OnurOnur

İlk defa bir kritik yazmaya çalışacağım. Umarım hiç sıkılmazsınız.

Konuğumuz Rusya’nın beyaz yakasından. Beyaz Rusya, nam-ı diğer Belarus’tan. Folk-pagan metal icra eden grup 2006 yılında kurulmuş. İlk işini 2009′da hazırladığı bir demo ile yayınlayan grup, bugüne dek toplamda 2 demo, 2 single ve bir de albüm yayınlamış. Bunun yanında “Mogilev sokaklarında tanışan Vital Berazouski ve Alexandr Tolkachyov’un iteklemesiyle kurulan grup …” gibi süslemelerle donatmak isterdim burayı, ama mümkün değil. Çünkü grup biraz “kimsenin bilmediği, sadece senin bildiğin grup” kategorisinde. Yaklaşık bir yıl önce, yine YouTube’da gerçekleştirdiğim 750 saatlik “sadece 5 kişinin bildiği folk-pagan grup arama” seanslarımdan birindeyken, kapaktaki eli sopalı abimin davetkar bakışları sonucu bulmuştum Drygva’yı. Tabii grubu tanımama durumu biraz da diğer ülkelerdeki folk’severler için geçerli. Zira grup Arkona’nın başını çektiği bir organizasyonun Belarus konserinde yer alabilmeyi başarmış, ama elbette ki o ağ içinde bulunmayan milyonlar için grup hakkında bilgi almak çok zor. Özellikle başınızda Kiril alfabesi gibi bir sorun varsa.

Parçaları çok beğendiğim için aldığım gazla bir başka folk müptelası arkadaşıma “Arkona vs. Drygva… FIGHT! Olm şaka maka grup çok iyi lan not et dinle bi ara. :D” diye mesaj attığımı dün gibi hatırlıyorum. Gruba bu denli önem vermemin ve grubu sevmemin nedeni, ilk dinleyişte Arkona’ya rakip olabileceğini düşünme cüretini göstermemdi. FM’de wonderkid bulmuş gibi bulutların üstünde geziyordum. Son olarak 2012′de bir demo yayınlayan grubun Arkona ayarında bir gruba dönüşüp dönüşemeyeceğini ve ileride neler yapacaklarını sabırsızlıkla bekliyor, “Hadi artık evlat!” diyorum.

Bu arada parçaları buradan da dinleyebilirsiniz, kolaylık olsun.

Albüm The Prophesy’yle bence ciddi manada etkileyici bir giriş yapıyor. Rüzgar, doğa ve atların sesinin arasında resmen büyülü bir melodiyle sizi Slav topraklarının, kültürünün tam ortasına bırakıyor. Hemen ardından gelen Path of Volkhves ise albümün genel özelliğini gösterip, hızlı davullarla hızlı bir giriş yapıyor. Zira albüm çok tempolu, hızlı ve melodik parçalardan oluşuyor. Bunun yanında parça aynı zamanda tam bir senfonik folk örneği ve şarkıda mini bir balalayka bölümü de var.

Tempo tam gaz devam ederken, albümün ortalarında The Watchword’le yine harika bir melodi giriyor, ve ben ıslıkla eşlik etmeye çalışmaktan kendimi alıkoyamıyorum. Albümün kesinlikle en sevdiğim özelliklerinden biri pagan havayı çok güzel bir biçimde verebiliyor oluşu. Folk’severin albümlerde aradığı rüzgar, şimşek, yağmur, çağlayan nehirler, dereler, şenliklerden tutun, dört nala giden savaş atları, bileylenen kılıçlar, baltalar, koparılan başlar gibi bir dolu önemli süsüde verebilen bir albüm bu. Yine, gaz bir parça olan Under the Banner of Perun albümün önde gelecek parçalarından. Özellikle ortalardaki flüt bölümü nefis. Zaten parçaların çoğunda flüt kullanan grup, bunu çok uygun anlarda, kesinlikle sıkmadan yapabilmiş diye düşünüyorum. Üstelik birçoğu gerçekten özel melodiler kanımca. Ardından daha karanlık bir havası olan Sigh of War’dan sonra yine vurucu mu vurucu bir melodiyle Thunderstorm’la ikinci kez dinleniyoruz ve beklenen an geliyor. “HIYAAAAAAAA!! HÜLOOOOOOOOOOĞĞ!!!” nidalarıyla savaşa girdiğimiz If You Shall Die in Battle’da ortalık, vuruşan Slavlar’dan, vuruşan kılıç tutan ellerden geçilmiyor. Savaş meydanının tam ortasında olduğunuzu hissettiriyor şarkı, sık sık aralara yerleştirilmiş seslerden dolayı. Hatta şu an yazarken aklıma geldi, keşke RTE biraz Drygva dinlese de savaş çığırtkanlığı azalsa, enerjisini burada harcasa. Son şarkı olan Festal Song’sa albümün en karizmatik parçası.(Bunun ne demek olduğunu bilmiyorum ama ilk dinlediğim andan beri böyle düşünüyorum. Kısa, “HEEEEEY HEEEY!” diye eşlik edebildiğiniz çok eğlenceli bir parça, heralde ondan.)

Folk “Gel beni araştır, benimle ilgilen. Ben bir engin denizim. İskandinavyam var, Rusyam var, Avrupam var…” diyen olağanüstü bir tür bence. Bu grup da, Belarus’a dair tek bilgisi Alexander Hleb olan bizler için güzel bir deneyim diye düşünüyorum. Albümün sadece folk’severler için değil, herkes için çok güzel tatlar barındırdığını iddia ediyor, baştan sona kesinlikle dinlemenizi tavsiye ediyorum. “PA’da başlayan Drygva çılgınlığı tüm dünyayı sarsın! Folk’un bayrağını en yükseklere çıkaralım!” deyip hayallere dalıyorum.

Folk bazında ve kendi zevkime göre düşündüğüm zaman benim için kesinlikle 10 olan bu albüme başka zevkleride göz önünde bulundurmaya çalışarak vermeye çalıştığım puanım: