Grup üyeleriyle yaptığım ilk mail’leşmede, Gravitysays_i’ın dikkate alınası bir grup olduğunu fark etmiştim aslında. Gayet kibar, düzgün konuşan, karşınıza çıkıverse “ADAMSIN!” diyeceğiniz türden elemanları vardı grubun. Ülkemiz gruplarının selam sabah etmeden, merhaba bile demeden, sadece bir albüm link’i içeren ve içeriği “yazarsanız seviniriz :)”den öteye geçmeyen mail’ler yolladığı bir ortamda, her mail’inde hal hatır soran, “Umarız bu hafta yaz güneşi Ege’nin öbür tarafında da parlıyordur” diye hoşluklar yapan bu güzel adamlar, aslında yarattıkları müziğin de bir yansıması niteliğindeydiler.

Gravitysays_i, ismi kadar ilginç bir grup. 2003’te kurulan Pireli grup, şimdiye kadar iki albüm çıkarmış. Bunlardan ilki 2003’te çıkan “The Roughest Sea”, ikincisi ise şu an incelemeye çalıştığım “The Figures of Enormous Grey and the Patterns of Fraud”. Gravitysays_i açıklanması çok kolay ve bir yandan da zor bir müzik yapıyor. Kolay kısmı şu: “Gravitysays_i müzik yapıyor”. Gerçekten, grup kendini sınırlamadan, türlere bağımlı kalmadan, çok saf, su gibi akan, nefis bir müzik yapıyor. Zor kısma gelirsek, post-rock, orkestral, deneysel, post-progresif bir müzikten söz edebiliriz. Grup müziğiyle adeta sinematik pasajlar, dramatik tabakalar oluşturmada son derece başarılı. Albümü dinlerken kulağınıza gelen hiçbir şeyi yadırgamıyorsunuz, her şeyi olduğu gibi, ilk kez karşılaştığınız ancak size zararı dokunmayacağından emin olduğunuz bir yabancı gibi evinize, kulaklarınıza, beyninize buyur ediyorsunuz.

Gravitysays_i, davul, synthesizer, gitar, santuri, bas gitar, çello, glockenspiel ve “The Enormus Grey Figures” korosu dâhilinde, ancak bu enstrümanları tekil olarak duymanıza müsaade etmeyecek yoğunlukta bir müzik icra ediyor. “Öylesine yoğun bir hüzün” ve “nasıl pozitif anlatamam” arasında gidip gelen, son derece akışkan ve çıkıntılıkları az bir müzik var albümde. Öyle ki, sadece vokallerin samimiyeti, yorumlarındaki naiflik bile bu Yunan arkadaşların tek amaçlarının müzik yapmak olduğunu, adamların gerçekten de müzisyen olduklarını size hızlı şekilde hissettiriyor.

Biri on dört buçuk, diğeri de on üç dakikalık iki şarkı içeren albüm, bu yirmi yedi dakikalık sürede size gerçekten de hiç durmayan, yumuşacık akan bir su hissi yaratıyor. Zaman zaman usulca, narin bir biçimde akıyor, zaman zaman uçları suyun dışına çıkmış kaya parçalarına hafif hafif çarpıyor, zaman zamansa hızlanıp, asla korkutucu boyutlara gelmeyeceğini hissettirircesine, tam dozunda çağlıyor, gürlüyor; birazdan tekrardan sakinleşeceğini, huzur vereceğini fark ettirircesine.

Sayfada paylaştığım “The Finger of Blame”, albümün ilk şarkısı The Figures of Enormous Grey (Part 1)’ın son kısmını oluşturuyor. İki şarkı var dedim ama, iki şarkı toplam dokuz bölüme ayrılmış; lâkin dinlerken herhangi bir kesilme, durma yaşamıyorsunuz. Konsept gereği o şekilde bölümlere ayrılmış, ancak müzik olduğu gibi akıp gidiyor.

Gravitysays_i yeni tanıştığım, ancak tanıştığıma çok memnun olduğum, tek kelimeyle “güzel” bir grup. Müziği güzel, genel havası güzel, elemanları güzel.

Yazıda videosu olan The Finger of Blame hoşunuza gittiyse, 2 yıl önce çıkan “The Figures of Enormous Grey and the Patterns of Fraud”u bir şekilde bulmanızı öneririm, çünkü albümün kalanının da o şarkıdan geride kalan bir tarafı yok.