Özgür DURAKOĞULLARI

Bir albümü ilk dinlediğiniz dönemdeki ruh haliniz, o dönemki ilgi ve ihtiyaçlarınız, o albümü nasıl konumlandıracağınızı, ve ona nasıl bir muamele yapacağınızı en çok etkileyen unsurdur bence. Var ya bir sanat müziği şarkımızda “seninle cehennem ödüldür bana, sensiz cennet bile sürgün sayılır” şeklinde sözler, onun gibi. (Diablo ve cehennem bağlantısı da kurdum, cin gibiyim cin) Ağzımızın tadı yoksa sadece alışkanlıktan müzik dinleriz, o müzikten doyum almak hayaldir. Belli kolaylama cümleleriyle işin içinden de sıyrılırız, bahaneler üretiriz, kendimizi de başkalarını da kandırırız bu dönemlerde. Sözü getirmek istediğim yer, ben bu adamların önceki iki albümüyle tanıştığımda hem çok iyi bir dönemimde değildim, hem de müziğe biraz daha dar bir çerçeveden bakıyordum. O bakımdan, ya bu sebeplerle iyi olan albümlerin hakkını yemiştim, ya da albümleri şimdi dinlesem de yine beğenmeyebilirim. Arşivimde olmadıkları için hangisi olur harbiden bilemiyorum.

Neyse konumuz bu İsveçli avangard, deneysel grubun 2012 çıkışlı albümü. Yine rahat duramayacağım ve bu avangard etiketinin grubun üstüne tam yapıştırılamayacağını iddia edeceğim. Malmsteen, Bach tarzı seri klavsen – piyano partisyonlarını rock/metal müziğe uyguladığı için kendi çapında bir revizyonist, başarılı bir sentezci, zeki bir uygulamacı falan sayılabilir, kabulümdür. Ama bir avangardlık da yoktur bence bu olayda, zira tek yaptığınız şey bunu pratiğe dökmeyi ilk akıl eden kişi olmanızdır. Devrimci bile sayılabilirsiniz, ama avangardlık bambaşka bir durumdur bence. DIABLO SWING ORCHESTRA’ya gelince de aynı şekilde, swing, caz, latin gibi müzikleri senfonik enstrümantasyon ve eklektik bir kurguyla metal iskeletine oturtmanız sizi avangard yapmaya yetmez bence. Sonuçta var olan tarzlar arasında sentetik bir bağ kuruyorsunuz, nerede avangardın ötelere, başka şeylere, var olmayan olgulara ulaşma, kendi dinamiklerini yaratma motivasyonu? Bariz biçimde bunlar, bu toplulukta yok.

Üst paragrafta grubu kötülüyor gibi anlaşılabilirim, ama aslında bu 2012 çıkışlı albümlerini pek bi beğendiğimi söylemeliyim. Her şeyden öte harika bir sound var karşımızda. Çok sıkı ve güçlü bir metal sound’u, ve bol enstrümanlı senfonik,caz, latin, swing tarzı kısımlar harika bir birliktelik sergiliyorlar dinleyicilere. Perküsyonlar hem sound hem de çalınım olarak inanılmaz iyiler. Kusursuz, güçlü ve dinamik metal tarzı davullarla birlikte, yer yer latin ve caz tarzı perküsyonlar, ufak ufak PRODIGY’i anımsatan dijital ritimler falan albümü çok renkli kılmış. Sound hakkında sözlerimi fazla uzatmayayım, inanılmaz bütünlüklü, güçlü ve detaylı bir kayıtla karşı karşıyayız her yönden. Besteleme, parçaların akıcılığı, enstrümantasyon gibi konularda da bundan aşağı kalan bir durum yok artı olarak.

Sound’un sıkılığı ve metalliği ile en hoş tezatı vokalist Annlouice Loeglund’ın varyasyonlu vokalleri oluşturuyor. Yumuşaktan serte, dinamikten dingine; caz gırtlağından güçlü sopranolara kadar her tür partisyonun hakkını vererek söylemiş şarkıları, ayrıca ses rengi de ayrı güzel hatunun. Örneğin “Honey Trap Aftermath” şarkısında erkek vokalli bölümlerin aralarındaki geri vokal destekleri falan da çok başarılı müzisyenin. Oradaki çok düz ve sıradan partisyonları bile sadece ses rengiyle çok özel kılmış Annlouice. Kadın vokaller dışında aralara serpiştirilen bas vokaller de albümü renkli hala büründüren etmenlerden bir diğeri. Aslında böyle bir müziği duyunca aklıma ilk “Nightmare Before Christmas” animesindeki Oogie-Boogie Man’i seslendiren bas-bariton vokalist geldi. Şöyle bi’ uğrasa iki attırıverse ne şahane olurdu. Neyse, albüm bu şekilde de epey doyurucu ve cazip.

Detaylı ve zengin ses veren bir kulaklık/hoparlör sisteminiz varsa ne tarz dinliyorsanız dinleyin, bu albüme bir şans verin derim ben. Aslında vasat bir sistemle de albümden iyi bir keyif alınmaz mı? Alınır, çünkü çok sıkı bir metal sound’u var albümde her şeyden öte. Senfonik çok sesliliği kaçırsanız da, albümün dinamizmi kaybolmaz bu durumda da. Diablo III’den kafanızı kaldırın da DIABLO SWING ORCHESTRA’nın 3. Albümüne bir kulak atın. Bu işte bir keramet var. İkisi de Diablo, ikisi de III. Holy Shit!!!