Ertuğrul Bircan Çopur

Black metal gruplarında (özellikle üç veya daha az kişiden oluşanlarda) yaygın olan bir “proje hastalığı” var. Bilmiyorum müzisyenler daha fazla grupta bulununca kendilerini daha mı iyi hissediyorlar, ya da altında yatan başka bir sebep mi var; ama birkaç tane projesi olup (bir kısmı tek kişilik) bu projelerin tamamında üç aşağı beş yukarı AYNI müziği yapan onlarca black metal müzisyeni var. Farklı gruplarda farklı müzikal açlıklarını bastırmak isteyenleri anlayabiliyorum da, bunlara zerre anlam veremiyorum işte.

ESOTERICA da, daha önce buralarda konuk ettiğim, dağılmış olan CHAOS MOON‘da çalışmış üç müzisyenin hep beraber kurdukları yeni bir grup. Müzik olarak ise karşımızda CHAOS MOON’la arasında çok az fark olan (kalite hariç) atmosferik bir black metal var. CHAOS MOON’da Esoterica adıyla her şeyi üstlenen şahıs, ESOTERICA’da ise Alexander adıyla her şeyi üstleniyor. Böyle garip garip şeyler.

2011 yılında kurulan grubun 2012 yılında çıkarttığı üç adet EP’den bir tanesi bugün beraber kurcaladığımız “Knell”. Genel olarak atmosferini ağlaklığa borçlu olmadığı için EP’yi en azından bu dalda başarılı addetmek yanlış gözükmeyebilir. Bunun yanında, elbette ki ambient pasajlar mevcut ve bunlar ilk iki şarkıda müziğin genel gidişatına güzel yedirilmiş olduğu için dinleyiciyi sıkmaktan ziyade, müziğe yaklaştırma görevi görüyor. Son şarkıyı ayrı tutmam ise, 18 dakikalık IV/Ayahuasca’nın sırf uzun olsun diye sündürüldükçe sündürülmüş abuk bölümlerinden kaynaklanıyor. Şarkının sekizinci dakikasına doğru her defasında kendimi sıkıntıdan bir yerlere asma isteği geliyor olması bir tesadüf olamaz diye düşünüyorum. Bunun dışında selef grubunda olduğu gibi, kazımayla bir ses duvarı oluşturulmayan anlarda müzikte boşlukları doldurmak adına kullanılan klavyeler güzel iş görmüş. Geleneksel İskandinav tarzı black metal riflerinin yaygın olarak kullanılıyor olması grubu genel geçer USBM kalıplarından öne çıkartacak gibi gelse de, gitarların boğuk bir ses bulutu altında bize sunuluyor olması onlara fazla odaklanmayı pek mümkün kılmıyor işin açığı. Sonuç olarak elimize yine özelliksiz bir müzik kalıyor.

Açık konuşmam gerekirse bu tarz gruplardan gına geldi. Alexander belli ki CHAOS MOON’da fikirlerini tüketmiş. O grupla beraber son çıkarttığı EP olan “The Ouroboros Worm” zaten vasattı, ESOTERICA ise yalnızca gereksiz olmuş. 18 dakikalık bir şarkı yapıp, toplamda klavyede çalınan üç notadan ve sinek vızıltısından başka ses koyamayacak bir duruma gelen müzisyenin, projeden projeye atlamak yerine, gerekirse biraz müziğe ara verip fikirlerini toplamaya ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Zira 32 dakikalık bu EP’nin yalnızca ilk 13 dakikasında “müzik” var, ve Google’a “USA Atmospheric Black Metal” yazarak o müziği ya da daha iyisini icra eden bir sürü grup bulabilirsiniz.

Sonuç olarak, ilk paragrafla biraz çelişecek de olsam, iyi ki bu EP’yi CHAOS MOON adı altında çıkartmamışlar diyorum. Kendilerinin kötü bir kopyası haline gelmiş durumdalar zira ve en azından eskiye bir leke sürmüyorlar bu haliyle.