Ozan Mustafa TUNCAL

Djent türüne çok ilgi duymadığımı söylemiştim bir arkadaşıma. Bir yorumda bulunmadı, sessizce yolda yürümeye devam ettik. Etrafta beni duyabilecek kimse yoktu, izlenmediğimden emindim. Gün normal seyrinde devam etti. O gün akşam, Twitter’da djent grup takipçisi patlaması yaşadım. Dünyanın çeşitli yerlerinden djent grupları tavsiye etti bana YouTube. Bandcamp’te bile arka arkaya djent albümler görüyordum. En sonunda kafamdaki önyargıları çıkarıp Bandcamp’in “en çok indirilenler” kısmından Stories’in “Void” isimli EP’sini indirdim.

Sydney’den kopup gelen Stories, Morgan Dodson, Nick Dodson, Sean Young ve Jackson Lowe kadrosundan oluşuyor. Grup djent’in bütün progresifliğini, işin dozunu kaçırmadan icra ediyor. Daha önce dinlediğim gruplar ya brutaliteyi fazla kaçırıyordu, ya da melodileri aşure kıvamına gelene kadar karıştırıyordu (sanırım kılavuzum kargaymış o zamanlar). Stories, her ikisini de başarılı bir şekilde harmanlayıp 22 dakikaya sığdırmış.

EP tam anlamıyla şok içinde bıraktı beni. Bunca zamandır cehalet içinde yaşadığımı yüzüme vurmakla kalmadı, djent’in aslında fazlasıyla esnek bir tarz olduğunu da öğretti. Kimi zaman aksak ritimlerle vurdu, kimi zaman melodik geçişlerle beni benden aldı. Üstüne bir de kaymak gibi prodüksiyon eklenince ben 22 dakikalığına kendimi müziğin içinde kaybettim.

EP, partisyonlar açısından da kulaklara şenlik. Gümbür gümbür girişen davul-gitar kombinasyonlarının yanı sıra clean tonların hakim olduğu geçişler ve nakaratlardaki yakalayıcı gitar nüansları çok başarılı. Eğer kulaklıklarınız alt bas tonlarını verebiliyorsa çok hoş anlar yaşayacaksınız. Progresif vuruşların dozunu bilmeleri ve bunu başarı bir şekilde müziklerine aktarmaları da takdire şayan.

Sonuç olarak bana kızan ve beni djent mesajlarına boğan o ruh her kiminse ona teşekkürlerimi bir borç bilirim. Biri gelse de sludge metal ile çok ilgilenmediğimi söylesem, belki severim bu sefer.