Ömer Kuş

Daha önce “Vedergällning” isimli albümlerini sitede tanıttığımız İsveçli folk/black metal grubu YGGDRASIL, “Irrbloss” isimli üçüncü albümünü 2011 yılında çıkardı. Çok daha önce yazmayı planladığım bu kritik çeşitli sebeplerden gecikti ama geç olsun güç olmasın diyor ve albüme girişiyorum.

Hemen albüm kapağı ve ismiyle başlayalım. “Irrbloss” İsveççe’de özellikle geceleri bataklıklar üzerinde görülen ışık hüzmesi demek. İngilizce’de “Will’o the Wisp” diye geçiyor bu ışıklar, Türkçe bir karşılığını bulamadım. Çeşitli halklar bu ışıklara mistik anlamlar yüklemişlerdir tabii ki. Mesela ışık siz ona doğru gittiğinizde uzaklaşıyor ve siz uzaklaştığınızda size doğru geliyormuş, böylece sizi bataklığın içine çekip geberip gitmenize sebep olabiliyorlarmış. Baya bildiğin şerefsiz bir ışık yani bu. Orada ölenlerin ruhunu temsil ettiğini de düşünenler varmış. Bu arada albüm kapağına bakıyoruz ve bu şerefsiz arkadaşımızı görüyoruz net bir şekilde.

Bu büyük sır perdesini de araladıktan sonra müziğe akalım. YGGDRASIL üçüncü albümlerinde de folk metal ile melodik black metalin dengeli bir karışımını yapmaya devam ediyor. Mouth harp (şu boing boing diye ses çıkaran alet), keman gibi enstrümanlar, melodik gitar rifleri ve temiz vokaller ile blast beatler, scream vokaller ve genel olarak daha agresif hava başarıyla iç içe geçirilmiş. Bütün sözlerin yine İsveççe yazıldığı albümde bir iki şarkıda kim olduğunu bilemediğim fakat gayet hoş bir sese sahip olan bir bayan eşlik etmiş. Özellikle “Kungabål” adlı tamamen akustik olan kapanış parçası bayan ve erkek vokalin birbirini gayet güzel tamamladığı, gayet şık bir bitiriş olmuş.

Albümle aynı ismi taşıyan şarkı biraz daha neşeli sayılabilecek melodiler barındırsa da, geri kalan şarkıların hepsi daha ciddi ve karamsar bir hava barındırıyor denebilir. Zaten grubun sahneye tıpkı MOONSORROW’un yaptığı gibi üzerlerine kan falan sürerek çıkması da arkadaşların daha ciddi olduğunu kanıtlar nitelikte (surata kan sürerek ciddi olmak, hmmm).

Önceki albümlerde iki sabit elemanı olan grup, bir davulcu ve bir gitaristi kalıcı olarak gruba ekleyip tam bir grup olma yoluna girmiş gibi. “Vedegällning” kritiğinde grubun pek ön plana çıkmayacağına dair bir görüş belirtmiştim ama grup eğer konserler açısından aktif olabilirse sesini biraz daha duyurabilir.

Albümdeki şarkılara da şöyle bir göz gezdirelim. “Skaldefader” ilahi benzeri girişiyle dikkat çekerken, “Höstmörkrets Natt” ve “Bergtagen” akılda kalıcı gitar melodileriyle kulağımızın pasını atıyor. Son iki şarkı “Uppåkra” ve “Kungabål” bayan vokalin de katılımıyla leziz bir vokal performansına sahip olmuş. Pek özelliği olmayan bir rifi uzun süre tekrar ettirmesi sebebiyle “Tokikvad” şarkısında sıkılıyorum biraz, onun dışında albüm kendini dinletiyor.

Folk metal standartlarının dışına çıkmayan, pek özgün denilebilecek bir sounda sahip olmayan fakat iyi şarkılar yazan bir grup YGGDRASIL. “Irrbloss” da yine folk/black metal severlere tavsiye ettiğim, iyi vakit geçirtebilecek bir albüm.