Getaman ne anlama geliyor bilmiyorum. Ne Alican ne de Cem söylüyor anlamını. Ben de zorlamıyorum onları. Kendilerine saklıyorlar. Bazı işler sizin değildir, siz işin parçasısınızdır, sadece bir basamaksınızdır ama öyle olmaktan çok gurur duyarsınız ya Getaman’ın EP’si de benim için öyle. Uzun bir yolu kısa bir süre boyunca gittim, o kısa sürede güzelce içtik, dertli zamanda müzik yapmaya devam ettik, komik kayıt teknikleri denedik, moralleri yükseltmeye çalıştık… Nihayetinde de ortaya gayet güzel bir punk rock kaydı çıktı.

Chopstick Suicide’ın davulcusu Alican, eski başçısı -ki asıl enstrümanı gitardır- Cem ve Murat tarafından 3 kuzen olarak kurulan grubun hikayesini ve amacını en güzel şu yazıları açıklıyor:

“Getaman 2006 yılında çok sıkılan üç kuzen tarafından kuruldu ve ortak zevkleri doğrultusunda punk rock denilebilecek bir müzik yapmaya başladı. 2009 yılına kadar pek bir şey yapamayan grubun amacı en azından şarkılarını kaydetmek, canlı çalmak ve iyi vakit geçirmektir. Grubun etkilendiği şeylere örnek olarak efsanevi ev takılmaları, ağızla yapılan trompet soloları ve gece yarısı evin içinde gitarlarla dolaşmak verilebilir.”

Davul kayıtlarında Alican’ın özellikle dikkat ettiği şey edit istememesiydi. Bu müziğin ruhuna yakışmayacağını düşündüğünden şarkıyı tek seferde çalmaya çalışıyordu. Epey zor partiler barındıran kayıt aslında onun için bir kavgaydı. Bunu görmek benim için bazen anlamsızdı, mantıksızdı ama fark ediyordum ne hissettiğini ve tam destek veriyordum. Çoğu zaman hızlı kick vuruşlarındaki 2′li vuruşları dahi twin pedalla yapmayıp kendi sınırlarını zorlamaya çalıştı. Sonunda da başardı diyebilirim. Bir müzisyenin yapabileceği en güzel şey çaldığının kusursuz olmaması durumunun normalliğini kabul etmesidir, çaldığı şeyin onun olduğunu anlamasıdır. Bizler kusurluyuz ve müziğimiz de öyle olmalı.

Gitar ve bas kayıtlarında orada değildim, fakat ilk Peyote konserlerinde bol bol dans ettik. Grup 2 şarkıyı çalamayıp “Bu olmadı ya bi daha deneyelim, belki olur.” tavrıyla izleyenlerin gönlünü kazandı ve eğlenceli bir konser yaşattı.

Vokallerde gitarist Cem ve basçı Murat var. Ne zaman kimin söyleyeceği çok farketmiyor zira vokallerini ayıran çok belirleyici bir özellik yok. Şarkıların genelinde ise sevgililik kurumu ve ayrılık acısı anlatılıyor.

Yalnızca eğlenmek amaçlı kurulmuş olsa da Getaman kendinden daha fazla insana ulaşıp, büyük bir kitleyle iyi vakit geçirebilecek mainstreamlikte bir punk yapıyor. Bu da bence güzel bir hareket. Nihayetinde içlerinden geleni yaptıkları belli, e o zaman neden çok insanla dans etmesinler ki?

Kapak ise çok hoş renklere ve çizim tarzına sahip. Mert Papik’in eline sağlık. Ayrıca kendisine şunu demek istiyorum, “Bunlar kuş değil. Ötüyor, amatörü eğlendirir, fakat bilinçli besleyeni…Her şeyin bir makamı var…”

Eğer bu EP bir hataysa “aynı hatayı bir kez daha yapsan ne olur?”. Yolları açık, yüzleri hep gülsün. Bu çaba doğru bir çaba.