Ömer Kuş

2010 yılında çıkardıkları “Disciples of the Unseen” albümüyle genel olarak övgü dolu yorumlar alan Kanadalı grup AETERNAM, geçtiğimiz yıl ikinci albümleri “Moongod”ı piyasaya sürdü. Müziklerine Arap ve Ortadoğu ezgilerini başarıyla entegre etmesini bilen grubun, özellikle biz Türk dinleyicilere daha çekici gelebilecek bir müzik yaptığını düşünüyorum.

“Moongod” grubun ilk albümde bıraktığı yerden devam ediyor. Faslı gitarist/vokalist Ashraf Loudiy eski kültürlere ve dinlere olan ilgisini hem şarkı sözlerinde hem de bulduğu melodilerde açıkça gösteriyor. İslam öncesi Arap dinlerinden tutun Maya tanrılarına, Hinduizm’e kadar geniş bir yelpaze sunuyor bize albüm.

Klavye bu kez gerçekten ayarında ve yerli yerinde kullanılmış, tekinsiz bir atmosfer yaratmada önemli rol oynuyor. Ashraf Kukulkan uğruna verilen kurbanlardan ve yapılan ayinlerden bahsederken siz de bütün bunları kafanızda canlandırabilirsiniz rahatlıkla. Ben albümü bu açıdan çok başarılı buldum şahsen.

Tıpkı ilk albümde olduğu gibi yine yardıray death metal rifleri ile Arap ezgilerini çok güzel harmanlamış grup. Her şarkıda ilginizi çekecek, “hmm burayı da iyi düşünmüşler”, “vay babam o nasıl oynak melodi öyle” dedirtecek rifler, melodiler, sololar duymanız gayet mümkün. Prodüksiyon cillop kalitede denebilir, çatır çutur beyninize vuruyor her enstrüman. İlk albüme oranla gelişme gösteren konulardan biri de temiz vokallerin kullanımı. Bu vokalleri gerçekleştiren kişi kim bilmiyorum ama müziğe gerçekten uyan bir sesi var kendisinin. Özellikle tamamen yerel enstrümanlarla kotarılmış olan “Iram of the Pillars” şarkısında sizi alıp bir Arap çölündeki kumların ortasına bırakıveriyor grup.

Orta tempolu sayılabilecek Moongod, Cosmogony gibi şarkıların yanında adeta Doğu’dan gelen bir death metal saldırısı şeklinde vuku bulan Invading Jerusalem ve Xibalba gibi hızlı şarkılar çok iyi dengelenmiş. Temponun sürekli aynı kalmaması albümün dinlenebilirliğini arttırıyor. Grup elemanlarının hepsi enstrümanlarında yetenekli ve derslerini iyi çalışmışlar.

Bir iki yerde çok alakasız geçişler olması dışında şarkı yazımında da grubun başarılı olduğunu söylemek mümkün. Bayat olmadan akılda kalıcı olmayı başaran, hatta bazen bütün gün dilinizden düşmeyen nakaratları bile güzelce entegre etmişler bu sert müziğe.

Daha önce de dediğim gibi, grup Türkiye’de kabul görmeye oldukça müsait bir müzik yapıyor bence. Şu ana kadar daha fazla tanınmamış olmaları garip. NILE size fazla sert ve kaotik mi geliyor? ORPHANED LAND fazla progresif ve “hafif” mi kaçıyor? O zaman AETERNAM tam aradığınız şey olabilir. Death metal ile Ortadoğu müziğinin çok ayarında birleştirildiği bir albüm olan “Moongod”ı bu türden hoşlanabilecek herkese şiddetle tavsiye ediyorum.