Ömer Kuş

Bugünkü konuğumuz bizleri İrlanda’dan selamlayan, yeni sayılabilecek bir folk/black metal grubu olan CELTACHOR. 2007’de Dublin’de kurulan grubun ilk albümü ise 2012 yılında piyasaya çıkmış olan “Nine Waves from the Shore”. Şimdi gelin biraz daha detayına inelim bu albümün.

Grup geçen hafta Pasifagresif’e albümün promosunu yollayana kadar CELTACHOR ismini duymamıştım. Bu yüzden beni bekleyen müzik hakkında pek bir fikrim yoktu. İrlanda ve folk metal deyince kafamda bazı fikirler oluşmuştu tabii. Albümü dinlemeye başladığımda da pek bir şaşkınlığa uğradığımı söyleyemem.

Şarkı sözlerinde pek tabii ki İrlanda tarihinden ve mitolojisinden bahseden grup, tin whistle (Türkçe karşılığı nedir bilmiyorum valla, aha böyle bir şey) adlı enstrümanın zaman zaman kullanıldığı bir tür folk metal yapıyor. Vatandaşları PRIMORDIAL ve MAEL MORDHA gibi bu türün daha ciddi yönünü ön plana çıkarmayı istemiş arkadaşlar, iyi de yapmışlar. Direk black metal denemeyecek kadar orta tempolu olan müziği bazen folk etkili bazen de agresif olan rifler sürüklüyor.

Tin whistle çalınan bölümlerdeyse albümün bence kusurlarından birisi olan prodüksiyon kalitesi dikkatimizi çekiyor. Grup albümü kendi imkanlarıyla çıkardığı için kendilerini suçlayamıyorum tabii ki, ama dinlerken gerçekten (özellikle tin whistle’lı bölümlerde) rahatsız olabilirsiniz. Ben bazen “tamam yeter çalma artık şu enstrümanı” derken buldum kendimi. Bunun dışında genel olarak da prodüksiyon kalitesi oldukça düşük, ama diğer kısımlarda göz ardı edilebilecek seviyede.

İkinci sevemediğim nokta da Steven Roche adlı arkadaş tarafından gerçekleştirilen ve pek özelliği olmayan, gayet düz olan hatta zaman zaman kulak tırmalayan brutal vokaller.

Ama albüme genel olarak baktığımda keyif ve umut verici bir çalışma olduğunu söyleyebilirim. Sadece gitar, bas ve davul üçlüsünün olduğu kısımları falan güzel kotarmışlar, dinletiyor kendini. Ara ara riflerden PRIMORDIAL tadı almak mümkün ki PRIMORDIAL’ı sevenler onun ne güzel bir tat olduğunu bilirler (The Kingship of Bodb Dearg’ın ortalarında başlayan melodi veya Sorrow of the Dagda’nın girişi gibi). Laylaylom gruplarla dolmaya başlayan folk metal piyasasının böyle ciddi gruplara daha çok ihtiyacı var diye düşünüyorum.

Sonuç olarak ortaya pek yeni bir şey koymayan, beklenmedik şeyler içermeyen ama ilk albümünü kendi imkanlarıyla piyasaya çıkarmış bir grup için iyi bir ilk albüm olduğunu düşünüyorum “Nine Waves from the Shore”un. Umarım yolları açık olur. PRIMORDIAL sevenler, İrlanda usulü folk/black metalden hoşlanan/hoşlanabilecek arkadaşların bakmasını tavsiye ederim.