Görkem ŞAHİN

Hardcore punk, içerik ve tavır anlamında çok saygı duyduğum ama bir türlü tam olarak adapte olamadığım müzik türlerinden birisi. Ancak bazen birileri çıkıp, bak evladım bu iş öyle senin zannettiğin gibi değil, bir de şunu dinle bakalım deyip sizi ters köşeye yatırıveriyor işte.

Aslında türün devlerinden Black Flag, Discharge gibi grupları zamanında dinledim ama çok da alışamadım. Benim için bu türde en kıymetli grup senelerdir Dead Kennedys olmuştur. Son dönemlerde ise kuşkusuz – daha crossover bir yapıda olan – Converge.

Lewd Acts, San Diego çıkışlı bir hardcore punk grubu. Grup 2005’de kurulduktan sonra birkaç demo ve EP çıkarmış. 2009 senesinde ise hardcore punk gruplarının kalesi konumundaki firmalardan birisi olan Deathwish Inc. ile anlaşıp kritiğe konu olan bu güzide eseri çıkarmışlar. Ben de çıktığı sene dinlemiş ve böyle esaslı bir oluşuma tanıklık etmekten dolayı sevinmiştim. O zamandan beri ara ara dinlediğim albümü yazmaya karar verdiğimde, bir bakayım neler yapıyorlar, albüm de yapmadılar diyerek internete saldırdım. Okuduğum kadarıyla 2010’da dağılma kararı almışlar, 2012 senesinde ise yeni materyaller üzerinde çalışma gibi bir niyetimiz var açıklaması yapmışlar. Umarım aynı kalitede kaldıkları yerden yollarına devam ederler.

Lewd Acts, gerçekten çok gaz, acayip kuduruk bir müzik yapıyor. Genel olarak türün kalıpları içinde hareket etmelerine rağmen, müziklerinde bin bir türü aynı potada eriten Kvelertak’ı andırır bir delilik hali var bu albümde.

Kapakla albüm ismi beraber değerlendirilecek olursa albümdeki kara mizah havasını algılamak mümkün. Bu tarzda alışılageldiği üzere, albüm 28 dakika civarında kısacık bir süreye sahip. İçerdiği 11 parça sözel olarak birbirinin devamı niteliğinde. Bu bakımdan konsept bir yapıda olduğunu da söyleyebilirim. Kardeşi ile beraber memleketinden çıkıp hayata atılan bir adamın hikayesinden bahsetmiş kısaca. Albüm Know Where To Go ile açılıp Nowhere To Go ile kapanıyor, yani pozitif bir beklenti ile başlayıp, negatif şekilde sonuçlanan bir durum var. Anlayacağınız, umutsuz, buruk bir hikayeden bahsediyor. Ancak bunu yaparken kesinlikle ağlak bir tavır takınmıyorlar. Zaman zaman gerçekten sertleşen, neşeli hissiyatı da elden bırakmayan, canlı performanslarda kitleyi hallaç pamuğu gibi atacak bir müzik var burada. Müzikte kısa kısa daha durgun olan geçiş yerleri olsa da genel olarak çok enerjik bir havası var.

Elemanlar müzikalite ve ruh anlamında çok dolgun bir çalışmaya imza atmışlar. Özellikle ritimden sorumlu davulcu arkadaşımızın çok iyi bir iş çıkardığını düşünüyorum. Diğer elemanlarından pek ondan aşağı kalır yanları yok. Vokalist Tyler da gerçekten çok başarılı. Grubun müziğini bir maestro gibi yönetiyor. Konsepti oluşturan hikayenin kahramanlarından birisi olabileceğini düşünüyorum, zira eleman kendini parçalarcasına, çok hissederek seslendirmiş şarkıları.
Albüm boyunca çok bütünlüklü bir müzikal yapıdan bahsedebiliriz. O bakımdan öne çıkan bir şarkı söylemek zor. Ancak yine de tadına bir bakayım, ona göre şans vereyim diyecek arkadaşlara Nightcrawlers veya Penmanship Sailed’i önerebilirim.

Sonuçta bir hardcore punk fanatiği için belki de tam puanı hak edecek çalışma, benim gibi genel olarak uzaktan takip etmekle yetinen bir metal kafa için bile epey yüksek bir puanı hak ediyor. Öfkenizi haykıracağınız, rahatlayacağınız, gözlerinizi kapatıp kendinizi stage diving yaparken bulacağınız eğlenceli bir albüm. Değişiklik isteyenlere…