“Sabah 06.00’da uyanan insanların yaptıkları şeyler” türünde bir istatistik yapılsa –ki kesin yapılmıştır- sanmıyorum ki “death metal dinlemek” ön sıralarda yer alsın. Kahvaltı etmek, kitap okumak, yürüyüşe çıkmak, bahçeyle ilgilenmek, köpek gezdirmek, duşa girmek, ortalık toplamak, televizyon izlemek, internette gezinmek gibi şeyler herkes tarafından kabul edilebilir şeyler olabilir, ancak death metal dinlemek, hem de böylesine öküz bir sertlik arayışında olanını dinlemek, muhtemelen listenin en gerilerinde yer alacaktır.

Anla halimi pek sevgili PA okuru, ülkemizde metal bilinci artsın diye uykumuzdan, huzurumuzdan olduk, millet yastığına salya akıtırken biz Imposing as Gods Amongst Men falan diye şarkılar dinliyoruz.

VE BUNA BAYILIYORUZ!

Her neyse, konumuza geçelim. İsveçli death metal grubu SYN:DROM’un yarın piyasada olacak albümü de önceden dinleme fırsatı bulduğumuz… Bi saniye lan ben neden kendimden birinci çoğul şahıs olarak bahsediyorum? Dinleme fırsatı bulduğum bir albüm. Kuruluşu 10 yıl kadar önceye dayanan grup, 2010 yılında çıkardığı “With Flesh Unbound” albümünün ardından, şimdi de “Iconoclasm” ile kulakların pasını silmeye gelmiş. Pas silmek derken, kulaklarımız gerçek anlamda pas tutmuş olsaydı ve bu pas müzikle silinebilseydi, SYN:DROM bu iş için gayet işe yarar bir araç olurdu. Hayır, “öylesine güzel bir müzik ki, kulaklarımızın pasını sildi, bize keyif verdi” anlamında değil; çalan müziğin, gerçek anlamda bir pas sökücü, lavabo açıcı yakıcılığında, bir zımpara taşı sertliğinde, tahrip gücü yüksek, eritici, öğütücü, yakıp yıkıcı bir halet-i ruhiyeye sahip olmasından dolayı.

Öncelikle, bilmeyenler olabilir düşüncesiyle “iconoclasm” kavramını açıklayalım.

100 yaşındaki anneanne: “Ah ah canım torunum gelmiş, gel evladım gel, öp bakalım elimi.”
Torun: “Hassiktir lan ne öl öpmesi, sen aç da götünü öp.”

Evet, “iconoclasm” kavramını şu an anlamış bulunuyorsunuz. Dinî örnek de verebilirdim ama gerek yok, milletimizin tadı kaçmasın.

Evet, karşımızda duran albüm, tek kelimeyle ifade etmek gerekirse “amansız” bir müzik sunuyor. Death metal demek her zaman için çok ezici, darmadağın edici olmayabiliyor bildiğimiz gibi; lâkin SYN:DROM’un amacı çok net olarak “sert” bir müzik yapmak. Neyse ki bu amaç uğruna müzikal olmayı geri plana atmıyorlar.

Kendilerinin de ifade ettiği gibi, NILE, HATE ETERNAL, BEHEMOTH, DECAPITATED gibi gruplardan etkileniyorlar ve bunun neticesinde de çok karakteristik ve özgün bir tınıları yok. Etkilendikleri grupların da temel olarak MORBID ANGEL ekolünden geliyor oluşları, SYN:DROM’un da o uğursuz, lanetli death metal rüzgârından nasibini almasına neden oluyor.

Yer yer çok yüksek dozda kullanılan blast beat’lerle coşan yırtıcı davul kullanımı, kazımasyonluğu elden bırakmayan ve tek amaçları sertlik dozunu artırmak olan rifler, atmosfer yaratma amaçlı tansiyon düşürme ve yükseltme girişimleri, yer yer örnek aldıkları grupların da sıklıkla başvurduğu Doğu mistisizmine vurgu yapan pasajlar, “Iconoclasm”ın temel yapı taşları durumunda.

Albümle ilgili bahsedilebilecek belki de yegâne negatif unsur, SYN:DROM’un, ilham kaynaklarının karakteristik tınıları düşünüldüğünde normal kabul edilmesi gerektiği şekilde, sahip olduğu genel tavır dolayısıyla biraz fazla tek tip bir müzik yapıyor olması. Bu sebepten, 39 dakika süren bu 10 şarkılık albüm, bir yerden sonra biraz fazla aynı gelmeye başlayabilir. Albümdeki herhangi bir şarkının ortalarından bir yerden açtığınızda, hangi şarkıyı dinliyor olduğunuzu anlamanız biraz zaman alabilir, zira şarkıların birbirlerinden çok farklı karakterlere sahip oldukları söylenemez. Konuya bütünlük ve atmosfer anlamında bakarsak, bu durumu tutarlılık adı altında olumluya yorabiliriz elbet.

Velhasılıkelam, SYN:DROM yapmak istediği şeyi bilen ve lafı hiç dolaştırmak istemeden, direkt olarak istediği şeyi yapan bir grup. “Iconoclasm”da hiçbir deneysellik, risk, yenilik yok. Bu yazıyı okuduğunuzda kafanızda ne canlandıysa, sadece ve sadece o var. Ama iyi şekilde var. Yapılmak istenen şey ile ortaya çıkan sonuç karşılaştırıldığında, “Iconoclasm” başarılı bir albüm. Hedef kitlesi belli, amacı belli.

Anneannelerimizi sevelim, sayalım.