Onur BALCI

Underrated kavramına tepki olarak, ABD’nin Utah eyaletinde 2010 yılında doğmuş bir grup Huldra. Kendileriyle ocak ayında çıkarttıkları, “Monuments, Monoliths” albümüyle tanıştım. Olur bazen böyle şeyler. Ocak ayında görürsün, mayıs ayında köpeği olursun. Haliyle daha fazla tanımak istersin. Bu isteğin bir getirisi olarak “Signals From the Void” isimli EP’sine giriş yapmam uzun sürmedi.

Yaptıkları tür genel olarak post/sludge metal olarak tanımlansa da bence tamamen post metaldir. Saf ve olması gerektiği gibi… Son albümlerini incelemeye yüreğim el vermediğinden ilk çalışmaları olan bu EP’yi 2 hafta boyunca saatlerce dinledim diyebilirim.

Olması gerektiği gibi evet. Cult Of Luna ve Amenra’nın getirisi bunlar hep. Post-rock’ın evrimleşmiş halleri. Daha doğrusu kendini post-rock kuyularına atmış olan çocuğumuzun geleceği son noktalardan biri. Brutal vokal’e uzak olan kafaların bir anda kendini sludge veya thrash metal dinlerken bulması gibi.

Albüme girmek gerek artık. İlk parçayla beraber güzel bir şeye giriş yapacağınız hissine kapılıyorsunuz zaten. Ama 42 dakikalık bu albümde birazdan dinleyeceğiniz şeylerin bu kadar muhteşem olacağını tabi ki siz de kestiremeyeceksiniz.

Bildiğiniz usta-işi çıkarıyor adamlar. 10 dakikanın üzerinde 3 parça var ve bu 3 parçanın öyle bölümleri var ki, ilk dinlediğinizde “Bu kadar da olmaz lan?” deyip grupla ilgili araştırmalar yapmaya başlıyorsunuz.

Resmi Facebook sayfasında sadece 1100 adet üye varken, Last.FM üzerinden de sadece 1500 kere skroplanmış. Bu tabii ki önemsiz bir şey ama albümü dinlediğinizde bu grubun bu kadar yer altında kalmış olabilmesi sizi daha da heyecanlandırıyor.

İlk parça ile başlayıp 3. parça ile devam eden ve 5.parçada da bunu sürdüren deliliklerle albümü bitiriyorsunuz. “Ashen Lips” isimli 3.parçasını bitirdiğimde, artık gelecek 1-2 ay boyunca ne dinleyeceğim belli olmuştu. Post-metal’in güzel yanlarından biri olan ani patlamalar bu grubun çoğu şarkısında vardı ve “Ashen Lips”te bunun en güzeli yer alıyordu. Ani olmayan patlama olmaz sanırım. Ama varmış. Birden, dünyanın en güzel sesleri, hep birlikte çıkmaya başlıyor bu enstrümanlardan. Vokal de sağlam üstelik.

Bazı grupların bazı şarkılarını konserde dinlemekten her zaman korkmuşumdur. Böyle müzikleri canlı dinlemek bünyeye zarar verebilir. Bu albümdeki bütün parçalar da hep bu familyadan.

Özetle, benim için 10 üzerinden 10’luk bir albümdür. Abartıyorum evet. Ne zaman güzel bir şey dinlesem dünyanın en güzel işi gibi geliyor bana. Bu da onlardan biri. Haliyle, gerçek dünyaya dönersek albümün puanı 8/10’dur. Darısı ocak ayında çıkan son albümlerinin başına. İyi dinlemeler.