Bir editör yazısından daha merhaba kakaolu pudingi hayatının en önemli olgusu yapmış sayın Pasifagresif takipçileri.

Bu haftanın, hatta çok uzun bir zamandır metal dünyasını ilgilendiren en önemli olay, elbette ki metal dünyasının gidişatını değiştiren isimlerden Jeff Hanneman’ın ölümüydü. Şöyle büyüktü, böyle önemliydi demek istemiyorum, zaten hepimiz bunu biliyoruz. Ama çoğumuzun çocukluğundan beri takip ettiği, hayatında önemli yere koyduğu birkaç gruptan birinin çok önemli bir üyesi artık yok. Evet, zaman geçiyor ve bu olaya bu kadar erken tanık olmak gerçekten üzücü. War Ensemble, Raining Blood, Postmortem, Seasons in the Abyss, Dead Skin Mask, Jihad ve daha nice parçanın hem müziğini, hem de sözlerini yazan bu büyük müzisyeni saygıyla anıyoruz.

Haftanın güzel haberlerinden biri, İsveç’in karanlıklarından, WATAIN’den geldi. Kötü albümü olmayan grubun “The Wild Hunt”ta ne yapacağını deliler gibi merak ediyorum. Zaten çıktığında da metal dünyasının en çok irdelediği black metal albümü olacak, bir sürpriz olmazsa sayısız yıl sonu listesine girecek. WATAIN bizi yanıltmayacak, bundan eminiz.

Kendi grubun diye söylemiyorum, THROWN TO THE SUN’ın Hi Voltage Festival’e katılıyor olmasından dolayı elbette ki çok mutluyum. SLAYER, CRADLE OF FILTH, STRATOVARIUS gibi devlerle aynı sahneyi paylaşacak olmak, sanırım pek çoklarının istediği bir şeydir. Hazırlıklarımıza şimdiden başladık, çok eğlenceli olacağından hiç şüphem yok.

KALMAH’ın yayınladığı şarkı her ne kadar aklımı başımdan almadıysa da, yeni albümün grubun son birkaç albümünden daha iyi olacağına dair hisler besliyorum. Neden bilmiyorum, ama böyle bir hava var sanki. Daha oturaklı, karanlık ve komplike bir şey gelecek gibi duruyor.

Gigantour’un bu yılki kadrosu o kadar… Nasıl desem. SIKICI ki. Cidden, o kadar bayık isimler var ki, MEGADETH’in eski şarkılarını dinleyecek olma düşüncesi bile çekici gelmiyor. Yani, evimin dibinde olsa, bedava olsa, ancak yanımda birileri olursa giderim, aksi halde çekilecek dert değil.

Aynı şey Golden Gods ödülleri için de geçerli. Öylesine bir danışıklı dövüş, öylesine sıkıcı seçimler ki. Metal medyasından da, Amerikan metal sahnesinden de tiksindim yemin ediyorum.

BURZUM’un metale veda etmesiyle bu haftaki yazımızı kapıyoruz. Evet, BURZUM metale veda etti. Bence çok da iyi yaptı. Yapması gerekeni yaptı. Nedenlerini yeni albümde göreceğimizi düşünüyorum.

Bu hafta deli deli şeyler yapmanızı diliyor, huzurlarınızdan çekiliyorum.