinlemeye devam edeceğim…üniversiteyken manowar ı çok seven tarz olarakta metal dinlediğini sapına kadar belli eden bir arkadaşım vardı…hatta benim sayemde mayhem – freezing moon , marduk – imago kortis parçalarına falan bayılmış, dinlerken zevkten 4 köşe olan biriydi…neyse yıllar geçti o başka şehre gitti ve görüşmez olduk…bundan 1 sene önce falan bi barda karşılaştık. kendisi saçları kestirmiş, küpe sayısını azaltmış biraz entel bir tip olmuş.( bu arada entel olmuş derken laf sokmak yada kötü anlamda değil). aynı gün benim üzerimde lifelover tişörtü, yırtık pantolon kısaca üniv. deki okurkenki halimden tek farkım saçlar kısa…bu eski ark. ile selamşaltık ve bana kurduğu cümle ” hacı yaa hala aynısın. bıkmadın mı şu metalden imajdan? biraz normal takıl yeeaa;) ” benim cevap ”biz özentimiyiz aq??!! eskiden neysek şimdi hala oyuz!!! ” dedim ve bu eski ‘SAĞLAM MANOWAR cı” kuyruğunu sıkıştırıp yanımdan uzaklaştı…buda böle bir anımdır…
19.06.2020
@B U R Z U M, sebebini bilmiyorum ama nedense son cümleyi okurken aklıma şu sahne geldi https://www.youtube.com/watch?v=6Dutvy7tW3I
Hayallerimizin ne kadar benzer ve mütevazı olduğunu görmek çok mutluluk verici. Bu hayalleri (evde stüdyo, bir enstrüman çalmak) kuran insanlarla karşılaşıp müzik yapma ihtimalimiz olduğunu düşünüyorum. Belki de pasifagresif bize böyle bir imkan sağlar. Ankara’da yaşayıp çalışan, belki evli olan, en azından haftasonları stüdyoda takılıp bir umudu yeşertmek isteyenlere selam ederim;)
31.08.2013
@gorod, Facebook.com/DR4Q4 Ekle usta, biz grubu kurduk seninle de bağlantıya geçelim. :)
Bas gitar çalarım sanırım baya, üniversitede buna yoğunlaşmak istiyorum sadece hobi olarak. Görünüşe göre bir grubum da olacak . Umarım kemal abinin seviyesine yakın bas çalabilirim haha
Dinleme olarak ise sanırım caz ve progresif rock olaylarına ciddi kafayı takıcam. Metali bırakmam söz konusu değil çünkü tam anlamıyla bağımlı gibi bişeyim bu müziğe. Dinlemek zorundayım yani. Belirli dozda almazsam günüm bok gibi geçiyo.
Progresiflik bitmediği sürece ve müziği icra edenler kendi müziklerine hayran olduğu sürece bıkmam imkansız duruyo şu an. Ama net bir şekilde death metalden çok black metal dinlediğim bir dönemde olduğumu ve bu tarz değişimlerin kaçınılmaz olduğunu da söylemek lazım. Devinimlerin eşliğinde metal \m/
Daha çok folk/epic/viking/atmospheric/black müzikler dinleyeceğimi zannediyorum. Hali hazırda dinlediğim müziğin büyük kısmı zaten öyle ama MEİR diyorum.
Geçmişten yürüyecek olursak 8 yaşımda iron maiden’ın somewhere in time albümünü kuzenim’in müzik setinde (çekme kaset günleri) duymamla o sese aşık olmam bir oldu. O günden beri lisede bir 2-3 sene rap- rnb- pop – nu metal dinlediğim kendini kaybetme dönemi dışında metal müzik hep hayatımın merkezinde oldu. 25 yaşım bitecek, mesleğimde 2.seneye girdim ama hala yeni şeyler, yeni ufuklar peşindeyim. Hala yep yeni gruplar buluyorum, hala gitarımda ilginç – garip sololar atıyorum, riffler buluyorum.
5 yıl sonra değil 25 yıl sonra da metal, progresif – avant garde müzikten kopmaya hiç niteyim yok açıkcası. Belki caz-fusion- klasik türleri dinlemeyi biraz daha arttırıp klasik – heavy türleri biraz azaltırım. Ki zaten son yıllarda bu şekilde ilerliyorum; Progresif, teknik, ekstrem death metal tarzı ve BTBAM – Mars Volta – Mastodon – Ocean gibi deneysel gruplara fena halde sardım son 5 yılda.
Önümüzdeki 5 yıl içerisinde kısmetse gitarımı, müziğimi daha da geliştirmek niyetindeyim. Yep yeni ve daha farklı türlerde bol bol dinleyip, bundan da öte bu tür etkileşimlerini kendi müziğime yansıtma niyetindeyim. Ağırlıklı ve merkezde hep metal olsa da dediğim şekilde enstrumantal bir albüm yapmak bu konudaki en önemli hedefim. Ayrıca gitar eğitmenliği sertifikası alıp son yıllarda oluşturduğum gitar – müzik bilgimi öğrencilerle paylaşarak yeni şeyler öğrenme niyetim de yok değil . En önemlisi açık görüşlü , müzikten anlayan insanlarla birlikte olup müzik yapmak çok istediğim bir durum ama gerçekleşir mi ? Biraz zor gibi :))
10 sene önce nasılsam şimdi de aynısı olduğum için pek bir değişiklik olmayacak. belki blues’a daha da fazla ilgi gösteririm o kadar.
17 yaşımdayım,ilk rock-metal arası geçişler yaşamam 10 yaşımdayken Evanescence,HIM,Linkin Park,Lordi gibi gruplarla oldu,üç sene sonra SOAD’a çok takılmıştım,başka bir şey dinleyemiyordum.Sonra gruptan çok şarkı odaklı gittim,death dinlediğim zamanlar da oldu,senfonik dinlediğim zamanlar da.Ama bir tarafım elektronik/pop müzikten kopamadı hiç bir zaman,feci Eurovision hayranı olmamın yanısıra işini hakkıyla yapan,sahnede kendine baktıran insanlara çok özeniyorum(Lady Gaga,Beyonce falan.Taşlamak serbest arkadaşlar.),bunun neticesi olarak da şu an Rammstein’dan başka bir şey dinleyemiyorum,geçmiş olsun bana.
5 sene sonra ise hala metal dinlerim tabii ki,yedi senedir hayatımın büyük bir kısmını kaplayan müzik hayatın zorluklarıyla yüz yüze kaldığım zamanda mı kaplamayacak? Tür olarak bilemiyorum tabii.Ama ne olursam olayım bir enstrüman çalayım ya,blok flüt bile çalamamak nedir müziğe bağımlı olduğum halde :(
Site kitlesi 5 yılda epey değişti ama yukarıda yorum yapanlar arasından 5 yıl önce dediklerini tutturanlar var mı?
19.06.2020
@Ahmet Saraçoğlu, Yenisi lazım.