Özgür DURAKOĞULLARI
Cradle of Filth, içe dönük, sorunlu veya kopuk elemanlarla ve vahşi, etçil, manyak Dani Filth ile ulaşılması zor bir kimyaya sahipti. Dani’nin git gide Chaotic Evil’a dönüşmesiyle elemanlar tırsarak veya tiksinerek gruptan ivedilikle kaçtılar. Bu sefer Dani biraz uysallaştı, ama müzikleri bi zikime benzememeye başladı.
Dani’nin röportajlardaki ve show business dışındaki tavırları epey olgunken, imaj konusunda “düğüne giden elti”den tut, Bülent Ersoy makyajlarına kadar giden acayiplikte işlere girişmesi ise hakkaten zor tahammül edilir bir hal almaya başladı. Sesi de iyiden iyiye sıçmaya başlayınca, neredeyse sıfır beklenti ve az bir merakla albümlerini bikaç kere dinleyip silen bir dinleyicilerine dönüştüm ben de. Damnation and A Day ile biraz umutlansam, Godspeed on the Devil’s Thunder ile umudum artsa da, son iki albümde yine bana göre çuvalladılar.
Aslında tanıttığım Mantık ve/veya Diğer Korkular albümünde kritik etmek istediğim hemen hemen hiçbir şey olmamasına rağmen, For Your Vulgar Delectation klibindeki makyaj ve Dani’nin kusursuz odaklı oyunculuğuna hayran kaldığım, ve ben yapmasam muhtemelen kimsenin bu albümü tanıtmayacağı için yine kendimi tutamadım. Albümle ilgili pek aklımda bişey kalmadı, ortalara doğru bi parçanın bazı kısımlarının melodileri aklımda dönüyor hala, ve Dani’nin her zamanki inanılmaz nüfuzlu sessiz harf tonlamalarından hala etkileniyorum. (epitaytsss) Dediğim gibi müzikten en fazla zerre hoşlansam da, Dani’nin sesi uzun zamandır bu kadar iyi de değildi.
Klipteki oyunculuklara bakarsak, Dani aslında 2000 sonrasına göre pek değişmemiş. “Oha Cradle’da çalıp parayı götüreceğim” veya “Oha Cradle Teklif yaptı, tabii ki reddedemem” veyahutta “Hayallerimi gerçekleştireceğim” diyen elemanlarla takılıp, show business ve gerçek hayatı birbirinden tamamen ayırıyor.
Kızına, karısına, kedilerine ve sosyal ortamına odaklanıyor sanırım iş dışında. Bu belli oranda çok başarılı bir profesyonelliği ve azalmayan bir üretkenliği beraberinde getirse de, müziklerinin iyice ilhamdan yoksun olması, kliplerinin git gide 80′ler ve 90′lar gizemli Amerikan korku filmlerine dönüşmesine de ön ayak oluyor bence. Klipte oynayan diğer elemanların “piç” triplerine de baktığımızda, hakikaten kısa ve dandik bir korku filmi izliyor gibiyiz.
Biraz açmam gerekirse, müzik gibi klip de akmıyor. Daha uzun sahnelerle çekselerdi çok daha iyi olurdu diyorum, ama şarkının mekanikliği ve fazla esnek olmayan kurgusal yapısıyla o şekil bir klip de hoş olmazdı. “Dusk…” tarzı bir albümdeki bir şarkıya şöyle bir klip çekilse, ve daha uzun sahnelerle ve aptal efektler olmaksızın bu desteklenseydi hakkaten efsane olurdu.
Yine de umutlu bitireyim. Eğer eski müziklerindeki gibi bir hava yakalayabilip, şöyle oyunculuklu ama “Amerikanlaşmayan” klipler çekerlerse, grubun yeniden doğuşuna şahit olabiliriz.
Tutmayın küçük enişteyi!
Loading ...
Kritiğin ilk 2 paragrafına kahkahalarla güldüm.Yazının tamamı gerçekten COF in geldiği son noktayı özetliyor.Albümü dinlemedim bile :))
dani nin kiligina cuk oturan benzetmeler supermis cidden :)
kritik süper olmuş,gerçekten keyifle okudum,bu kritik cof u süper özetlemiş,yazanın eline sağlık
Tutmayın küçük enişteyi!
Ne güzel özetlenmiş.
Zannımca Cradle of Filth diskografisindeki en berbat albüm. Hani zaten Cof’un ilk bir iki albüm dışında Black Metalle alakası olmadığını yıllardır kabullenmiştik de yine de kendi tarzları içinde değerlendirildiğinde Midian, Cruelty… gibi albümler muazzam albümlerdir. Ama bu ise hani ecnebilerin ”garbage” dediği türden resmen çöp bir albüm.
Zaten Cof’un son iyi albümü Nymphetamine idi. O albümden sonra (hadi gene Thornography’nin de gideri var) bariz bir düşüş içerisinde olan grup şu albüme kadarki en dandik albümlerinde bile hit olabilecek en az bir iki şarkı çıkarabiliyordu. Bunda o da yok.
Şuna da değinmeden edemiyeceğim artık Dani Filth’in şu ”core” vari vokalleri şahsıma inanılmaz boktan geliyor. Olay sadece vokalde değil soundda inanılmaz zayıf. Artık iyice catchy olmak istediklerinden midir, Dani’nin ses gittiğinden midir, yoksa böyle devasa kitlesi olan bir grubun albümü 3 kişi çıkardıklarından mıdır nedir (gerçi Dimmu Borgir’da son albümünü 3 kişi çıkarmıştı ama en azından bundan iyiydi)müzikte -kendilerinin idda ettikleri şekilde- extremelik namına bi bok yok. Şu dinlediğimin boyband gruplarından pek te bi farkı yok. Yani hani 7-8 sene önceki dinlediğim Cof soundu ile (ki ona da zamanında piyasa diyorlardı) şunun hiç bir alakası yok. Bu piyasanın da piyasası olmuş anlıyacağınız.
Notum 4.5. O da mazi hatrına.
Artık biz de şunu kabullenip önümüzdeki maçlara bakıcaz. Bu gruptan bir Gabrielle, bir Better to Reign in Hell, bir Nymphetamine, bir Beneath the Howling Stars, bir To Eve the Art of Witchraft siksen çıkmaz. Hadi eyvallah.
27.12.2013
@Nightwing, bencede en kötü albümleri
28.12.2013
@Nightwing, Aslında ben albümü beğendim ve gelecek adın umut verici buldum. Öne çıkan parçalar ve akılda kalıcı ritimler de bulunan bir albüm. Genel itibariyle az da olsa eski Cof tadı bulundurmakta.
Elbette iyi bir albüm bekleyenleri tatmin edecek değil lakin çıkardıkları en kötü albüm de değil.(Bkz. Midnight In The Labyrinth) Henüz tam anlamıyla rezil bir albüm çıkarmış değiller fakat yakın gelecek içerisinde o günlerin çok uzakta olmadığını söyleyebiliriz.
O aklımda kalan şarkı Illicitus’imiş. Baya iyi bir şarkı bence. For Your Vulgar Delectetion da sağlam bir şarkı, albümü ilk dinlerken aklımda yer etmemişti, ama kliple birlikte oldukça iyi bir şarkı. Bunların dışında: ı-ıh.